1. Kan iemand zich in tijden als vandaag veroorloven te klagen over te veel werk?

"Veel mensen zien zichzelf nu alleen als werkloze op proef, zijn erg dankbaar dat ze zelfs een persoon een baan kunnen geven", zegt de socioloog van München en auteur Jakob Schrenk. Dit leidt tot een ideaal van zelfexploitatie, waaraan steeds meer wordt deelgenomen. Maar moet dat echt zijn? Misschien kan men ook nadenken over de angst om de baan te verliezen of niet goed genoeg zijn om een ​​meer ontspannen innerlijke houding te bereiken.

2. Gemakkelijk gezegd. We zijn geknipt, we hebben allemaal veel meer te doen dan daarvoor ...

... en dat leidt natuurlijk tot stress. Overigens treft het fenomeen meer en meer Duitsers. Uit een onderzoek van het ISO-instituut in Keulen bleek dat 42 procent van de werknemers altijd of vaak onder tijdsdruk staat. Een op de vijf is meestal of altijd op de limiet van zijn vermogen. Dit is ook te wijten aan het feit dat werknemers tegenwoordig op eenzame manier zwoegen en elke dag relatief gemakkelijk hun persoonlijk werkende Mount Everest beklimmen. Men zou moeten proberen om met de supervisor te praten die al te lang te weinig mensen te veel werk hebben moeten doen - en hoe dat te veranderen.

3. Dan zegt het gewoon: we moeten sparen. Dat brengt niets!

Het kan zijn dat de werktijden niet onmiddellijk kunnen worden verminderd. Maar we konden ons af en toe een beetje van de baan distantiëren. Deskundigen zoals Schrenk vragen bijvoorbeeld om een ​​duidelijkere scheiding van vrije tijd en werktijden, zodat het hoofd de mogelijkheid heeft om uit te schakelen, zelfs wanneer de vrije tijd schaars is.

4. Hoe zou dit moeten werken?

© .marqs / photocase.com

Met zeer eenvoudige maatregelen: ten minste één dag per week moet gratis zijn. Elke dag is er een lunchpauze. De werkdag eindigt op het moment dat u de computer uitzet - documenten komen nooit thuis. En: De Diensthand is pas aan het begin van de nieuwe dag en zeker niet op vakantie. Iedereen die constant beschikbaar is, geeft zijn leidinggevende en zijn collega's veel te veel toegang tot zichzelf. Dit doet dan alsof het salaris een soort van flatrate is voor 24-uurs beschikbaarheid. En op een dag zul je dat zelf geloven.

Op de volgende pagina: Een hobby - wat is het?

5. Maar soms moet ik in het weekend een paar uur werken. Wat is daar zo slecht aan?

© muffinmaker / photocase.com

"Daarachter is een gigantisch zelfbedrog", zegt werkdeskundige Schrenk. Snel een half uur op zondag op kantoor of bekijk de documenten voor maandag ... Het blijft maar op het halfuur, maar het zal ruk zijn, er twee uittrekken. En je brengt de hele dag mentaal door met denken dat je meteen weer moet zwoegen, maar eigenlijk geen zin hebt. Waar is het hersteleffect? Klinkt als stier, maar is wetenschappelijk bewezen: wie kan rusten, werkt sneller en efficiënter. Socioloog Schrenk eist zelfs dat mensen die veel werken een hobby opbouwen die hen mentaal en op tijd uitdaagt. Leren pianospelen, klimmen, de tango dansen ... Veel mensen zijn helemaal vergeten dat ze andere kanten hebben dan die van de perfect functionerende medewerker.

6. Een hobby, moet dat een grap zijn? Ik ben al gestresseerd!

Dan is het de hoogste tijd om na te denken of het evenwicht nog goed is. Negatieve stress is vaak het gevolg van het gevoel de controle te verliezen. De Amerikaanse neurobioloog Amy Arnsten heeft ontdekt dat in stressvolle situaties de voorhersenen het vermogen verliezen om onderscheid te maken tussen belangrijke en onbelangrijke informatie. Dus we zijn niet overweldigd omdat we geen tijd hebben. Maar we hebben geen tijd, alleen omdat we overweldigd zijn. Hoog tijd om een ​​beetje te vertragen. In het zenboeddhisme betekent het ook: als je gehaast bent, ga langzaam.

