Meisjes die schoonheid nodig hebben: zo kunnen moeders helpen!

Mijn twaalf jaar oude dochter heeft een nieuwe mobiele telefoon. Ze laat me enthousiast zien dat je met de meegeleverde foto-app een gefotografeerd gezicht - meestal van jezelf in selfietijd - kunt transformeren in dat van een buitenaardse elf. Met een paar klikken zijn de ogen groter, de jukbeenderen hoger, de neus is klein: klaar is het uiterlijk van het topmodel, voordat de foto via Whatsapp wordt verzonden naar vrienden of op online platforms zoals Instagram of SnapChat-sets.

Kunstmatige optimalisatie is vanzelfsprekend

Hoe? U bewerkt uw foto's niet routinematig voordat u ze plaatst? Misschien ben je niet eens op Facebook? Dan ben je waarschijnlijk geen digital native: in tegenstelling tot onze dochters en kleindochters, zijn we niet opgegroeid in een tijd waarin het onderdeel is van de dagelijkse routine van kinderen en jongeren om zich op internet te presenteren. Daarom lijkt je echte gezicht waarschijnlijk niet op een kabouter met een bolle neus of wangen die te rond zijn als je in de spiegel kijkt. Tegenwoordig zijn de dingen heel anders voor veel meisjes: meer dan elke tweede elf-jarige is vandaag te dik en is zelfkritisch als ze haar onbewerkte gezicht ziet - te verschillend van de intensief bewerkte en zwaar verzonden versies.

Elke hashtag-uitdaging doet pijn

In de mediawereld waarin kinderen tegenwoordig opgroeien, is het vanzelfsprekend dat men zijn eigen uiterlijk optimaliseert. Het tijdschrift "Bravo Girl", dat gratis is in de opvang van mijn dochter en ook wordt geconsumeerd door vijfde klassers, er zijn duidelijke specificaties en zelfs voor het ondergoed: ten slotte wordt zelfs de kleine consument van de productplaatsing bereikt en gevormd als klant van morgen zijn. De sociale netwerken verspreiden de voorinstellingen voor mediaschoonheid via hashtag op de smartphones en laptops van onze kinderen: #PantyChallenge, #ThighGap, #IphoneKnees. Dit zijn uitdrukkingen die u mogelijk in vraag stelt. Voor kinderen en adolescenten hebben ze echter geen geheim, maar een waanidee van schoonheid, de druk waarvan ze vrij natuurlijk en dagelijks worden blootgesteld in de sociale netwerken. Ik vertaal:

De #PantyChallenge gaat over schone slipjes. Om te winnen moeten de meisjes hun slipje van binnenuit fotograferen en bewijzen dat er geen ontlading in zit. En als dat zo is, moet hij op zijn minst "perfect" ruiken - zegt "Bravo Girl". Als je dochter 's avonds haar ondergoed snuffelt, hoef je niet verrast te zijn. Of staat ze voor de spiegel met een DIN A4-vel? Haar taille moet, zo wordt beweerd, de # A4-uitdaging erachter verdwijnen. Je knieën mogen de breedte van een iPhone 6 (#IphoneKnees) niet overschrijden, en als je #ThighGap googelt, kun je een netwerk vinden met fitnesstips die beloven de felbegeerde kloof tussen je dijen te brengen. Als uw dochter een "bananevouw" heeft, dus geen kreukvrije overgang van kont naar dij, belooft Instyle Online dat dure cellulitiscrème kan helpen - of slechts een kleine operatie voor slechts 3500 euro.

Onzekerheid begint vroeg

Deze diep kritische, constant vergelijkende blik op het eigen lichaam, dat op jonge leeftijd aan meisjes wordt gebruikt, veroorzaakt grote onzekerheid. Als het eens kinderlijke zorgeloze zelfrespect is vervangen door dwangmatige introspectie, kan men kleine hulp bieden (crèmes, make-up, dieetschudden, tijdschriften, mode) om het op zijn minst een beetje te herbouwen: de omzet, de bedrijven met de minderwaardigheidscomplexen van de Het maken van meisjes en jonge vrouwen en hun verlangen naar uiterlijke perfectie is miljarden.

