Mikael Niemi: Liefdesverklaring aan Zweden
Het feit dat de wereld ooit heeft gehoord van een stuk land in het verre noorden van Zweden met de naam Tornedal, is alleen te danken aan Mikael Niemi. In 2002 verscheen Niemi's veelgeprezen roman 'Populaire muziek uit Vittula' over de Duitse vriendschap in Tornedal in het Duits, en sindsdien weten we dat er zoveel Fins als het Zweeds hierboven wordt gesproken, dat zonen van hun vaders in de sauna op de pikorde van de wijdvertakte tak Families zijn verlicht en dat "knapsu" is de ergste belediging voor een man, omdat dat "verzacht" betekent.
"Populaire muziek uit Vittula" stond maandenlang op nummer één van de bestsellerslijst van Zweden en werd vertaald in 24 talen. In 2006 kwam de aanpassing van de film naar de Duitse cinema.
Na een reis naar de science fiction ("The hole in the rind", 2006), zo ongewoon als iets met deze auteur, is Mikael Niemi nu volledig teruggekeerd naar Tornedal met zijn nieuwe roman. "The Man Who Died Like a Salmon" is een thriller met een brute moord en politie die het probeert op te ruimen. Maar het is ook en vooral een liefdesverklaring aan het extreme noorden van Zweden met al zijn eigenaardigheden.
Interview met Mikael Niemi
Mikael Niemi
© Dan NorraChroniquesDuVasteMonde.com: De wereld houdt van thrillers uit Zweden, en dan is het nieuwe boek van Mikael Niemi een thriller. Heb je jezelf een grapje gegeven met het genre?
Mikael Niemi: Ik wilde eigenlijk altijd een detectiveverhaal schrijven, maar de reden is simpel: mijn vader was een politieagent in mijn geboortestad Pajala en nu heb ik een boek geschreven over politie in Pajala. Daar weet ik gewoon veel van. Niet dat er veel spectaculaire misdaden in het leven van mijn vader waren. Maar ik weet hoe de mensen die daar werken zijn.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Uw huis is altijd een voorvechter van uw romans. Wat inspireert je over dit landschap?
Mikael Niemi: Ik ben daar opgegroeid, al mijn ervaringen uit mijn jeugd zijn daar gebeurd. Niets geeft je de plek waar je je jeugd hebt doorgebracht. Ik heb veel gereisd, maar geen enkele plek ter wereld kan de betekenis van het Tornedal voor mij aannemen. Als Esaias, de verdachte, bijvoorbeeld herinnert hoe hij met zijn vader aan het vissen was toen hij een kleine jongen was en zijn eerste vis doodde en zijn moeder uitdeed, en dan kookt de moeder de kleine vis met aardappelen erop - dat ben ik.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Zou u zeggen dat u een bijzonder goed geheugen hebt?
Mikael Niemi: Ja, ik denk het wel. Misschien komt dat omdat mijn moeder steeds weer de kleinste kinderverhalen vertelde. Luisteren maakt je meer attent op details. Over het algemeen is ze een geweldige verteller.
ChroniquesDuVasteMonde.com: een traditie die haar zoon voortzet.
Mikael Niemi: Ja en nee. Ik heb de verhalen in me, maar ik hou er niet van om ze te vertellen voor andere mensen zoals zij. Ik heb dat geprobeerd, ik ging zelfs naar een acteergroep, maar ik geniet er niet van mezelf voor anderen te laten zien. Ik wil mijn verhalen in stilte opschrijven op mijn bureau, met de hand, vel voor vel. Laat anderen het naderhand lezen.
ChroniquesDuVasteMonde.com: u schrijft met de hand?
Mikael Niemi: Natuurlijk typ ik het later in een computer, maar ik heb het gevoel nodig dat mijn hand iets op papier maakt.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Zoals in "Popular Music", heeft "The Man Who Died Like a Salmon" fantastische, surrealistische elementen die niet gebruikelijk zijn in een thriller.
Mikael Niemi: Waar ik vandaan kom, mensen geloven in het bovennatuurlijke, zoals waarschijnlijk in elk landelijk gebied. In het Tornedal is er bijvoorbeeld het geloof in de blodstämmare. Dit is een persoon die op grond van zijn gedachten een wond niet langer kan laten bloeden.
ChroniquesDuVasteMonde.com: heb je ooit zoiets met je eigen ogen gezien?
Mikael Niemi: Het klinkt raar als ik het op die manier vertel, maar ik heb het zelfs ervaren. Toen ik een kind was, stopte een oude vrouw mijn neusbloeding. En dat is waar, via de telefoon. Afgezien daarvan kent iedereen in Tornedal iemand die ooit contact heeft gehad met een dode, in welke vorm dan ook. Of je kent mensen die de toekomst kunnen voelen. Dus het heeft allemaal zijn plaats in mijn boeken.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Ben je na het enorme succes van "Popular Music from Vittula" altijd onder druk om dit succes te schrijven tijdens het schrijven?
Mikael Niemi: Nee, in godsnaam kon ik zo niet werken.Ik schrijf wat ik wil schrijven zonder na te denken over een markt of iets dergelijks. Dat is de enige reden waarom ik achter populaire muziek aan kon? met zoiets geks als? Het gat in de schil? komen. Ik schrijf wat ik wil schrijven en probeer zo dicht mogelijk bij mijn innerlijke foto's te komen. Dit lukt natuurlijk nooit helemaal, daarom kan ik nooit helemaal tevreden zijn met een boek. Maar ik denk dat dat de enige manier is om het te doen: je moet je best doen, maar je moet ook je limiet kunnen accepteren.
Over de auteur
Mikael Niemi, geboren in 1959, werd geboren en getogen in Pajala in het uiterste noorden van Zweden. Hij studeerde elektrotechniek en werkte als leraar en jeugdwerker. Nog voor zijn spectaculaire succesdebuut "Popular Music from Vittula" schreef hij teksten, kinderboeken, toneelstukken en audioboeken. "Populaire muziek uit Vittula" was zijn nationale en internationale doorbraak in 2000.
Over het boek
Mikael Niemi, The Man Who Died Like a Salmon, T: Christel Hilde-brandt, 352 p., 19.95 Eur, btb
Een oude man wordt vermoord gevonden, in zijn buik zit een visspuw. Er kan niet worden gezegd dat dergelijke wrede misdaden hoogtij vieren hier in Pajala, in het uiterste noorden van Zweden, dus de jonge politieagente Therese Fosness uit Stockholm wordt naar het noorden gestuurd om haar collega's bij het onderzoek te helpen. Al snel gelooft Therese niet meer in Zweden, omdat ze hier constant Fins spreken, en als iemand naar buiten gaat, sluit hij zijn deur niet, maar leunt alleen tegen een bezem. En terwijl de politie hun onderzoek voortzet, leert Therese onvermijdelijk een paar dingen over zichzelf.