7. Waarom zou ik langzamer gaan?

Omdat het een vriendelijker kijk op het leven en op het werk geeft. Het kan zijn dat het tijd bespaart om te rijden of om snel een e-mail te schrijven. Maar het is verborgen dat lopen een heel andere ervaring is dan een autorit. En een persoonlijk gesprek is iets anders dan een e-mail. Om te veel tijd te besparen, raak je vaak van het plezier. En dus sleep je jezelf door werkdagen heen, zoals lood op je voeten, in plaats van ze zelf te ontwerpen.

8. Helaas ben ik op dit moment lichtjaren verwijderd van vertragen. Wat helpt mij nu?

Een goede truc is om even te pauzeren en jezelf af te vragen: "Wat krijg ik door sloop?" Een paar seconden, op zijn best minuten. Daarentegen is er de kracht die verloren gaat door hectische rush: omdat iedereen rust nodig heeft na een spurt, om te kalmeren, of mogelijk zorgeloze fouten moet corrigeren.Dus, adem drie keer. Maak dan een prioriteitenlijst in uw hoofd: Wat moet eerst worden gedaan? En ga dan ... Stressmanagement begint in je hoofd.

Op de volgende pagina: Al bij een rood licht word ik nerveus

9. Maar ik voel me helemaal overbelast. Bij elk rood verkeerslicht word ik nerveus omdat ik denk: onzin, opnieuw een paar seconden verspild ... Wat is er aan de hand?

"Ik heb geen tijd" - een fatale zin die eruitziet als een zelfhypnose. Wanneer dit gevoel van leven voorbijschiet, komen we in een verraderlijke tol terecht die steeds sneller draait. We werken gewoon en leren geleidelijk af dat er ook andere opties zijn. De Berlijnse coach Olaf Georg Klein adviseert mensen naar een experiment te haasten. Ze moeten het woord "tijd" vervangen door het woord "leven" en voelen wat er in hen gebeurt. Dan verandert de perceptie onmiddellijk: in plaats van "Ik heb geen tijd", zegt u altijd in de toekomst "Ik heb geen leven" of "Ik heb een levenstekort" of "Ik heb een levensprobleem" - dit verandert de kijk op de eigen tijdsperceptie enorm. "Ik heb geen tijd" klinkt abstract, buiten mijn eigen verantwoordelijkheid. "Ik heb geen leven", aan de andere kant, raakt het hart en de ziel, schudt ons op. En dan kunnen we beginnen na te denken over waar onze tijd of het leven dieven zijn.

10. Mijn collega werd ziek. Nu moet ik voor twee werken. Hoe houd ik het overzicht?

Ten eerste gaat het om het herkennen en vertragen van de innerlijke saboteurs. Op stressvolle momenten komen vaak negatieve gedachten naar voren die de druk vergroten, zoals: "Ik kan het nooit." Als je gepakt wordt, helpt het, luid "Stop!" Zeggen - en even afleiden: ongeveer een minuut of vijf naar buiten gaan of diep in de maag ademen met gesloten ogen en een geminimaliseerde meditatie doen over de volgende vragen: Hoe zou een neutrale waarnemer de situatie beoordelen? Hoe denk je er over een jaar over na? Dat zorgt voor afstand.

11. Mijn geliefde klaagt al dat ik hem verwaarloos ...

Dan moet je hem hartelijk bedanken. "Betrouwbare sociale relaties kunnen veel helpen om de versnelling van de versnelling tegen te gaan", zegt tijddeskundige Klein. Dat komt omdat ze ons dwingen na te denken over ons eigen werk- en tijdconcept. De partner spiegelt ons genadeloos, wat op dit moment niet klopt. Het gebeurt bijvoorbeeld vaak dat we zo gestrest zijn omdat we bang zijn iets te missen. Maar moet je echt bij elke conferentie zijn in plaats van aan de eettafel te zitten? Hoe vaak kan een film breken vanwege de baan?

Op de volgende pagina: een versnelling terugschakelen - ik kan het niet betalen!

12. Hoe kan ik mijn dag beter organiseren?

Het is het beste om uw werk over een paar dagen bij te houden. Hoelang heb je iets nodig? Wat heeft je onderbroken of gestoord? Dergelijke logboeken laten zien waar u uw workflow kunt optimaliseren. Iedereen die slechts drie minuten van zijn werk is gescheurd, heeft een volledige twee minuten nodig om zich elke keer te concentreren. Overigens geldt dit ook voor elke klik op de mail.

