Leseprobe: "Curb swallow" van "Best Sex"
Catharina (25), student, Hamburg over Christian (28), student, Hamburg
Soms heb ik het gevoel dat mijn leven meestal auditie is - toestanden van gelukkig opgewonden wachten op een gebeurtenis die komt. Kerstmis, verjaardagen, zomervakantie - en seks.
Helaas nemen in de meeste gevallen de verwachtingen van de komende hoogtepunten toe in verhouding tot de duur van het houdpatroon waarin u zich bevindt. De gevolgen zijn 1. niet-optreden van de gehoopte vervulling en 2. een spoorloos voorbijgaan van het heden. Met andere woorden, je krijgt niets omdat je gewoon wacht, je krijgt niet de vervulling die je je had voorgesteld en je raakt geïrriteerd dat je niets hebt gemerkt.
Tot nu toe ben ik bij mijn geliefden geweest - de verwachtingen waren geweldig, de voorspelling duurde en duurde (soms zelfs zo lang dat ik de volgende dag uit verveling kon plannen) en toen het eindelijk begon, kon niemand ooit de meter hoog bereiken match gestapelde verwachtingen. De hele zaak was gedoemd te mislukken.
Van slechte seks kon ik liedjes spelen in een eindeloze lus.
Het ergste van het hele ding: ik dacht dat het probleem voor een keer niet het mannelijke deel was. Gedachten als "... verpest je verwachtingen niet zozeer ... geniet gewoon van het moment ... maar hoe? ... misschien helpt yoga ... tai-chi ... je moet het proberen ... ja, goed idee ... meld je volgende week direct aan ... dat kan niet doorgaan ... ", vertroebelden mijn hersenen en ik dreigde opnieuw te zinken in de verwachting. Om deze reden was ik in staat om een lange tijd door te brengen - en niet alleen met trots? zeg van mij, heb nog nooit een orgasme gehad. Van slechte seks en gênante momenten daarna, waarin mij werd gevraagd om alleen deze slechte seks te beoordelen, terwijl ik altijd probeerde een gelaatsuitdrukking van gelukkig tevreden genot op te zetten, was ik in staat om nummers in een eindeloze lus te spelen.
Dat maakte deze ene nacht in september zo speciaal, toen ik live en in kleur ervoer wat mensen bedoelen als ze over goede seks praten. Ik was anderhalf jaar met mijn vriendje geweest. Ons liefdesleven kan worden omschreven als 'tamelijk gemiddeld' - en we weten allemaal dat dit niet als een compliment kan worden beschouwd.
Na de eerste verliefdheid en verlegenheid in bed volgde de fase van ontmoeting en ontdekking. Dit werd vervangen door een korte pauze van uitproberen (soms zogenaamd onconventionele plaatsen zoals de douche of de achterbank van de auto) en eindigde uiteindelijk in de routine-neukfase. Dat was weliswaar voorbarig gezien de beknoptheid van onze relatie (zoals bevestigd door verschillende vrienden).
Nog een reden voor mij om nog hogere verwachtingen van mij, van onze relatie en van ons routinegedrag te vragen. Als al routine, dan op zijn minst hoge kwaliteit! Het resultaat: na een Rumgezicke volgde de volgende en ik speelde met het idee om me te scheiden.
Als al routine, dan op zijn minst hoge kwaliteit!
Na talloze gesprekken met vrienden, waarin we de voor- en nadelen van mijn relatie in detail hebben besproken, wilde ik de scheiding voltooien als de laatste handeling tussen ons twee op die avond in september. We hadden afgesproken om in zijn appartement te eten. Mijn aankondiging dat ik hem dringend moest spreken, had de mogelijkheden van gespreksonderwerpen toch al beperkt? Een dergelijke aankondiging laat immers nauwelijks vragen voor mannen open. Met een dof gevoel in mijn buik en een stijl die niet geschikt was voor mijn constitutie vanwege een sexy, zelfverzekerde stijl, fietste ik 's avonds naar zijn appartement. Ik bevroor onderweg. Niet alleen koelde mijn mentale toestand mijn lichaam af tot een waargenomen vijf graden - het was de eerste echte herfstavond. Een goede avond om alles af te sluiten, dacht ik bij mezelf zinloos. Ik wist niet echt waarom dit een goede avond zou worden voor de begrafenis van mijn relatie, maar de gedachte kalmeerde me op de een of andere manier.
Ik was des te meer verrast toen ik het appartement van mijn nog steeds vriend binnenkwam en hij me in een goed humeur een glas wijn aanbood. Eerst voelde ik me dwaas, toen drong het tot me door dat dit gewoon een geval was van typische mannelijke repressie. "Jij," begon ik, "eigenlijk wilde ik ..." "Ja," onderbrak hij me met een grote glimlach, "maar alleen de pasta!" Verward staarde ik naar het menu dat hij op dat moment voor me aan het opstellen was. Wat werd hier gespeeld?
