Stad, land, vlucht!
geen bijschrift
Het was een idylle: het prachtige, oude herenhuis in het midden van de enorme betoverde tuin, de stilte, de vogels in de ochtend, de lucht ... Steffi (32) en Jörg (31) hadden hun droomhuis op het eiland na de geboorte van hun zoon Elias Land gevonden. Slechts 20 kilometer ten oosten van hun oude huis in Hamburg stond het mooie huis dat ze konden huren. Met hun kind wilden ze dat het stiller en groener was, ze wilden minder opwinding en verkeer.
"Twee maanden nadat we waren ingetrokken, gooiden we een groot tuinfeest, wat echt geweldig was", zegt Steffi grinnikend toejuichend: "Maar toen wisten we al dat we ons weer zouden terugtrekken."De eenzaamheid, de verveling, de commotie van de pasgebakken vader, die elke dag meer dan twee uur in de trein zat om weer aan het werk te gaan en weer terug." Hij verliet het huis om 7.00 uur en keerde terug om 19.30 uur ", Steffi herinnert zich, "we hadden veel minder tijd samen dan vroeger."
Amper een half jaar later verhuisde het kleine gezin terug naar Hamburg en vandaag is het "absoluut gelukkig". Na de aflevering in het land waardeert Steffi vooral een goede infrastructuur en om op elk moment vrienden te kunnen ontmoeten: in de speeltuin, in het café of zelfs 's avonds spontaan voor een biertje. Ondertussen kreeg ze haar tweede kind, dochter Greta werd geboren in de grote stad.
Het ideale beeld van het Duitse gezin met vader, moeder, kind en huis op het platteland, brokkelt langzaam af. De Vorstadtdomizil van weleer was afgestemd op het huisvrouwenhuwelijk, met dezelfde werkgever voor de man. In tijden van verandering van baan, hoge brandstofkosten, stijgende scheidingspercentages en gelijke relaties waarin beide partners geld verdienen en deelnemen aan het openbare leven, blijkt de idylle van het land al snel onbuigzaam, duur en tijdrovend.
Lebensabschittsimmobilie in plaats van paleis in het park
De behoeften van gezinnen zijn veranderd: als beide ouders werken en de kinderen worden opgevangen in de crèche, maken korte afstanden en een intacte infrastructuur het leven veel gemakkelijker. Of als het huwelijk is verbroken: De nieuwe onderhoudswet dwingt nu gescheiden moeders vroeg terug naar de arbeidsmarkt. Maar op het platteland zijn niet alleen de banen, maar ook de kleuterscholen zeldzaam? en meestal alleen bereikbaar met de auto. Het begin van een loopbaan als ouderchauffeur, die zijn hoogtepunt bereikt wanneer de kinderen naar school gaan: ze willen vrienden bezoeken, trainen in de sportclub, 's avonds in de bioscoop of in de kroeg. "Als ze 12 jaar of ouder zijn, willen ze toch naar de stad, omdat ze iets willen ervaren", zegt Birgit Gebhardt van Trendbüro Hamburg. Dan brengt mama of papa zoveel avonden achter het stuur door.
Onderzoekers als Carsten Große Starmann, projectmanager demografische verandering bij de Bertelsmann Foundation, hebben lang gepraat Van het leven goeddie mensen selecteren op basis van hun specifieke behoeften in verschillende levensfasen. Het huis voor het leven is nu hard op weg een rotzooi op het been te worden, het flexibeler stadsappartement dat steeds aantrekkelijker wordt. Hoewel grootstedelijke steden er niet in zijn geslaagd betaalbare woningen voor gezinnen te creëren, hebben ze de afgelopen jaren veel voor hen gedaan? uit vrees voor een verwaarlozing van binnensteden. Verkeersarme zones, groene oases, binnenplaatsen en dakterrassen maken het leven in de stad steeds aangenamer.
"Er is een nieuw verlangen naar stad"Dit is hoe de beroemde futuroloog professor Horst Opaschowski het in een notendop zegt:" Mensen evolueren naar welvaart, vooral pendelaars keren terug naar de stad ", voorspelt hij." Hoewel er nog geen cijfers voor Duitsland zijn die de trend bevestigen - De laatste studies zijn van 2006. Maar: "Alle onderzoekers zijn het erover eens dat er een trend is in Duitsland terug naar de stad", zegt Starmann. Hij is ervan overtuigd dat er nog veel meer mensen in de steden zullen wonen, Alexander Schürt van het Federaal Instituut voor Bouw, Stedelijke Zaken en Ruimtelijke Ontwikkeling (BBSR) ziet dit ook: "Verschillende onderzoeken naar migrantenmotieven hebben al vele jaren aangetoond dat veel mensen in de stad zouden zijn gebleven als er adequate huisvestingsaanbiedingen hadden bestaan."
Meike en Paul hoe dan ook, beiden onafhankelijk, twee dochters, zouden graag in Frankfurt willen blijven. Maar ze hebben minstens vijf, beter zes kamers nodig om te wonen en te werken? onbetaalbaar in de stad. Nu wordt er gezocht naar een bouwplaats op het platteland.
