Rachel Botsman: Delen in plaats van bezitten
Wanneer Rachel Botsman, 34, het principe wil verklaren dat verondersteld wordt de wereld te veranderen, gebruikt ze graag de oefening. Het is een handig apparaat, zegt ze. Alleen dom, dat het in zijn leven slechts ongeveer 13 minuten wordt berekend. Want wat je permanent nodig hebt, is niet de boormachine, maar het gat in de muur. Moet iedereen zijn eigen machine hebben? Kun je ze niet lenen als dat nodig is? Voor geld of voordelen, die op hun beurt de eigenaar van de boormachine kunnen gebruiken? Dat vat grofweg het fenomeen samen dat Rachel Botsman in haar boek "What's mine is yours" gemist heeft, een pakkende term (die elke goede revolutie nodig heeft): "Collaborative Consumption" - gemeenschapsgebruik. Dit zette de Brit op de lijst van 'Time Magazine' met de '10 ideeën die de wereld zullen veranderen'. Het is het gezicht van een beweging die, in het licht van afnemende middelen, de "transformatie van de ego naar de wij-samenleving" eist. Dus terug naar een systeem voor delen en delen dat de mensheid al duizenden jaren beoefent voordat ze zichzelf ervan overtuigt dat het gewoon dingen zalig maken.
Communautaire eigendom klinkt niet langer als socialisme en lege WG-koelkasten. Botsman is ver verwijderd van zware consumentenkritiek met haar "Young Sandra Bullock" -look (stijlvol maar mollig). De nieuwe cultuur van delen is hip dan hippie, zegt de afgestudeerde van Harvard, ook omdat het alleen mogelijk is geworden door de technologie van generatie met hun smartphones en sociale netwerken. Op internet krimpt de wereld terug naar het dorp waar wereldwijde buren auto's, groenteplakjes of kleine leningen delen.
Omdat Botsman lange tijd in Brand Management heeft gewerkt, weet ze hoe belangrijk de juiste presentatie is. Daarom adviseert ze startups met Collaborative Consumption en probeert ze anders zo veel mogelijk mensen van het idee te overtuigen. Waar ze ook verschijnt, op de Ted-conferentie, bij Microsoft, Google of voor de Britse premier, ze praat zo geestig en innemend dat iemand onmiddellijk een auto in de handen van een vreemde wil duwen. Vertrouwen in anderen is essentieel: ze zetten de auto niet opzettelijk tegen een pilaar en keren terug naar de boor. Daarom is Botsman ook van mening dat onze digitale reputatie snel belangrijker zal worden dan ons creditsaldo. Ze leeft zelf helemaal in de geest van gemeenschappelijke consumptie - alleen haar kleding zou nooit worden ingewisseld voor kledingruil. "Absurd, ik weet het," zegt ze, "maar iedereen heeft duidelijk grenzen."
Voor de persoon
De auteur en management consultant Rachel Botsman, 34, heeft het idee van "Collaborative Consumption" (gemeenschapsconsumptie) voor het eerst in de wereld gebracht als een aanstekelijk buzzword met haar boek "What's mine is yours". Het propageert: delen en uitwisselen in plaats van verzamelen en bezitten. Ze is geboren in Londen en woont samen met haar man en zoon in Sydney.
