Fout bij medische behandeling: te lang stil

Carola Samov stond voor de spiegel en schokte en duwde, kneep en trok. Ze probeerde de prothese uit haar mond te halen. Maar er bewoog niets. Het kunstgebit zat stevig als gegroeid. Op zichzelf zou dat goed zijn geweest als ze de prothese niet regelmatig had schoongemaakt. Ze worstelde tot haar vingers pijn deden. Toen pakte ze de telefoon en belde haar arts. "Probeer het eens met een zakdoek," adviseerde hij haar. Toen dat niet hielp, ging ze oefenen. Met een hamer sloeg de tandarts uiteindelijk het kunstgebit af.

Misschien had ze destijds moeten handelen: het was toen al duidelijk dat de nieuwe tanden waar ze naar had uitgekeken gewoon niet pasten. Maar Carola Samow, 55, had veel vertrouwen in haar tandarts. Hij was jong en dynamisch, de praktijk modern en uitgerust met de nieuwste apparatuur. Bovendien leek Dranbleiben meer op haar persoonlijkheidsstructuur: ze pakt dingen aan en geeft niet op. Dus ze dacht dat het probleem met de tanden op de een of andere manier zou oplossen. Maar er kwam niets uit. Ze ging 31 keer naar haar tandarts voor nabehandeling, tot haar kraag barstte en ze leed een half jaar pijn voordat ze hulp kreeg. Toen vervolgde Carola Samov haar tandarts.

De nieuwe Patiëntenrechtenwet is bedoeld om de transparantie en rechtszekerheid bij medische behandelingen te vergroten. Voor het eerst is de contractuele relatie tussen de patiënt en zijn arts, alternatieve behandelaar, verloskundige en fysiotherapeut wettelijk geregeld. Tot nu toe hebben de rechtbanken uitspraak gedaan in medische aansprakelijkheidszaken op basis van het Burgerlijk Wetboek (BGB). Dit zegt in het algemeen: "Iedereen die, opzettelijk of nalatig, het leven, lichaam, gezondheid, vrijheid, eigendom of ander recht van een ander onrechtmatig schendt, is aansprakelijk voor het compenseren van de ander voor de schade die het veroorzaakt." Met de nieuwe wet krijgt de medische aansprakelijkheidswet afzonderlijke paragrafen. Inhoud zal maar weinig veranderen.

Dr. Britta Konradt heeft zich als advocaat gespecialiseerd in het medisch aansprakelijkheidsrecht, zij werkte zelf als arts en brengt medische en juridische expertise in. Steeds vaker heeft ze te maken met tandproblemen. Omdat veel patiënten zelfs grote bedragen investeren in behandelingen en kunstgebitten, neemt hun bereidheid om alles te accepteren af. "De tanden zijn te dicht bij de hersenzenuwen", zegt Britta Konradt. Als de behandeling mislukt, is de pijn vaak ondraaglijk. Om legaal claims te kunnen indienen door middel van gerechtelijke stappen, moet men niettemin twee keer nadenken. "De patiënt draagt het stuk bewijs in de mond", zegt Britta Konradt. Zolang de procedure loopt, kan hij geen enkele behandeling ondergaan. Hoe moet een taxateur anders controleren of de tandarts of de kaakchirurg daadwerkelijk een fout heeft gemaakt?

De patiënt draagt het bewijs in de mond

Toen Carola Samov voor het eerst naar het kantoor van Britta Konrad kwam, was ze het zat. Na de 31e revisie ging ze naar haar ziekteverzekering om de behandeling te laten controleren. De wettelijke ziekenfondsen bieden dit ook aan hun patiënten aan in hun eigen belang. Omdat een behandelingsfout vaak enorme vervolgkosten veroorzaakt; Als het mogelijk is om de fout te bewijzen, moet de arts ervoor aansprakelijk zijn. De medische dienst gaf Carola Samow een expert die naar haar tanden keek. Ze vond duidelijke woorden: met de prothesen kon de patiënt niet kauwen, schreef ze in haar rapport, de tanden zouden pijn doen bij warm en koud eten en drinken, de prothesen waren extreem stevig en hebben scherpe randen. Kortom, ze zouden niet voor en achter passen.