Op een gegeven moment tussen het hoofdgerecht, het dessert en het tweede glas wijn, werd mijn verwarring vervangen door een soort sereniteit. Wat heb ik tegen mezelf gezegd, het is zoveel grappiger. Je kunt morgen nog eindigen.Gewoon nog een onvergetelijke avond! En we hadden het: nadat de wijn was leeggemaakt, begonnen we ongelooflijk krom te zingen en op de meest beschamende manier door het appartement te dansen. Toen dachten we dat het tijd was om de wereld deel te laten nemen aan ons goede humeur en naar elke club te gaan.
In de vroege ochtend strompelden we naar huis. Er was gewoon een geruststellend gevoel van ontspanning in mijn mond toen mijn vriend stopte, naar me keek en zei: "Ik weet wat je me vandaag wilde vertellen, ik dacht gewoon dat het beter was, tenminste op een avond zo stressvrij mogelijk Ik bedoel ... we hebben de laatste tijd genoeg stress gehad en ik heb erover gedacht om te scheiden ... "Wat? Wat heeft hij gezegd? Voor de tweede keer die avond dacht ik dat ik in de verkeerde film zat.
Toen ik mijn beha liet vallen, was ik in een geheel nieuwe rol terechtgekomen.
"Oh, kom op, je moet toegeven dat het gewoon krampachtig tussen ons is - geen wonder, zo gespannen als je altijd bent." Is het nu allemaal mijn schuld of wat? 'Riep het uit. "Wat is het punt: 'zo gespannen als je altijd bent?'" "Wel, je noemt jezelf toch niet relaxed?" "Geen idee ... wat wordt daarmee bedoeld? "U zou bijvoorbeeld nooit iets doen dat enig risico met zich meebrengt, waardoor u kwetsbaar wordt." Ik snap het niet, wat moet dat zijn Nee, wacht, bedenk wat ik moet doen, ik wed dat ik het ga doen. "Ik keek hem agressief aan. Hij dacht even na. "Oké ... je zou hier nooit naakt rondlopen." Het is helemaal gek en het is ook koud. " Je praat. Je praat, zei ik je. ' Hij haalde zijn schouders op en ging verder. Ik stopte, dacht even na, maakte de knopen van mijn jas los, trok hem uit en gooide hem op de vloer. "Zie je wel!" Schreeuwde ik hem na. "Ik doe het!"
Hij draaide zich om, keek me verrast aan en kwam langzaam op me af. Ik trok de trui over mijn hoofd en vervolgens mijn shirt. Ik keek naar hem. Niet langer vragen stellen, verwachten of vijandig - alleen vastbesloten om te doen wat ik wilde. Toen ik mijn beha losmaakte, mijn schouders borstelde en op de grond viel, gleed ik in een geheel nieuwe rol? Ik was degene die met de teugels in mijn hand speelde.
Hij stond nu heel dicht bij me, legde een hand op mijn rug, trok me strak en kuste me? veeleisend en tegelijkertijd zacht. Ik trok zich terug uit zijn omhelzing. De aankondiging was naakt. Ik opende de knopen van mijn spijkerbroek, we keken recht in elkaars ogen. Het was een strijdlustige, gepassioneerde blik, een blik hoe je het moet werpen wanneer je maar wilt, wanneer het fysieke verlangen naar elkaar zo groot is dat het pijn doet. Naast broeken en laarzen die naast me op het asfalt lagen, omhelsde hij me en kuste me opnieuw.
Ik voelde me pure seks.
Deze keer was er alleen hij, ik en de kus. Geen verwachtingen, geen vragen, geen druk. Ik voelde me pure seks, niet sexy, niet wenselijk, net als seks. Terwijl we op de stoep zonken, opende hij zijn broek. Ik ging op hem zitten. Zijn hand was in mijn nek, de andere om mijn middel, warm en strak. Zijn mond voelde langzaam langs mijn keel, tot aan de kleine uitsparing tussen de sleutelbeenderen. Hij zweeg even. Zachte lippen, warme adem, veeleisende handen. Het mengsel maakte me weerloos en geil. Hij kleedde zich, naakt, zittend op een stoeprand - een situatie die vies, sletterig en prachtig voelde. "Ik wil je pik!" Mijn jarenlange opgekropte verlangen hadden mij volledig in bezit genomen. Ik tilde mijn heup lichtjes op, voelde met een hand op hem en omhelsde zijn harde pik. Nooit voelde het zo goed toen hij me binnenviel. Een tinteling liep over mijn rug en verspreidde zich in mijn lichaam. Hij kreunde zachtjes in mijn oor terwijl ik langzaam mijn heupen begon te bewegen. Mijn beweging werd steeds veeleisender. Twee lichamen. Lust. Denk niet meer, wees gewoon.
Ik was helemaal vergeten waar ik was. Alleen wij twee bestonden, en voor het eerst na anderhalf jaar werden we voorspel één. Ik weet niet of hij wist wat zijn uitdaging in mij maakte, of dat het gewoon een stof van veel kleine stukjes van de puzzel was, maar toen we de resterende honderd meter naar zijn appartement liepen, zijn arm om mijn middel, voelde ik me als hem sluiten als nooit tevoren. Ik kon me volgende week scheiden ...