Hoge huren in het centrum waren ook de reden voor Katharina (33) en Nils (37) om hun 2,5-kamer appartement in Hamburg de rug toe te keren en naar het platteland te verhuizen. "We waren dol op het idee om iets groters te hebben op het platteland", zegt Katharina. Slechts 40 kilometer ten zuiden van de stad kon het echtpaar zich een rijtjeshuis veroorloven. Vandaag willen ze na vijf jaar teruggaan.Het is aangetoond dat ze bijna elke dag naar de stad reizen, naar de baan tijdens de week, om vrienden te ontmoeten in het weekend, om tentoonstellingen te bezoeken, om goed te eten of om naar leuke bars te gaan. Ze gaan ook naar Hamburg om te winkelen, "omdat je niet zult vinden wat je zoekt in de dorpswinkel." In de stad is er ook alleen een "incontinentiecafé" voor de oudere generatie, klaagt Katharina en een bioscoop met een klein, vertraagd filmaanbod. Niets anders. "Onze vrienden komen bijna nooit bij ons, omdat er niets te doen is waar ze heen kunnen gaan, dus rijden we naar de stad en elke keer als ze zeggen: '' Wie gaat er? Wie drinkt niet? Waar parkeren we? '' Na de oudejaarsnacht in Hamburg reden ze de S-Bahn naar de stadsgrenzen en namen vervolgens een taxi naar huis - een duur plezier, maar de laatste trein vertrok om 0.15 uur. Het kleinere stadsappartement verschijnt ondertussen als het kleinere kwaad.
Tijd is luxe, flexibiliteit is plicht
Leven, werken en vrije tijd worden steeds meer samengevoegd, zegt Birgit Gebhardt van Trendbüro Hamburg: "Tijd is luxe, flexibiliteit is verplicht." In onze digitaal genetwerkte dienstenmaatschappij wordt steeds vaker verwacht dat men er in de vrije tijd zal zijn voor werk. " Maar u kunt het kind ophalen van het kinderdagverblijf of tijdens werkuren naar de ijzerhandel gaan. De radicale scheiding van de sferen van het leven, zoals het in de jaren '70 werd gedaan, is al lang geleden omgedraaid. Hamburg's HafenCity, bijvoorbeeld het grootste stadsontwikkelingsproject in Europa, heeft de basis gelegd voor een mix van alle gebieden van het leven. Veel potentiële kopers van de nobele appartementen in het centrum zijn mensen uit de omgeving die opnieuw verlangen naar het stadsleven.
En er is nog een reden waarom het huis op het platteland goed op weg is om een anachronisme te worden: Klimaatverandering geeft het een vleugje nasmaak. Voor Astrid (32) en Heiko (40) was hij voldoende gemotiveerd om haar idyllische plattelandsleven op te geven en ondanks de twee kleine dochters terug te gaan naar een flat in Braunschweig. "Wonen op het platteland om te genieten van de schoonheid van de natuur en vervolgens twee auto's hebben - het is gewoon gek om zoveel CO2 uit te blazen", zegt Astrid. Maar zonder een tweede auto zou het op een gegeven moment niet verder zijn gegaan: Karla, zeven jaar oud, moest op 17 kilometer afstand naar de school worden gebracht, zuster Lenja in de kleuterschool op 7 kilometer afstand. De vader moest dan vaak een auto lenen om naar een klant te komen. Hij verkoopt zonnepanelen en windturbines, verkeersplanner Astrid houdt zich bezig met autovrije woonprojecten. Het leven op het platteland werd een onlosmakelijke tegenstrijdigheid voor het milieubewuste gezin.
Vandaag rijdt Karla naar de stadsbus van Braunschweig naar de school, Lenja's kleuterschool ligt op een steenworp afstand van het appartement, de kinderen hebben hun vrienden op loopafstand. Astrid kan nu alles op de fiets doen en fladderen: "Spontaan eten of snel winkelen, als je opeens geen zin meer hebt om iets extra te koken - dat is gewoon geweldig!"
Wanneer het huis te groot wordt ...
Maar zelfs voor ouders van wie de kinderen uit het huis zijn, wordt de stad steeds interessanter: "De nieuwe ouderen verwachten heel andere dingen dan hun voorouders," zegt Carsten Große Starmann. Ze zitten niet langer op de warme kachel en wollen sokken gebreid voor de kleinkinderen. Wil je naar het theater gaan, sporten, vrienden ontmoeten? en wanneer het moeilijk wordt, goede, ongecompliceerde zorg.
Lotte (59), die haar echte naam liever niet had genoemd omdat ze zou zeggen dat ze vindt dat de mensen op het platteland zo kleinzielig, kleinburgerlijk en ondervertegenwoordigd zijn, zich snel met haar man terugvoert naar München, dat op 130 kilometer afstand ligt van het culturele aanbod. De afgelopen 30 jaar moest het paar elke keer twee uur reizen om een Kandinsky-tentoonstelling te bezoeken of naar de opera te gaan. "Hier in de stad, maar om 20 uur is het trottoir dichtgevouwen", zegt ze," er was vroeger een muziektheater, maar dat ging failliet. "Bovendien zijn de kinderen het huis uit en dat is groot: 300 vierkante meter om te schonen met tuin en sneeuw en alles wat daarbij hoort. Na haar borstkanker is Lotte niet meer zo fit als voorheen en kijkt ze uit naar een klein appartement met lift, een treinverbinding in de voorsteden, een goede infrastructuur en kleurrijke recreatieve activiteiten.
"Stad, land, vlucht" wordt steeds populairder in Duitsland.