Carola Samov deed het goed om bevestiging te krijgen. Hoe had ze geleden in de weken en maanden daarvoor? Eens, in de koude winter van 2009, zat ze bij de bushalte en inhaleerde. Een stekende pijn stroomde door haar hoofd. De ijzige lucht had een tand geraakt en de zenuw geïrriteerd. Ze zat daar maar en huilde. Later leerde ze haar mond in de kou gesloten te houden en er een dikke sjaal omheen te wikkelen die hielp. De manier waarop ze leerde de koffie koud te maken en de salade een beetje op te warmen. Al snel gaf ze zuur fruit op, want als ze erin beet, voelde het alsof ze op een stuk aluminiumfolie kauwde. Gruwelijke. Maar elke keer dat ze haar tandarts erover vertelde, zei hij gewoon behulpzaam, ze begon. Lange tijd was een bezoek aan een andere tandarts uitgesloten voor haar. Ze had ruim 2500 euro geïnvesteerd in de behandeling, voor de getrainde loonadministrateur veel geld. Daar wilde ze een goed resultaat voor hebben. Maar de tandarts was niet klaar om een nieuwe prothese te maken. In plaats daarvan gaf hij aan dat de pijn mentaal was."Hoe dan ook, tandheelkunde helpt niet meer", zei hij op een dag. "Dat maakte me boos", zegt Carola Samow.

Dat was de dag waarop ze juridische hulp kreeg. Om claims op grond van de Medical Liability Act te laten gelden, moet de patiënt - of zijn advocaat - meestal drie dingen bewijzen: ten eerste, dat er een medische fout is; ten tweede, die schade is opgetreden; en ten derde, dat beide causaal gerelateerd zijn. Het feit dat de bewijslast bij de patiënt ligt, maakt het vaak moeilijk. In het geval van Carola Samov was het een voordeel dat er al een expertoordeel was opgesteld.

Dit maakte het werk van de advocaat gemakkelijker. Britta Konradt heeft een claimbrief geschreven. Maar de aansprakelijkheidsverzekering van de tandarts weigerde het recht op schadevergoeding. Een buitengerechtelijke schikking was niet mogelijk. Daarom heeft de advocaat een rechtszaak aangespannen voor haar cliënt bij de rechtbank. Er volgde een onaangename slibstrijd. De advocaat van de arts informeerde: de patiënt zou roken. Ze zou drinken. Het was haar eigen schuld als je alles pijn deed. Dergelijke aantijgingen worden vaak gedaan; ze dienen om de patiënt in een slecht daglicht te stellen en op zijn minst een deel van de schuld aan hem toe te wijzen. Maar in het geval van Carola Samov kwam de tandarts er niet mee weg.

De rechtbank heeft een deskundigenadvies gegeven. Opnieuw boog een expert zich over Carola Samov en keek in haar mond. En opnieuw schudde hij zijn hoofd en bewees haar gelijk. Toen de zaak voor de rechtbank werd behandeld, stemden de partijen in met een schikking. Als dat niet was gebeurd, zou de rechtbank een vonnis hebben gewezen. De tandarts kan in beroep gaan en de zaak naar de tweede en misschien zelfs de derde instantie brengen. De hele tijd zou de prothese in de mond moeten blijven omdat het bewijs was. En de pijn zou zijn gebleven.

De nieuwe Patiëntenrechtenwet zal dit probleem niet veranderen: zelfs dan blijft de bewijslast in de meeste gevallen bij de patiënt. Het draait zich alleen om wanneer de patiënt kan aantonen dat de arts een "grove behandelingsfout" heeft gemaakt - dat wil zeggen een fout die een arts niet mag ondermijnen. De bewijslast wordt ook omgekeerd onder de nieuwe wet wanneer een beginner een interventie heeft uitgevoerd. Dan moet de beginner bewijzen dat de schade zou zijn ontstaan als hij niet langer een beginner was. Maar hoe het te draaien en te draaien: als een patiënt niet tevreden is met kunstgebitten, dus het bewijs in de mond, moet hij wachten met de herbehandeling totdat wordt bewezen dat de tandarts een fout heeft gemaakt bij de voorbereiding van de prothese. Het nalaten om een buitengerechtelijke schikking te bereiken, kan lang duren. Want het bewijs kan zeker alleen worden uitgevoerd in een gerechtelijke procedure met een taxateur, op basis waarvan een vonnis wordt uitgesproken.

Voor Carola Samow nu, ruim twee jaar na haar eerste afspraak met haar advocaat, is het proces voltooid. Succesvolle. Op kantoor kan ze een briefje met haar rekeningnummer over de tafel schuiven. "Nog een paar dagen, dan komt het geld uit de vergelijking", zegt Britta Konradt. Eindelijk kan Carola Samow nieuwe derde tanden krijgen van haar nieuwe tandarts.