13. Hoe kan ik tijd besparen?

Beste met planning: wat is echt belangrijk vandaag? Hoeveel tijd heb ik hiervoor nodig? Wat doe ik ermee? Zulke dingen kunnen elke ochtend op een lijst worden opgelost. Tijdonderzoekers weten: als je de werkdag ervoor je werkdag tien minuten hebt gepland, bespaar je de volgende dag een uur. Het is belangrijk om niet meer dan 60 procent van de werktijd te plannen, zodat er nog tijd is voor het onvoorziene. En: schrijf niet meer dan vijf, zes dingen voor één dag op, zodat u het overzicht niet kwijtraakt. Voor vervelende routinehandelingen is een Jour fixe de moeite waard: wie altijd op een bepaalde tijd of op een bepaalde dag een bepaald iets doet, geeft geen tijd om uit te stellen.

14. Ik heb het gevoel dat ik niet kan uitschakelen vanwege al het werk. Ben ik op weg om te burn-out?

© saralee / photocase.com

Het is het beste om naar je lichaam te luisteren. Hij geeft je duidelijke signalen. Het belangrijkste teken van burnout is het gevoel constant uitgeput te zijn. Bovendien zijn er vaak hoofdpijn, maagpijn, frequente verkoudheden. Veel patiënten kunnen niet slapen. Tegen die tijd moet je heel snel aan de binnenrem trekken. Het is duidelijk dat bepaalde ontspanningstechnieken en tijdbesparende modellen op korte termijn kunnen helpen. Maar op een gegeven moment kun je niet voorkomen dat je vraagt ​​wat fundamenteel verkeerd is op het werk.

15. Wat zou er mis kunnen gaan?

Quite Elementary: misschien werk je eigenlijk te veel. Misschien ben je niet erg blij met je baan. Of je komt zelf op dit moment te kort. Niets in de wereld benadrukt mensen meer dan werken tegen hun eigen innerlijke belangen. Maar je verliest het dagelijkse leven uit het oog, vaak uit het zicht. Daarom loont het om regelmatig na te denken over wat belangrijk voor je is in het leven. Levenscoaches bevelen aan dat ze bewust zo vaak mogelijk een pauze nemen - zonder televisie, zonder krant, om hun geest en ziel opnieuw te synchroniseren.

16 Maar om te klagen dat alles te veel voor me wordt, dat ik minder en langzamer wil werken, omdat ik de laatste sissy ben ...

In westerse samenlevingen worden we opgevoed om zoveel mogelijk te doen. Om op jezelf te letten, om plezier te hebben, geven we er de voorkeur aan weerstand te bieden. "Zelfs alledaagse activiteiten lijken alleen zinvol als ze werk worden genoemd", zegt tijddeskundige Klein. Ouderschap wordt dus ouderschap, liefdesrelatie en rouw om verdriet. Om aan deze val te ontsnappen, is het belangrijk om opnieuw na te denken. Is het tegenovergestelde van veel werk echt luiheid? Je kunt het net zo goed vrije tijd en rust noemen.

Op de volgende pagina: Work-life balance - hoe werkt het?

17. Stel dat ik tot de conclusie kom dat de baan in mijn leven echt te veel ruimte inneemt - wat kan ik doen?

Dan zou het tijd zijn om een ​​stap naar beneden te zetten en na te denken over je eigen prioriteiten. Moet de grote carrière en veel geld echt zo zijn? Of zou het niet de moeite waard zijn om minder te werken en er meer plezier aan te beleven? De trend wordt "terugschakelen" genoemd. Een prominent voorbeeld wordt gegeven door MTV's voormalige communicatiedirecteur, Angie Sebrich. Betoverend werk met veel geweldige avondafspraken, maar helaas ook met een 80-urige werkweek - op een gegeven moment gooide ze weg, loopt vandaag een jeugdherberg in de bergen en heeft veel tijd voor haar man en kinderen.

