Het kerstfeest in het bedrijf: het leuke
De bazen
Voor de grote bazen is het kerstfeest een zware test. Nu moeten ze doen wat ze gelukkig maar zelden doen in het dagelijkse werkleven: zich mengen met de mensen. Het personeel lof. Maak praatjes in plaats van aankondigingen. Niettemin, lach. De meesten van hen doen het best goed, bier drinken, joviaal op hun schouders kloppen en zeggen: "Altijd geweldig, zo'n feest, eh, Schröder?" Maar naarmate de uren voorbijgaan, groeit de angst in haar hart. Voor elke minuut weten ze van het verschrikkelijke, het onvermijdelijke dat die avond nog steeds voor hen in petto heeft: ze moeten dansen. Gelukkig de rekruteringsmanager, de topmanager, die dankzij een wilde feestjeugd nog steeds een overgebleven ritme in het bloed heeft, maar er zijn er inderdaad weinig. En zo zie je vanaf middernacht bezweet leidinggevenden trillen en kronkelen en Hüttenweighing, en ja: de rest kijkt ook. Het helpt niet. Het moet zo zijn. Het is menselijk.
Het feestcomité
Er is geen beter gezelschap op een kerstfeest dan de mannen en vrouwen van het Orga-team. Niemand weet echt wat ze heeft gereden om een baan aan te nemen die haar sinds half november in de kernuren heeft onthouden van haar echte taken. Maar één ding is duidelijk: niemand is zo vastberaden om de avond even geweldig te vinden als zijn organisatoren. De locatie? Sensationeel! The Controlling guys and their soul band "The Benchmark Brothers"? Insanity verschijning! Natuurlijk, de voormannen zijn nerveus, alles hangt af van het nemen van de juiste beslissingen, maar hun last helpt hen bij een vroege alcoholconsumptie. Deze cocktail van adrenaline en gin-tonic is absoluut opwindend. En vanaf twee uur in de ochtend, maakt het niet uit of alles is gestopt of gecrasht, het zal echt grappig zijn. Omdat de festivalcommissie de beste contacten heeft met het Tresenteam. En de jongens achter de bar zijn gewoon mooier dan die van de controlerende afdeling.
De tafel
Ze zijn allemaal een beetje nerveus als ze de kamer binnenkomen. Ongewone omgeving. Mensen in feestelijk pleisterwerk. Komische muziek. Korte stotteren. Maar dan valt het uitzicht op de tafel. Haal diep adem. Aan de tafel is alles zoals altijd. Zoals in de kantine. Zoals bij alle kerstfeesten daarvoor. Wat er ook gebeurt vandaag, veiligheid en stabiliteit heersen hier. Zeven mensen, constante bezetting, volledig begonnen. De zeven aan de tafel hebben uitgekeken naar het kerstfeest, maar stellen overdreven enthousiasme en verheven gedrag niet op prijs. Een glas mousserende wijn als welkom? Graag, maar vanaf half negen wordt veranderd naar niet-alcoholisch bier. Het tafelgesprek neemt de gebruikelijke gang van zaken, een gezonde mix van vakantieanekdotes, voedselallergieën en kantoorgerucht, beweging ontstaat alleen als je naar het buffet gaat. Collega's, die naar de tafel gaan, worden vriendelijk begroet, helaas is er geen plaats meer. Rond 11 uur is de ronde geannuleerd, het afscheid is feitelijk, morgen ontmoeten ze elkaar weer, zeven personen, een tafel en koolrollen, die altijd zo lekker zijn in de kantine.
De jonge dingen
Het is bekend dat een kerstfeest de teamspirit dient. En niemand, echt niemand, verdient deze menselijke factor bij zo'n bedrijfsfeest meer dan de hiërarchisch (nog!) Onbeduidende jonge dingen. Ze komen vroeg aan, ze blijven lang, ze dragen korte jurken en rode lippen, ze doen Santa Claus-mutsen aan en lachen erom - en dat alleen is een bijdrage die niet hoog genoeg geschat kan worden voor het succes van een feestje. Cruciaal is echter dat de jonge dingen vragen oproepen. Voor de vrouwen: "Op welke afdeling werken ze, wanneer heb ik geen plezier meer gemaakt en moeten we oude mensen nauwer met elkaar in contact brengen?" Voor de mannen: "Op welke afdeling werken ze? Kan ik plezier hebben met hen? Ben ik te oud om te netwerken met de hete blondine?" Uiteindelijk heeft iedereen gewonnen: de jonge dingen krijgen aandacht, dat is goed voor de carrière. De vrouwen komen dichter bij elkaar, wat goed is voor de stemming. En de mannen kunnen doen waar ze het beste in zijn: concurreren.
De betalers
Overmatig alcoholgebruik is een even leuk en problematisch fenomeen op kerstfeesten. Degene die hij losmaakt, wat absoluut welkom is, anderen die hij buiten werking stelt - nou ja, dat gebeurt. Aan de andere kant is het voor alcohol moeilijker om agressie te bevorderen, wat in sommige gevallen een kant doet opkomen die collega's liever niet hadden geweten. Wie met een pintje in de feestzaal door de feestzaal loopt, vastbesloten om eindelijk te zeggen wat al lang gezegd wordt, zal maandenlang geen leuke baan hebben. "Ulla, je moet weer opgelicht worden" is niet de zin die de aardige hoofdsecretaris wil horen als ze staat met de slimme IT-collega aan het loket.Supervisors, die soms goed reageerden met een paar openstaande woorden, herkennen helaas dronken party herrieschoppers dankzij vele jaren ervaring op een afstand van tien meter en vliegen. Hoe dan ook, de vrouw die iets te vertellen heeft, verandert van koers, kondigt aan de volgende statafel aan, die te veel verdient, die ze nooit heeft gemogen en die uiteindelijk van 's morgens vroeg tot' s avonds laat moet stoppen met het trekken van een gezicht. De gezondheid is immers gunstig, onze vrouw raakt een jaar lang geen druppel aan, is niet slecht voor de werkprestatie - als ze nog een baan heeft.
De splintergroep
Wanneer de save-the-date e-mail voor het kerstfeest verschijnt op de schermen van alle medewerkers aan het eind van oktober, flitst een sympathieke glimlach over de lippen van enkelen. Druk vervolgens op de knop. Verwijderen. 20 jaar anciënniteit. Alles had al, alles deed mee. Nu is het goed. Mens, mensen. Alsof Kerstmis niet genoeg uitputte. Alsof het niet veel sfeervoller was met een handvol leuke collega's, die halverwege de week in een menigte op een feestje rond willen hangen. En het hoeft niet altijd in december plaats te vinden, het jaar heeft elf andere maanden, die ook leuk zijn, daar zijn de leden van de splintergroep het over eens. Al vijf jaar lang is haar antwoord op het kerstfeest op kantoor asperges. Zeer klassiek met ham en bechamelsaus en nieuwe aardappelen. Op de laatste maandag in mei, 18.30 in de "Goede Neuhof", wordt de afspraak elk jaar vastgelegd, staat al op de kalender. "May night celebration" is er, grappig, de Katharina heeft aan de verkoop gedacht. Kinderen, dat zal weer heerlijk zijn. En wanneer de anderen klaar zijn om te vieren, hebben de splinters nog steeds iets om naar uit te kijken. De verwachting - dat is altijd het beste.