Wie zich slecht behandeld voelt, moet terugvechten

Behandelingsfouten zijn niet ongewoon. Dit wordt regelmatig gemeld door de medische dienst van de koepel van de zorgverzekeringen (MDK). Hoe patiënten zichzelf kunnen verdedigen Britta Konradt, arts en gespecialiseerd advocaat voor medisch recht uit Berlijn.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Kunnen behandelingsfouten worden vermeden?

Dr. Britta Konradt: behandelingsfouten kunnen niet volledig worden vermeden. Geen dokter, geen dokter maakt met opzet fouten. Maar ze gebeuren en vaak hebben kleine oorzaken een grote impact. Het kan over leven en dood gaan. Als u denkt dat iets niet goed gaat, moet u vroegtijdig contact opnemen met uw arts. Het is het beste om samen te proberen te verduidelijken of het een bekende complicatie is als fataal of een behandelingsfout.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Moeten patiënten, als ze juridische stappen tegen hun arts willen ondernemen, altijd voorbereid zijn op langdurige procedures?

Dr. Britta Konradt: Nee, met behulp van een advocaat is het vaak mogelijk om snel tot een buitengerechtelijke oplossing te komen. Als dat niet het geval is en we moeten voor de rechtbank onderhandelen, duurt het vaak jaren voordat de procedure is afgerond. U kunt bij de rechtbank een procedure voor het verkrijgen van bewijs aanvragen. Dit is veel korter dan de hele procedure, maar duurt meestal nog steeds zes maanden. Voor iemand die kiespijn heeft, is elke dag een kwelling. De enige manier om patiënten te verlossen is door snel tot een buitengerechtelijke oplossing te komen.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Raadt u uw klant in elk geval aan om door te gaan?

Dr. Britta Konradt: Nee, iedereen moet dat zelf controleren en zijn eigen beslissingen nemen. Soms is de last van een dergelijk proces groter dan het voordeel.Iedereen die zijn tanden niet maanden of zelfs jaren kan laten repareren en dus pijn lijdt, betaalt een hoge prijs voor de procedure. En soms is het feit dat je niet in staat bent om af te maken wat er lange tijd is gebeurd, erg stresserend.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Hoe kunnen de zorgverzekeraars helpen bij behandelingsfouten?

Dr. Britta Konradt: als u verzekerd bent bij een wettelijke zorgverzekeraar, kunt u het behandelingsproces daar laten controleren via de medische dienst. Er zal een deskundigenrapport worden opgesteld en in veel gevallen kan een buitengerechtelijke regeling worden getroffen. Dit verkort de procedure aanzienlijk - het rapport is meestal al na zes maanden beschikbaar. Patiënten kunnen hun behandeling ook laten beoordelen bij de bemiddelingsbureaus die zijn opgericht door de medische verenigingen. De arts geeft commentaar op de procedure en een reviewer beoordeelt de behandeling. Daarna geeft de arbitragecommissie, waarin artsen en advocaten zitting hebben, advies over de zaak. Een dergelijke procedure duurt gemiddeld twaalf tot 18 maanden.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Uw persoonlijke tip?

Dr. Britta Konradt: Als je denkt dat je slecht bent behandeld, moet je iets doen. Deze stap bevrijdt je van het gevoel afhankelijk en bevrijd te zijn. Hij maakt patiënten tot een verantwoordelijke partner van de arts en zijn partner. Arts en patiënt hebben een gemeenschappelijke zorg, ze willen de ziekte genezen, de patiënt van zijn klachten of op zijn minst verlichten. Alleen samen kunnen ze het doen. Als iemand een fout maakt op dit pad, moet je erover praten en de schade vergoeden. Je moet niet doen alsof er niets is gebeurd.

Goed om te weten

Meer informatie over de patiëntenrechtenwet onder www.bmg.bund.de/praevention/patientenrechte/behandlungsfehler.html. Patiëntadvies wordt door veel consumentenadviescentra aangeboden. Council is ook de Independent Patient Counseling Germany (UPD) Tel. 08 00/011 77 22 (ma. Tot vr 10 tot 18 uur, do tot 20 uur) en www.unabhaengigepatientenberatung.de ; De UPD zelf vertegenwoordigt misschien geen patiënten in de advocatuur, maar het kan wel tussen advocaten bemiddelen - bij geschillen van meer dan 5000 € is de rechter-advocaat. Informatie en adressen die helpen bij schade worden verstrekt door de Aktionsbündnis Patientensicherheit e.V. www.aktionsbuendnis-patientensicherheit.de .

Meer info in Britta Konradts boek Een pleidooi voor zelfverzekerde patiënten en menselijke geneeskunde "(256 pp., 19,99 euro, Zuidwest 2012)