We Happy Few: The eternal game with paranoia
Na meer dan twee jaar als een vroege toegangstitel, is de volledige release van "We Happy Few" op pc, PS4 en Xbox One eindelijk op 10 augustus. In het eigenzinnige overlevingsavontuur beleven spelers de verhalen van drie burgers in een donkere, absurde visie op het verleden, spelend in een alternatief Engeland uit de jaren zestig.
De blauwe pil
Ergens tussen Burgess '' Clockwork Orange ', Orwell's' 1984 'en Huxley's' Brave New World 'hebben mensen in de fictieve stad Wellington Wells een triest bestaan, van wie velen echter opzettelijk iets missen. De steunpilaar van de samenleving is de ontkenning van de brute waarheid verborgen achter een sluier van drugs.
"Het is nooit te laat voor een gelukkig verleden", herinnert het spel steeds weer opnieuw. De maatschappij heeft gekozen voor de metaforische blauwe pil, de zegening van onwetendheid die het lelijke gezicht van de werkelijkheid verbergt. Maar wie gooit niet zijn "Vreugde" in, die achter het gordijn van de mooie drugswereld kijkt.
De combinatie van avontuur en overlevingsspel met RPG-invloeden gecreëerd met hun ongewone wereld tussen constante paranoia en hopeloosheid, keer op keer een gevoel van ongemak, dat echter wordt versoepeld met allerlei - meestal zwarte - humor. Vaak roept de dystopische visie mooie herinneringen aan "BioShock" op, ook al verschilt de retro-futuristische setting duidelijk van de Art Deco van het klassieke spel.
Met of zonder "Vreugde"
Tot slot bevat "We Happy Few" de verhalen van drie personages die op hun eigen unieke manier bezig zijn. Je moet echter niet verwachten een ontspannende ontsnapping aan het hier en nu. Hoewel de speler van tijd tot tijd zijn hersens kan uitschakelen, als hij dat echt wil, maar dat is in geen enkel geval in de zin van het spel. Zoals het spel zegt: "Geluk is een beslissing."
