De stofzuigerrobot - mijn beste vriend?
Ik heb altijd van hem gedroomd, omdat ik er een hekel aan heb om stof te zuigen. Omdat er robots voor zijn, wilde ik er een hebben. Daarom heb ik er uiteindelijk een besteld. "Mijn nieuwe beste vriend," denk ik, aangeraakt toen ik hem uitpakte. Zijn naam is een beetje ingewikkeld, maar het amuseert me en herinnert me ook aan de heerlijke huishulp die mijn ouders in hun jaren '80 hadden: "Neato Botvac Connected".
Wat een diva!
Dan heb ik het in mijn hand: een zwarte edelsteen. Ik word erg nerveus van vreugde. Tot ik Neato aanraakte (zo noem ik hem liefdevol). Omdat mijn nieuwe vriend gecompliceerd is, ja, een echte diva. Helaas vindt hij niet automatisch taal, tijd en dag. De handleiding belooft dat ik gewoon kan ontspannen met hem. Later misschien. Ten eerste heb ik per ongeluk "Suomi" ingesteld. Dat is Fins. Ten minste zeven minuten zijn verstreken sinds ik eindelijk heb ontdekt hoe Neato met mij communiceert in het Duits. Mijn eerste gevoel van verliefd zijn laat iets achter.
Je kunt het doen ...
Een kwartier later begint het: Neato is slim, hij komt ook langs stoel en tafelpoten. In het begin. Dan verstrikt hij, kabels zijn rivalen, met wie hij zich niet realiseert. Hij bijt als een klein hondje, hij stopt, ik moet hem helpen. Maar hij is ook dapper en een beetje schattig, worstelt van het hout naar het gerafelde kleed en weer naar beneden. Ja, het doet me aan een klein dier denken. Ik wil hem aaien.
Hij maakt ook geluiden als een dier, zoals een grote. Ik denk dat hij te hard is. Theoretisch kan ik het sturen met mijn smartphone of tablet, ik hoef niet eens in dezelfde kamer te zijn. Maar ik ben net nu. Op de een of andere manier had ik me voorgesteld dat de stofzuigerrobot stiller is dan mijn oude conventionele model, maar dat is het niet. Zijn brom is iets eleganter en subtieler, maar het werkt nog steeds op mijn zenuwen. De eerste drie minuten beweer ik nog steeds dat het niet zo erg was, na zeven minuten vind ik het moeilijk om te negeren, na twaalf zet ik het uit.
Doei, mijn vriend
Het is net als de mannen: dat is natuurlijk niet zo erg met de hierboven genoemde tube tandpasta. Niet dat hij zelden de vaatwasser opruimt en luid snurkt. Maar op een gegeven moment is het gewoon te veel. Dat kan een kleine zaak zijn. Voor mij is het de herrie. Neato is te hard voor mij. Bovendien is hij gewoon te duur met zijn 569 euro. Bij het bestellen ging het gewoon door met mij. Als dat zo was, dacht ik.
Ik geef het toe, de verwachtingen waren hooggespannen, de teleurstelling was zo voorgeprogrammeerd. Het is niet gemakkelijk voor mij om te doen wat ik moet doen: ik pak het in zijn doos en stuur het terug. Maar misschien is dat net als de mannen. Misschien moet ik het in de toekomst opnieuw proberen. Met een ander model dat mij beter uitkomt.
