Mijn kind rookt. Wat te doen?

Onze buren hadden de wietjungle al lang opgemerkt op het dak. Maar onze ouders vielen van de wolken toen we toevallig onze eigen "grasplantage" tegenkwamen. We vroegen onze zoon Malte, hij was toen 17, als hij ons naar de gevangenis wilde brengen. Verontwaardigd schudde hij zijn hoofd. Hij was verrast hoe weelderig de planten waren. Samen met zijn vrienden sleepte hij de potten het huis uit en protesteerde hij: sigaretten en alcohol waren immers veel schadelijker en niet illegaal, integendeel, de staat zou zelfs de verslaving aan zijn burgers goedmaken.

Rechts. Dat is hoe we onszelf betwistten. En vandaag weten we dat alcohol teveel leidt tot verslaving, en hasj ook schadelijk is als het te veel wordt geconsumeerd. Niettemin is alleen cannabis illegaal, hoewel het al lang een dagelijks medicijn is geworden. En in alle industrielanden. Volgens de WHO staat Duitsland op het middenveld.

De hennepplanten van het dak waren verdwenen. Maar de jeugdige wereld van Maltes begon nu alleen maar rond de Kiffen te draaien - in plaats van de aankomende middelbare school. Een 'legaliseer het'-poster sierde zijn slaapkamerdeur; hij droeg een kleine ketting met een delicaat hennepblad als een hanger; Hiphop en reggae geluiden klonken luid door het huis. In het weekend maakten hij en zijn vrienden een gezamenlijke cirkel en filosofeerden over God en de wereld. In het begin deden we het rustig aan, omdat we ons aan onze eigen zorgeloze flower power-tijd herinnerde. Maar toen de zoete geur doordeweeks meer door het huis drong, werd het te kleurrijk voor mij en verbood ik gezamenlijk roken thuis. Als gevolg daarvan trok de karavaan van afgestudeerden van de middelbare school het nabijgelegen park in, bewapend met dekens, een gettoblaster en waarschijnlijk enkele gram hasj in hun zakken. "Roken is een sekte, zelfs tegen consumententerreur en druk om te presteren", verduidelijkte de zoon, die anders tabaksrook verafschuwt. Hij beschreef het effect van het medicijn als volgt: "Alles wordt gewoon meer ontspannen en tegelijkertijd intenser."

Na zo'n levensstijl Veel jonge mensen lijken vandaag te verlangen. Volgens het laatste drugsrapport van het Federale Centrum voor Gezondheidseducatie (BzgA), heeft ongeveer een derde van de 12- tot 25-jarigen ervaring met illegale cannabis; het eerste gewricht wordt gemiddeld gerookt op 16,4 jaar. Vooral onder middelbare scholieren tussen 16 en 19, gevolgd door studenten en studenten, is Kiffen populair, met meisjes veel minder geïnteresseerd dan jongens. "Deze cijfers zeggen echter niets over hoe vaak en hoe vaak de jongeren roken." Bremen-drugonderzoeker Heino Stöver wijst op: "De overgrote meerderheid zal na enige tijd stoppen."

Gehoopt voor deze ontwikkeling wij ook bij Malte. Want op dat moment, op zijn 17e, was hij al behoorlijk ingeburgerd in zijn persoonlijkheid en sociaal goed geïntegreerd. En hij had al soortgelijke periodes van intens "ondergedompeld" ondergaan en uiteindelijk uit eigen beweging beëindigd, bijvoorbeeld dagen en nachten met computerspelletjes. En zo gebeurde het: na zijn afstuderen werden andere dingen belangrijker in zijn leven dan het contact met zijn vrienden.

Gewoon een onschuldige hippiedrug? Onder bezorgde ouders circuleren andere geruchten

ChroniquesDuVasteMonde auteur Eva Schindele is de moeder van twee kinderen. Het onderwerp drugs gebruikte haar tot nu toe voornamelijk als wetenschapsjournalist.

De media berichten over cannabis-afhankelijke kinderen en adolescenten, die zelfs vóór school zukiffen, daarom vond ik meer overdreven. Totdat mijn 17-jarige peetdochter Marlen me vertelde over haar 'Kiff-carrière'. Ik viel van alle wolken. En haar moeder, mijn goede vriend Lisbeth, was zich lange tijd niet bewust geweest. Omdat anders dan Malte Marlen stiekem was gestenigd. En ze was pas 14 toen ze het voor de eerste keer probeerde. Niemand merkte het, zelfs niet als ze meerdere keren per week stoned was. Lisbeth was echter bezorgd omdat haar dochter opeens zo fragiel en terughoudend leek. School, sport en zelfs 'partij maken' interesseerde hen steeds minder. Meestal hing ze passief rond met een klasgenoot thuis. Marlen herinnert zich ook met tegenzin deze keer. "Ik was weggespoeld, ik was gewoon te jong."