18. Ik kan het me niet veroorloven om mijn baan te verlaten.

© .marqs / photocase.com

Terugschakelen kan ook op kleine schaal. Het belangrijkste is om je eigen prioriteiten te herkennen en je eigen wensen iets meer te waarderen. "Wat je van downshifters kunt leren, is dat we niet weerloos zijn ten opzichte van de meritocratie en dat het de moeite waard is gewoon nee te zeggen", zegt socioloog Schrenk. Je zou bijvoorbeeld kunnen overwegen om de baan met 20 procent te verminderen - en de duurdere auto te vervangen voor een goedkopere auto, naar een kleinere flat te verhuizen of niet op een luxevakantie in de toekomst te gaan, maar liever kamperen in het Beierse Woud. Of nog eenvoudiger: de ene sluit het mobiele-telefooncontract af en heeft thuis geen computer, dus is op geen enkel moment meer beschikbaar.

19. Wat betekent een goede balans tussen vrije tijd en werk eigenlijk?

Daarachter is de vraag hoe om te gaan met jezelf, met de ruimte en de tijd die je omringt, als je een leven leidt dat in principe bij je past. "Het gaat om leven in de tijd in plaats van iets te proberen te doen met de tijd, het gaat om sereniteit in plaats van angst voor falen en mindfulness in plaats van tijdsspanning, aanwezigheid in het heden", zegt tijddeskundige Klein.

20. Wat heeft het voor zin om voorzichtiger te zijn?

Het zorgt voor meer bewustzijn. Degenen die half verstrooid vijf dingen naast elkaar doen, worden onvrijwillig verzand. Daarom loont het om meerdere keren per dag te pauzeren terwijl je werkt, gewoon focussen op wat je doet: een kop koffie drinken, je vingers op het toetsenbord voelen, volledig luisteren tijdens een conferentie. Het effect is bijna hetzelfde als dat van regelmatige meditatie. Degenen die een paar weken mindfulness oefenen, krijgen een beter beeld van zichzelf en hun behoeften, worden rustiger en meer gefocust.

Op de volgende pagina: je bent niet de enige!

21. Maar met aandacht zal de dag niet langer zijn ...

Ja, ik voelde het. Gebrek aan opmerkzaamheid kost veel kracht. In het boeddhisme is het daarom een ​​van de essentiële oefeningen om het hier en nu zo intens waar te nemen dat die tijd niet alleen wordt opgerekt, maar letterlijk stil blijft staan. Het beste voorbeeld hiervan is het zwaardvechten van het zenboeddhisme. De jagers leren alles te observeren dat het moment bevat en pas dan te reageren. Deze techniek maakt de zwaardvechter extreem snel. En extreem ontspannen.

Om meer te lezen: Olaf Georg Klein: "Tijd als kunst van het leven", Verlag Klaus Wagenbach, 203 pp., 18.90 Euro Jakob Schrenk: "De kunst van zelfexploitatie: hoe we ons levenswerk verliezen", Dumont Verlag, 224 blz., 16, 90 euro

Stress in de baan - klagen we te veel?

Houd het bij: 47 procent van alle geïnterviewde mannen en vrouwen is dag en nacht beschikbaar voor hun werk - zelfs op vakantie of tijdens ziekte. Hoe jonger de geïnterviewden, hoe meer aanwezig: van de jongeren onder de 30 is 60 procent langdurig opgevangen. 44% van alle ondervraagde mannen en 36% van de vrouwen vindt de prestatiedruk extreem hoog. Maak het langer: iedereen gelooft dat vooral vrouwen met een deeltijdbaan onder bijzondere druk staan. Mannen zien dit hetzelfde als de vrouwen zelf. Afsluiten: een op de drie zegt dat ze af en toe het gevoel hebben dat de baan hem opeet. Ongeveer een kwart van de geïnterviewden kan ook uitschakelen na het werk of klagen dat het werk van invloed is op hun privacy. Blijf zwijgen: een meerderheid van alle respondenten, namelijk 58 procent, het jammeren over te veel werk als een luxe probleem. Men zou blij moeten zijn om werk te hebben.Eén op de vier vindt Job-Jammerer slecht georganiseerd: als je te veel werkt, integreer je het werk niet goed. Om optimistisch te blijven: de meerderheid van de respondenten is vrij positief over de toekomst in termen van werkdruk: slechts een op de vijf vreest dat zij het komende jaar meer zullen moeten werken vanwege de financiële crisis dan nu het geval is. En slechts één op de negen is bang om zijn baan te verliezen zonder overwerk.

Bron: FORSA, oktober 2008

Stress, Portrait of a Killer - Full Documentary (2008) (Mei 2024).