Jesper Juul: The Six Greatest Educational Errors
Fout 1: Ouders moeten consistent zijn
De waarheid is: ouders moeten geloofwaardig zijn. Daar hoeft u niet per se consequent voor te zijn. Het gaat er eerder om dat de ouders zo consistent mogelijk zijn. Dat wil zeggen, wat zij doen komt overeen met hun eigen waarden. Tegenwoordig is gevolg vaak slechts een synoniem voor straf.
Fout 2: Belonen is beter dan straffen
Zowel beloning als straffen ondermijnen het gezag van de ouders door hen te vervangen door een nieuwe: doe het omwille van beloning / bestraffing. Zo krijg je kinderen die werken, maar niet voor zichzelf denken.
Misvatting 3: hoffelijkheid is belangrijk
Alsjeblieft, bedankt, graag gebeuren. Vriendelijkheid en beleefdheid helpen geweldig bij het omgaan met vreemden: in de bus, bij de bakker, in het hotel. Maar het werkt niet tussen ouders en kinderen: het depersonaliseert de relatie, het creëert afstand, waar nabijheid heerst. Maar het alternatief voor aardig en beleefd gedrag is niet noodzakelijk de grofheid. De ouder-kindrelatie gaat meer over het ontwikkelen van uw eigen persoonlijke taal.
Fout 4: Ouders moeten goede rolmodellen zijn
Ouders zijn rolmodellen. Point. Kinderen kunnen de fouten van ouders heel goed aan, zolang ze er maar verantwoordelijkheid voor nemen. Kinderen raken in verwarring wanneer hun ouders rollen gaan spelen en niet langer authentiek zijn.
Fout 5: kinderen hebben limieten nodig
Kinderen hebben behoefte aan relaties met mensen die grenzen hebben. Ze zeggen: ik wil dat niet. Of: ik wil nu een half uur alleen zijn. Dat kinderen limieten nodig hebben voor hun ontwikkeling is verkeerd.
Misvatting 6: Vader en moeder mogen elkaar niet tegenspreken met de kinderen
Er is geen paar dat het altijd met je eens is. Theoretisch, misschien of 's avonds met een fles wijn, als je het hebt over elementaire onderwijskwesties. Maar in het dagelijks leven ziet het er heel anders uit. Desalniettemin zijn veel ouders gebukt gegaan door altijd in overeenstemming te moeten zijn om de kinderen niet te verwarren. Maar ze onderschatten hun kinderen enorm: kinderen leren heel snel dat verschillende mensen verschillende waarden en limieten hebben. En het is belangrijk dat ze dat leren.