Enquêtes op scholen laten zien dat jongere en jongere tieners cannabis proberen. "Vaak uit innerlijke leegte en verveling" nemen 14-jarigen hun toevlucht tot het medicijn, zegt de in Bremen gevestigde psychoanalyticus en jeugdtherapeut Antje Niebuhr: "Als dit gepaard gaat met problemen thuis of op school of als ze sociaal geïsoleerd zijn, kan het een probleem zijn." Adolescenten zijn nog steeds erg kwetsbaar in hun ontwikkeling en gaan vaak naar een emotionele achtbaan. Een joint helpt hen om een paar uur rustiger te worden en dus ook "koeler". Maar dit effect kan ook omvallen, afhankelijk van stemming en persoonlijkheid.Iedereen die toch al psychische problemen heeft, kan dan in een depressie terechtkomen of angst en paniek, tachycardie, geheugenproblemen en filmtranen ervaren. Marlen heeft ook geleerd dat: "Ik was een paar keer zo vol stoom dat ik zelfs geen goede vrienden herkende." Deze voorwaarden gingen echter na enkele uren weer over.

Adolescenten die vroeg beginnen en permanente cannabisgebruikers worden, hebben nog andere consequenties. De studies tonen aan: concentratie en leervermogen kunnen verminderd zijn, de puberteitsontwikkeling kan worden uitgesteld. Zelfs na het voltooien van hun prikfase, worstelen sommigen nog maandenlang met een zogenaamd "amotivational syndroom": ze voelen zich impulsief, onverschillig en nauwelijks veerkrachtig. Een nieuw onderzoek van de Universiteit van Maastricht concludeert ook dat jongeren die een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van schizofrene psychose als gevolg van persoonlijke of familiale stress, ook het risico lopen door regelmatig cannabisgebruik.

Wetenschappers hebben echter geen bewijs gevonden van permanente organische schade door cannabis in de hersenen of in andere organen. Echter, roken van cannabis vermengd met of zonder tabak is ongeveer net zo schadelijk voor de longen als het roken van nicotinesigaretten, blijkt uit een Brits onderzoek.

Als je eruit wilt, maar maak de blijvende pieken geen fysieke onthoudingsverschijnselen, maar de psychische leegte die optreedt na het stoppen van het medicijn en de terugkeer naar een gewone dagelijkse moeilijkheid. "Bij sommige adolescenten worden de problemen niet opgelost door het kitten op te geven," zegt de Berlijnse kinder- en jeugdtherapeut Claudia Kipp, "maar ze zijn pas dan echt zichtbaar."

Dus hoe moeten ouders omgaan met hun kiffenden spruiten? Er is geen patentoplossing, zeggen drugsbegeleiders. Het hangt af van hoeveel de jongen of het meisje consumeert, of ze hun dagelijkse routine geregeld krijgen en of hun gedrag merkbaar verandert. Therapeut Antje Niebuhr adviseert om de Kiffen niet te negeren of te demoniseren. "Trouw aan het verblijf van het kind, altijd op zoek naar het gesprek, de ontwikkeling ervan observeren en grenzen stellen." Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Marlen's moeder had geen idee. En toch correct gehandeld.

Omdat de maatschappij ons alleen moeders en vaders laat met het probleem. Tenminste zolang ze zich zo dubbelzinnig gedraagt: verdraagt cannabisgebruik, verbiedt verkoop en ontneemt zo de kwaliteit van het medicijn van elke controle. Er circuleren geruchten tussen bezorgde ouders, zoals dat cannabis tegenwoordig veel geconcentreerder is dan in de jaren zeventig en daarom meer afhankelijk was van cannabis. Dit geldt in feite alleen voor de rassen van Europese "binnen" plantages, zoals in Nederland. Ze spelen echter nog steeds slechts een ondergeschikte rol op de zwarte markt in Duitsland, volgens het Europees Waarnemingscentrum voor drugs en drugsverslaving (EWDD). Er is ook geen wetenschappelijk bewijs voor de angst dat cannabis het startpunt zal zijn voor een carrière in harddrugs - de meeste verslavingscarrières van heroïneverslaafden beginnen, zoals veel studies aantonen, met alcohol en nicotine.

