Opgesloten met een kakkerlak in de douche? wanneer een nachtmerrie plotseling uitkomt
De fotobehang komt tot leven
Soms is de realiteit niet voor angsthazen. Bijvoorbeeld de watervliegtuigvlucht met een motorstoring. "Komt wel goed!", Zei de piloot. "Zal het niet?", Zei de co-piloot. Niettemin vlogen we? en uiteindelijk werd het echt beter. Of werken met december-lichte huid onder brandende zon, terwijl de zonnebrandcrème nog in de koffer zat. Wel, ik heb iets geleerd: de zon kan echte blaren veroorzaken. Dit alles en ook de haaienvinnen, die fel door het turquoise blauwe water schoten, konden mijn vreugde niet schaden. Ik was in het paradijs, verdomme. In het midden van een fotobehang dat ik uit de hand had durven maken aan elke binnenhuisarchitect omdat ze zo goedkoop was. En het was geweldig!
De douche na een lange dag werken
Tenminste tot op deze avond, toen ik na een lange dag op het werk wilde douchen. Buiten de bungalow, naast de badkamer, was een buitendouche. Drie meter hoge stenen muren, boven mij de sterrenhemel, warm water dat aangenaam over mijn pijnlijke lichaam stroomde. Ik sloot de deur naar de badkamer om insecten buiten het licht te houden. En toen zag ik haar: de gigantische kakkerlak. Snel haastte ze zich tussen mijn benen, de muren op, weer naar beneden en ik schreeuwde tegen de glazen deur naar de badkamer. Maar dat bewoog geen centimeter. Vanzelfsprekend was er in het paradijs geen "half-to-go". Ook was hier ook. En ik zat in de val, omringd door gladde muren waar ik nooit zou komen, in het gezelschap van een kakkerlak zo groot als mijn handpalm op een bungalow zo ver van de anderen dat niemand mijn geschreeuw hoorde zou doen. Bovendien was ik grimmig naakt.
Het kortste liefdesverhaal ter wereld
Op dit punt een tip voor het leven: het is logisch om het woord 'hulp' in veel talen te spreken. Voor het geval je met een kakkerlak onder de douche staat en er niet uit kunt komen. Wat gebeurt er in het leven, net als dat er tussendoor. Van mijn kant deed ik Engels, Duits, Frans, Italiaans en Spaans, maar dat maakte in het eerste uur voor niemand indruk. Behalve misschien de kakkerlak, omdat het lekker stil was. Toen, na een uur "Aiuto, Help, SOS, Help en Aidéz-moi", was hij daar. Mijn redder. Een collega die ik (gelukkig) niet kende. Ondertussen zat ik? tegelijkertijd huilend en lachend? verschanst in een hoek en was lang de BILD-kop in het hoofd: Duitsers in de douche opgegeten door insecten. Yeah! Ten minste één doel dat me beroemd zou maken. Nou, dat is niet gebeurd. Marvin, mijn redder, kalmeerde me eerst, zwaaide toen op mijn fiets en kreeg een portier. Met opgetrokken wenkbrauwen bevrijdde ik me eindelijk uit mijn gevangenis en gaf me in stilte een handdoek. Marvin stond buiten te wachten.
Een blind date zonder een goed einde
Toen ik me aankleedde, ging ik naar buiten om hem te bedanken. Hij was knap, de Marvin, en charmant. We besloten te trouwen, omdat er nooit een beter bekend verhaal zou zijn. Romeo en Juliet, Bonnie en Clyde, ze zouden allemaal groen van jaloezie worden. Niemand heeft ooit Marvin en Marie verslagen! Toen gingen we kleine haaien voeren. Helaas moesten we de bruiloft twee uur later annuleren. Even waren we allebei vergeten dat we al lang geleden thuis verloofd waren. Hij met een vrouw die hij op kantoor ontmoette. Ik met een disco-kennis. Saai, ik weet het. Maar we hadden tenminste thuis iets te vertellen. Hij van zijn heldhaftige daad en mij van een nachtmerrie waaruit ik gered was.
