Book Salon: Onze lezers over de laatste roman van John Updike
Op 27 januari 2009 stierf de Amerikaanse schrijver John Updike. In zijn nieuwste roman ontmoeten we opnieuw "The Witches of Eastwick" - "The Widows of Eastwick." Vijf van onze lezers hebben al gehoord wat er gebeurde met de heksen van Eastwick vóór de releasedatum van het boek van 4 april. Ze hadden het geluk om te worden uitgenodigd op de Chroniques Du VasteMonde Book Salon. Hoe ze The Widows of Eastwick vonden, lees op de volgende pagina's. En uiteindelijk wordt je gevraagd: wie schreef de beste beoordeling? Stem!
Je zou ook graag jezelf onderdompelen in de wereld van The Widows of Eastwick? Lees een fragment uit de roman. Naar het leesvoorbeeld
Hekserij en ouderdomsvlekken - Review door lezer Alexandra Naumann
"Een grote eerbetoon aan oude dames"
John Updike laat de heksen terugkeren: Meer dan 30 jaar nadat Sukie, Jane en Alexandra het toneel van hun misdaden en extase hebben verlaten, zijn ze terug in het rustige stadje Eastwick aan de oostkust van de Verenigde Staten. Allen zijn nu weduwe en reizen naar Canada, Egypte en drie naar China. Maar dan maken ze de noodlottige beslissing om samen een zomer door te brengen in Eastwick - in de verbouwde voormalige appartementen van haar vroegere geliefde, Darryl van Horne, wiens jonge vrouw ooit een charme gebruikte om haar te vermoorden.
Hier krijgt het boek steeds meer verve en spanningEastwick roept echter duidelijk het wantrouwen en de minachting op van de inwoners die haar herinneren. Terwijl Jane sterft en probeert de 'heksen van de macht' van de drie heksen te herbouwen, is het duidelijk dat een van haar vroegere kennissen haar nek gaat breken ... Met zijn gedetailleerde, prachtige picturale proza beschrijft Updike humoristisch en liefdevol de reizen en het dagelijkse leven van zijn heksenwaarin ze worstelen met de problemen van veroudering, met hun tepels en ziektes en de angst voor de dood. Want dit is waar dit boek over gaat: drie vrouwen, oud, alleen en gerimpeld, die nieuwe kracht, creativiteit en moed krijgen door de heropleving van hun vriendschap. Alexandra Naumann
Waar de roman voor is: Het boek is een grote hommage aan oude dames - Miss Marple-fans zouden het zeker moeten lezen.
Mijn favoriete zin: "Alleen als we alles hebben opgegeven - onze prachtige auto's, onze nette huizen, onze goedgeklede kinderen en hun uitstekende cijfers, onze clublidmaatschappen, onze seksuele veroveringen, onze bankrekeningen, alles wat we macht geven, om onszelf te definiëren - stel dat we dit allemaal verzaakt hebben of dat het van ons is weggerukt: zijn we niet langer onszelf?
Reflecties over veroudering - Review door lezer Elfi Wieland-Flaig
"Het boek is rijk, maar nooit zwaar."
Leuk dat Updike de drie heksen van Eastwick weer laat terugkeren. Ze werden dertig jaar ouder, melancholischer, hadden kinderen, kleinkinderen, werden weduwen. Vanuit eenzaamheid doen ze hun oude vriendschap herleven.
Aan het begin van het boek reizen ze samen Door Canada, Afrika en China snakken ze, herinneren ze zich en genieten ze van de vrijheid van ouderdom.
Ze besluiten om een reis terug in de tijd naar Eastwick te maken. Updike beschrijft de ouder wordende melancholie van de drie heksen, die vaak reageren met woede en volstrekte verbazing over de huidige Eastwick. De verveling van het leven in een buitenwijk maakt haar bijna gek. De ontmoeting met het verleden is uiteindelijk teleurstellend. Alexandra's dochter zegt het nuchter: "Ik denk dat je minder Eastwick nodig hebt, niet meer, jij en je vrienden, je dacht dat een terugkeer je jonger zou maken, maar dat gebeurde natuurlijk niet, de magie waar je op hoopte is niet van de grond. "
De roman is rustiger, meer opzettelijk, maar niet saai. Updike fascineert met zijn waarnemingsvermogen, zijn reflecties op ouder worden en als een kroniekschrijver van de Amerikaanse middenklasse, die het dagelijks leven met humor beschrijft. Het boek is rijk, maar nooit zwaar. Elfi Wieland-Flaig
Mijn favoriete zin: "Iedereen treurt over de dood van God, ik ben veel meer bedroefd door de dood van de zonde." Zonder zonde zijn menselijke wezens niet langer mens, ze zijn slechts zielloze kudden. "
Frauenfreundschaft - Review door lezer Manuela Müller
"Een prachtig boek over de vriendschap van vrouwen onder het gewicht van de ouderdom"
Een goede dertig jaar zijn verstreken sinds Alexandra, Sukie en Jane fungeerden als de heksen van Eastwick. Elk heeft sindsdien hun eigen leven geleefd en alleen wanneer alle drie weduwen worden, wordt het contact tussen hen weer behoorlijk. Met af en toe een telefoontje komt het idee om samen te reizen. Langzaam flitst het verlangen naar kleine, onschadelijke tovenarij weer op.Maar wanneer ze terugkeren naar Eastwick voor een zomer om hun coven te doen herleven, halen ze het verleden in. Want daar kun je ze nog herinneren ... In echte lintwormzinnen, maar prachtig levendig beschreven in bloemrijke taal, brengt John Updike de heksen van Eastwick weer tot leven. Met al hun eigenaardigheden en eigenaardigheden kun je ze voorstellen als de oude dames naast de deur. Je hoeft je niet met hen te identificeren, vooral Jane is een echte overlast voor mij. Maar door de gevoelige inzichten in haar paranormale leven is er altijd een begrip in de lezer voor haar daden en passies, evenals de nieuwsgierigheid naar de volgende 'coup' van de drie.