Er is geen ontsnapping mogelijk

"Nou, het is je eigen schuld!" Sommigen denken: je moet de kinderen gewoon verbieden hun mobiele telefoon te gebruiken! Of vergrendel de WLAN! Onmogelijk, deze ouders die een smartphone kopen voor hun kind in de vijfde klas! Maar zo gemakkelijk is het niet. Zeker, er zijn klassengemeenschappen waar groepsdruk beter wordt vermeden dan in andere. Waar precies de een deze vindt, kan ik echter niet zeggen: ik heb een kind op een middelbare school met een hoog inkomen, het andere gaat naar een "focus" middelbare school met een groot aandeel migranten - beide in een Duitse stad. Op beide scholen heeft 90 procent van de kinderen al in de vijfde een smartphone.

Overal is wifi

Digitaal slim genoeg om naar elke Wi-Fi-hotspot op elke hotspot te bellen, de kinderen zijn dat in elk geval. Zelfs in het ouderlijk appartement kun je niet altijd de wifi uitschakelen, als de ouders 's avonds op de computer nog iets wegwerken. Zelfs als het kind geen internetflat heeft, kan het op de een of andere manier en ergens in het netwerk, en indien nodig, de laatste aflevering van "Het volgende topmodel van Duitsland" na schooltijd gewoon met de vriendin aan de telefoon bekijken.Ik heb echt geprobeerd de druk van de smartphone te weerstaan. Het is gewoon niet actueel. Mijn dochter arriveerde na de overgang naar de middelbare school tot ze echt in de klas was, omdat ik haar in de tweede helft van mijn oude Android goedkeurde, ze kon deelnemen aan de WhatsApp-klasgroep en vanaf dat moment groepsopdrachten en de mitbekam-klaschat. Trouwens, WhatsApp is alleen toegestaan vanaf de leeftijd van 16, volgens de leraren, die dringend een beroep op ons ouders deden om de kinderen te verbieden WhatsApp gesloten: tevergeefs. Een meerderheid was ertegen.

De richtlijnen zijn willekeurig

Het enige dat overblijft is om het kind sterk te maken tegen krankzinnigheid. Maar hoe? Mijn tip: laat je kinderen zien, indien mogelijk vóór de puberteit, dus als het nog steeds luistert naar hoe onzinnig de specificaties van de mode- en schoonheidsindustrie. Dat Frida Kahlo werd aanbeden in de jaren 1930 voor haar samengevoegde wenkbrauwen, nu beschouwd als een optische no-go. Dat Rubens zijn foto's kon verkopen van dikke vrouwen die vandaag niet meer zouden willen hebben. Dat ooit gelijke vrouwen in onze samenleving waren, werd het schoonheidsideaal steeds slanker. Het zegt: we nemen nu economische en politieke ruimte in, omdat we ons anders niet zo breed willen maken, anders houdt niemand meer van ons.

Dit is een onderwerp dat kinderen zelfs in de puberteit fascineert, zodra ze last krijgen van de richtlijnen. Terwijl de volgende uitdaging circuleert, waarbij gelijke rechten met het kind worden besproken, de rol van vrouwen in de media - en die net zoveel verdient als we met succes worden overgehaald onvoldoende te zijn.

Blijf cool!

En doe alsjeblieft de meisjes en jonge vrouwen in je leven een groot plezier: wil graag boosheid tonen over de ongebreidelde schoonheid rage. Maar laat er niet je eigen worsteling mee zien. Weeg jezelf in het geheim, praat niet over de zogenaamd te grote buik en het volgende dieet. Hoe meer je fluit naar de provocaties van de schoonheidssites, hoe sneller je dochter, kleindochter, nicht en petekind het kunnen doen. Dit is de enige volwassen vrouw die "Challenge" vroeg waar we niet aan moesten ontsnappen!

Stevie Meriel Schmiedel is een doctor in culturele studies met een focus op genderonderzoek. In 2012 richtte de voormalige universitair docent de protestorganisatie Pinkstinks Duitsland op, die campagne voert voor verschillende genderrollen en tegen de schoonheidsdruk van de economie. Onder het motto "Vielfalft ist Schönheit" vecht de 45-jarige Deutschbritin met haar - mannelijke tegenhangers - vooral tegen haat en eetstoornissen bij tieners: www.pinkstinks.de.