Ik herinner me verschillende drugspreventie-avonden op onze kinderscholen, waarvan sommige worden geleid door vriendelijke politieagenten. Tenor: Geef geen drugs een kans. Toen een ongeruste moeder opstond en haar aarzelend vertelde over haar krakende zoon. Ze durfde ook te vragen of andere ouders soortgelijke ervaringen hebben. Daar vond ze alleen ijzige stilte. Ook ik deed mijn mond niet open in dit kale klaslokaal. Hoe moeten we ook publiekelijk praten over het omgaan met een medicijn dat eigenlijk verboden is en tegelijkertijd alomtegenwoordig is in het dagelijks leven van onze kinderen?

"Als de kinderen al roken"In ieder geval moeten ze weten hoe ze de risico's kunnen minimaliseren", zegt socioloog en drugsexpert Stefan Quensel, maar om hier realistische informatie over te kunnen geven, is een duidelijkere maatschappelijke houding tegenover cannabisgebruik noodzakelijk Jarenlang hebben deskundigen betwist of "zero tolerance" de strategie is die succes belooft of dat marihuana beter gedecriminaliseerd moet worden, maar een blik in het buitenland laat zien hoe weinig invloed wettelijke maatregelen hebben op consumentengedrag Criminoloog en psychoanalyticus Lorenz Böllinger: "In Nederland is met zijn liberale drugsbeleid niet meer dan ons gestenigd, en in de VS is de consumptie hoger ondanks hoge strafbedreigingen."

Het irriteert me later, als ik aan Marlens Kiffzeit denk. Hoe konden we volwassenen haar deze ervaring hebben bespaard? Zou je graag hogere straffen hebben gehad? "Nee, nogal geïrriteerd", zegt de nu 18-jarige student. En toch betreurt ze vandaag dat ze zo vroeg is begonnen en gelooft dat haar gebrek aan concentratie en haar slechte geheugen van nummers te wijten zijn aan die maanden.

Marlen heeft de vechtmoordfase na enkele maanden beëindigd.Haar ouders wisten er tot het einde niets van. En toch, zegt ze vandaag, het hielp haar dat haar moeder haar bleef zoeken in deze moeilijke tijd. En dan, intuïtief, het juiste doen: "Mama moedigde me aan om alleen naar mijn tante te vliegen, wat een test van moed was." Alleen in het verre Frankrijk besefte het meisje hoeveel ze het "gras" ontbeerde. "Aan de andere kant voelde ik me na slechts een paar dagen gewoon beter, actiever en meer geïnteresseerd - gewoon leuker, en sindsdien doe ik het zelden." En ze voegt er lachend aan toe: "Rook minder, geniet meer! Je moet over dat alles schrijven in ChroniquesDuVasteMonde - maar je durft het niet, hè?"

Informatie, advies, hulp

Welke risico's en gevolgen heeft roken eigenlijk? Beknopt en feitelijk informatie is te vinden in de brochure? Cannabis? het Duitse hoofdkantoor voor verslavingsvragen e. V., te bestellen via het Federaal Centrum voor Gezondheidseducatie, Fax 022 11/899 22 57 of order@bzga.de. De brochure kan worden gedownload van internet op www.dhs.de. Een uitgebreid archief van wetenschappelijke studies over cannabis is beschikbaar op www.cannabislegal.de. De exploitanten van deze site zijn vastbesloten om te legaliseren.

Bezorgde ouders en tieners die overleg moet anoniem 24 uur per dag bereikbaar zijn voor de drug hotline contact: 018 05-31 30 31. Juveniele stoners die hun drugsgebruik onder controle willen krijgen, vinden op www.drugcom.de op internet onder het pictogram "stop met de shit" Ervaren consultants die anoniem vragen en zorgen kunnen stellen.

drugscounseling in uw woonplaats kunt u het vinden in het telefoonboek of op www.bzga.de.

Voor tieners die drugsgebruiker zijn Ga in de problemen met de politie, het federale modelproject "FreD" (vroege interventie voor startende drugsgebruikers) werd getest: in plaats van een straf kregen ze een adviesronde en een korte cursus over de risico's en de juridische gevolgen van drugsgebruik. Omdat zo korte cursussen bewezen zeer succesvol te zijn, zouden ze tegen het einde van 2005 geïntroduceerd moeten worden in meer dan 100 Duitse steden.

Wanneer tieners die potten, symptomen één geestesziekte show - zoals depressie of wanen - zijn speciale behandelingsvormen noodzakelijk. Dergelijke aanbiedingen zijn bijvoorbeeld te vinden in de "polikliniek voor adolescenten, jongvolwassenen en hun gezinnen" van het Universitair Ziekenhuis Hamburg, Martinistrasse 52, 20251 Hamburg, tel. 040/428 03-42 17. Wanneer er gespecialiseerde contactpersonen in andere steden zijn , weten de lokale drugsadviescentra.