Zoek jezelf: hoe je weer contact met je kunt opnemen
Er zijn woorden die hun kracht pas op het tweede gezicht ontvouwen. Bijvoorbeeld het woord "alleen". Dit kan dreigend klinken - maar ook als een belofte: alleen, om één te zijn met alles, helend, onafhankelijk.
Zoals in een van die geweldige momenten in muziek waarbij een viool of saxofoon de andere instrumenten tot zwijgen brengt en zelf voldoende is. Aan de andere kant voelt ons leven vaak als een geïmproviseerde jazzmuziek die de solo's mist.
Alleen zijn was ooit
Het lijkt erop dat de balans tussen teamspel en singles de afgelopen jaren enigszins uit balans is geraakt. Want hoewel het aantal eenpersoonshuishoudens in Duitsland blijft stijgen - tot meer dan 40 procent? en levensstijlen die individueler en diverser zijn dan ooit, zullen tegelijkertijd zijn? het nieuwe we-gevoel? opgeroepen. Giant WG? in plaats van een appartement met één kamer, loopgroep in plaats van? enkele ronde, "plaats delict" -? kijken in de kroeg? in plaats van thuis op de bank. En als je echt zonder een metgezel door het park wilt wandelen, wordt de wandeling onmiddellijk gedocumenteerd voor 576 volgers op Instagram.
Zelfs ons alleenzijn moet worden samengesteld en becommentarieerd, merkte de filosoof, auteur en consultant van München, Rebekka Reinhard, op.
Dit staat ver af van de 'dialoog met de ziel', toen de oude denkers van Diogenes tot Marcus Aurelius 'voor zichzelf' prezen.
Geen wonder dat de constante roep om gemeenschap en interactie in toenemende mate als druk wordt ervaren. De statistieken beschrijven een recente studie van de Techniker-ziekteverzekering: een derde van de respondenten noemt in de vrije tijd te veel afspraken als een lastfactor - meteen na stress in de baan. Nog een resultaat: het waargenomen niveau van stress neemt toe in verhouding tot hoe vaak respondenten sociale media gebruiken.
De angst iets te missen
"Deze interne spanning ontstaat omdat het besef van tijd in de echte en de virtuele wereld steeds meer uiteenvalt", legt Reinhard uit. "Terwijl periodes van alleen zijn in moderne biografieën steeds vaker voorkomen, zoals door scheidingen of werkgerelateerde bewegingen, lokt de digitale wereld met een gevoel van verbondenheid en constante, maximale opwinding." Een constant vuur van interactie dat ons gedreven maakt - de bekende socioloog Hartmut Rosa verwijst naar de alomtegenwoordige multitasking-misvatting als een "gescheurde tijd". En helaas, we worden onvrijwillig afgesneden van de stroom van communicatie, misschien omdat de wifi-router trilt: als 'FOMO', 'angst om te missen', noemen onderzoekers de angst iets te missen. Hoewel dit meer wijdverspreid is onder de jongere "digital natives" dan onder de 40 jaar - ze zijn er ook niet helemaal vrij van.
Het plezier om iets te missen
Tegelijkertijd staan al jarenlang de "let-me-maar-alles-in-vrede" - verlangen en bijbehorende aanbiedingen in de lift: van meditatie terugtrekken tot het stille klooster, van "Digital Detox" tot reismogelijkheden voor particulieren. Zelfgekozen time-outs waarin men "het uiterlijk van zichzelf" cultiveert (Rebekka Reinhard). Nogmaals, sociale onderzoekers hebben een gelikte term bedacht: "JOMO", "Vreugde om te missen" - de vreugde om gedag te zeggen gedag tegen de over-the-top-partij.
Natuurlijk zijn het niet alleen de Duitsers die vreugde voelen, maar ook grensoverschrijdend zijn. De nieuwste trend uit het VK: moderne tuinhuisjes op hun eigen terrein, niet als opslagplaats voor de grasmaaier, maar als een toevluchtsoord. "She-Sheds" of "She-Huts" worden soms rustieke mini-hutten genoemd. Omdat, zoals de krant "The Telegraph" schrijft: "Een aanzienlijk aantal klanten zijn vrouwen, die vragen om een extra kamer om te werken of yogaoefeningen te doen."
Vrouwen zijn ook degenen die nu bewust en graag alleen blijven na scheiding. Want het was nog nooit zo eenvoudig en geaccepteerd als vandaag om een voltooid solo-leven te leiden. Omdat de maatschappij opener is geworden en omdat je gemakkelijk bij lichte bagage kunt blijven en zonder constant compromis te sluiten. Maar ongeacht of een alleenstaande moeder of een moeder van drie kinderen: het lijkt erop dat het verlangen om alleen te zijn, om zich naar zichzelf toe te keren, zich in een staat van snelle ontreddering bevindt (digitalisering).
Zoek jezelf door terug te trekken en alleen te zijn
En het verlangen naar terugtrekken is daarom een zeer gezonde reflex, zowel sociaal als psychologisch. Dietrich Munz, voorzitter van de Federale Psychotherapeutische Kamer, zegt: "Mensen zijn anders in hun behoefte aan contact en terugtrekken, maar in principe kan alleen zijn een bron van kracht zijn, een belangrijk moment van innerlijke reflectie en reflectie." Zelfs solo-activiteiten zoals lezen, tuinieren of een Nordic Walking-ronde dienen om op zichzelf staande relaties te onderhouden.
Hoe goed we onszelf aankunnen, of we solo-tijden ervaren als een verrijking of als een bedreiging, wordt ook bepaald door persoonlijke ervaringen, Munz zei: "Een kind leert in zijn vroege ontwikkeling dat zijn verzorger er nog steeds is als je net de kamer hebt verlaten, is dat de basis van vertrouwen in het volwassen leven: goede hechtingservaringen in je eigen biografie zullen je ook helpen om meer op je gemak te zijn in relaties en meer ruimte te laten in relaties. "
Vanuit filosofisch oogpunt (Rebekka Reinhard) klinkt het als volgt: "Als we een basisvertrouwen hebben dat we met alles verbonden zijn, hoeven we ons niet eenzaam of overbelast te voelen door communicatie."
Boeddhisten noemen het 'interreligie' - het idee dat we niet alleen veilig zijn in hechte relaties, maar ook in vluchtige momenten, in losse verbinding met de wereld. Dan zijn we in de beste zin van het woord alleen, met één ding, een heilzame en tegelijkertijd open voor anderen.
