Frauke Finsterwalder: "De filmindustrie is beter geworden voor vrouwen"

Duitsland, sprookjesland: in Frauke Finsterwalder's succesvolle filmdebuut "Finsterworld" is alles bijna te mooi om waar te zijn (trailer en een korte "Finsterworld" -kritiek vind je hier). Als je achter het prachtige landschap kijkt, weet je als toeschouwer vaak niet of je moet huilen of lachen - en dan beide tegelijk. Hoe is deze genre-mix ontstaan?

ChroniquesDuVasteMonde.com: pelsdieren, relatiecrises en een bezoek aan een concentratiekamp: help ons alstublieft: bij welk genre hoort "Finsterworld" nu?

Frauke Finsterwalder: De film is op de een of andere manier een eigen gemengd genre. In de VS is het normaal om gewoon komedie, tragedie, horror of romantiek samen te voegen. In de richting zou er meer moeten zijn in Duitsland.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Vooral in Duitsland is "plezier" in een film, waar onder andere een concentratiekamp wordt bezocht, niet noodzakelijkerwijs vanzelfsprekend.

Frauke Finsterwalder: Het gaat ook over serieuze onderwerpen, maar daarom hoeft de hele film niet helemaal deprimerend te zijn. Het is mijn punt om goed te kijken: wat zit er eigenlijk onder? En ga dan door met boren. Zoals een personage in de film zegt: "Zelfs als het pijn doet, is het leuk."

ChroniquesDuVasteMonde.com: Is dat ook het motto van de film? ? Kijk alsjeblieft achter het oppervlak?

Frauke Finsterwalder: Dat is voor mij dicht bij de realiteit - zoals het paar in de film dat ruzie maakt over banale kleinigheden omdat beide de echte conflicten niet naar boven kunnen brengen. Hoewel alles in "Finsterworld" overdreven en magisch is, zijn de conflicten eromheen erg realistisch.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Het ruziepaar staat niet alleen. In de film praten veel mensen langs elkaar.

Frauke Finsterwalder: Dat klopt, er is veel meer gepraat voor een Duitse film. Normaal is hier in de bioscoop ook een paar minuten uit het raam te staren. "Finsterworld" is anders: iedereen praat constant, maar het gaat nooit over waarover gesproken wordt. De waarheid ligt altijd onder de oppervlakte.

ChroniquesDuVasteMonde.com: u woont al een tijd niet meer in Duitsland. Is dit van buitenaf gezien een Duits fenomeen om aandacht te besteden aan de prachtige gevel en niet om de werkelijke problemen aan te pakken?

Frauke Finsterwalder: Ja, deze neurose, die Duitsland heeft, is van buitenaf veel duidelijker. Enerzijds omgaan met het verleden. De fout. Aan de andere kant speelde de zelfverzekerde rol politiek en economisch in Europa en de rest van de wereld. Dat past niet echt bij elkaar. Deze tegenstelling kan van buitenaf nog beter worden gezien, ook omdat men in het buitenland wordt gereduceerd, zelfs in de perceptie van de rol van "de Duitsers".

ChroniquesDuVasteMonde.com: De verschillende behandeling van deze neurose wordt prachtig overgebracht door de vrouwen in de film: Sandra Hüller is moeilijk te stoppen, Corinna Harfouch domineerde eerder om neerbuigend te zijn ...

Frauke Finsterwalder: Er zijn slechts vier vrouwen uit 12 hoofdacteurs, maar ze zijn echt uitstekend. De actrices die in "Finsterworld" spelen, hebben totaal verschillende achtergronden. Margit Carstensen, bijvoorbeeld, is een oude Fassbinder-actrice. Het had een heel andere aanpak dan bijvoorbeeld Carla Juri, die acteren in Amerika heeft geleerd, of Corinna Harfouch en Sandra Hüller, die uit het theater zijn gekomen. Dit heeft het hele werk nog spannender gemaakt.

Frauke Finsterwalder met echtgenoot Christian Kracht

ChroniquesDuVasteMonde.com: U schreef het script samen met uw man Christian Kracht. Is het waar dat hij eerder met de advocaat moest tekenen dat hij de film niet plotseling "wegneemt"?

Frauke Finsterwalder: Nou, dat was meer een symbolische daad. Samenwerken met een partner kan ook gevaarlijk zijn. Maar alles werkte echt goed. Het is gewoon geweldig om te werken met iemand die je altijd bij je hebt. Omdat je onmiddellijk elk idee kunt ontwikkelen dat er een komt.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Op sommige posters is het nu groot: "Scenario van bestsellerauteur Christian Kracht". Zit je dat een beetje dwars?Frauke Finsterwalder: Nee, ik vind het goed - een film is immers altijd een teaminspanning, hoe goed het script ook is. Christian is een bekende auteur, dat is gewoon marketing. Ik maakte de film en ik ben niet alleen een regisseur, maar ook een schrijver in de aftiteling. ChroniquesDuVasteMonde.com: Dus niet het klassieke geval waarin een man plotseling beroemd wordt om de prestaties van een vrouw?

Frauke Finsterwalder: Nee, helemaal niet. Het is toch verbazingwekkend hoeveel werk er in deze branche voor vrouwen is veranderd.

ChroniquesDuVasteMonde.com: doet ze?Frauke Finsterwalder: Het is een stuk beter geworden.De hele technische staf van mijn film was bijvoorbeeld echt geweldig om te zien hoe de jonge generatie op set niet langer denkt in deze categorie man-vrouw. Ik hoefde mezelf nooit extraone als? De vrouw? zegevieren - ik was de regisseur, klaar. Het was een leuke ervaring dat ik gewoon kon zijn wat ik ben. Toen ik tien jaar geleden in de journalistiek werkte, was het anders en had je te maken met totaal verschillende, zeer onaangename soorten mannen. Bepped in de lift, schunnige opmerkingen over het bedrijfsfeest. Ik heb nog nooit zoiets in film meegemaakt.