Voor mij een mooi boek over de vriendschap van vrouwen onder het gewicht van de ouderdomAltijd bekeken met een kleine knipoog die echt op gang komt in de tweede helft van het boek.
Waar de roman voor is: voor een lang lui lenteweekend
Mijn favoriete zin: "Niemand kan liefhebben als een vrouw, ze hebben er geen interne organen voor."
Schuld en zonde - Review door lezer Andrea Holzwarth
"Succesvolle evenwichtsoefening tussen veeleisende taal en leesbaarheid"
Het is natuurlijk een voordeel voor de "Weduwen van Eastwick" om het eerste deel te lezen. Een basisvoorwaarde is zeker niet! Opvallend is de succesvolle evenwichtsoefening tussen veeleisende taal en leesbaarheid. We kennen allemaal de "goede" boeken, die het goed doen in de kast, maar vereisen een absoluut geschikte en waakzame geest naast tientallen liters koffie om te lezen. Dit is hier niet het geval - en daarom is dit boek met name geschikt voor het aankomende strand en in de open lucht.
Nadat de "zelfgemaakte" echtgenoten de tijd hebben gezegend, ontmoeten de drie vrienden Alexandra, Sukie en Jane elkaar weer. Ze reizen naar Egypte en China om te ontsnappen aan hun weduwschap en herontdek hun samenhorigheid daar. Uiteindelijk keren ze terug naar Eastwick, de plaats van hun misdaden. Natuurlijk heeft elk van de vrouwen een andere kijk op het verleden en meer of minder schuldgevoelens.
'The Widows of Eastwick' gaat onder meer in op schuldgevoel en het perspectief van ouder wordende vrouwen op hun verleden - en vanuit de vraag of na zo'n 40 jaar zo'n directe confrontatie met de begane zonden noodzakelijk is. Daarnaast is er veel geografie, de enige momenten waarop het boek een beetje lang duurt. Andrea Holzwarth
Mijn favoriete uitdrukking: "Je jongere zelf wordt beschadigd door schuldgevoel, zoals door water dat in een afgesloten hut stroomt, de gebeurtenissen van die tijd verward maar onbetwistbaar, haar verwoede wens om ongedaan te maken wat er is gebeurd, verworpen, haar ziel voor altijd gevangen in schuld Foetus in formaldehyde. "
John Updike - een begrip voor vrouwen? - Review door lezer Friederike Flügel
"Absoluut de moeite waard om te lezen"
Om het van tevoren te zeggen: ik vond het boek erg leuk en het is absoluut de moeite van het lezen waard, ik kan het alleen maar aanraden. De vertaler heeft goed werk geleverd, maar ik zal het boek opnieuw lezen in de originele, bijvoorbeeld Het woord "fuck" in de tekst is zo gewoon, tegenwoordig gebruikt niemand het meer, noch oud noch jong, in de context lijkt het mij in elk geval niet zo.
Erg leuk en interessant vond ik de reisbeschrijvingen naar China en Egypte met de historische achtergronden en interacties van vrouwen tijdens hun reizen samen. Geweldig de knipoog van Mao! Ook de terugkeer naar Eastwick na vele jaren, heel spannend en verhelderend, alle veranderingen en ontwikkelingen van de mensen en de infrastructuur, geweldig. Ik was vooral geraakt door de ontmoeting van Alexandra en haar dochter na een lange tijd.
Alleen in de diepe ziel van oudere vrouwen Updike naar mijn mening niet afgedaald (zelfs 62), zelfs een geniale schrijver als hij kan dat niet doen. Friederike Wings
Voor wat de roman geschikt is: voor iedereen die wil weten wat er van de heksen is geworden, een groot leesplezier!
Mijn favoriete uitdrukking: "Wat een nieuwsgierige testaard onthult ons dag in dag uit, wanneer we het bewustzijn ophangen en ons verlossen van dromen, in wie weet wat aanvallen en verlegenheid bedreigen!" (Pagina 113)
