Matthias Brandt - een uitstekende "sterke stem"

ChroniquesDuVasteMonde.com: Hoe denk je je voor te bereiden op zo'n audioboek? Ga je door je woonkamer lezen?

Matthias Brandt: Nee. Natuurlijk moet je het verhaal grondig voorbereiden, je moet het structureren, zodat het resultaat half spannend is, maar hoe ik het verhaal wil lezen, heb ik in gedachten - en als ik geluk heb, slaag ik erin om dat in de studio te implementeren.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Hoe kom je daar in leesstemming, dus zonder tegenhanger?

Matthias Brandt: Voor mij is de studio-sfeer bevorderlijk. De studio is een zeer geconcentreerde ruimte en ik vind de duisternis daar ook heel leuk. Ze helpt me. Ik vind lezen in de studio gemakkelijker dan lezen voor een publiek waar meer afleiding is. Omdat je eerst de kamer onder controle moet krijgen.

ChroniquesDuVasteMonde.com: In de rechtvaardiging van de jury van de audioboekprijs wordt uw speciale spraakkunst geprezen. Dit is te zien aan het begin van "Hemel op aarde". Ze geven Mats Jerna een heel eigen stem, een trage, rustige, aarzelende, zodat de luisteraar onmiddellijk merkt: er is iets mis met deze man. Heb je al eerder aan deze stem gedacht?

Matthias Brandt: Het is intuïtiever voor mij. Ik begreep deze stem niet, maar probeerde een adequate en plastische manier te vinden om dat figuur tot leven te brengen.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Wat is de grootste uitdaging bij het lezen van een audioboek?

Matthias Brandt: Als je echt goed slaagt, dan kom je in de stemming die de auteur voor ogen heeft en verder gaat dan de generaal of een tekst voorleest. Het werkt niet altijd, maar als dat zo is, is het echt leuk.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Veel mensen vinden hun eigen stem vreemd als ze zelf naar tape luisteren. Wat is je relatie met je stem?

Matthias Brandt: Je eigen stem klinkt helemaal anders wanneer je deze via een luidspreker hoort, vanwege het onbekende perspectief. Ik kan mezelf de hele dag horen, zelfs als ik niet altijd praat, maar vanuit een ander akoestisch perspectief. Zodra het verandert, ben je geïrriteerd. De verhoogde vorm hiervan is zelf zien, wat een onnatuurlijk proces is, maar als acteur moet je een professionele houding aannemen.

Vier studenten worden aangevallen, zwaargewond maar niet gedood. Bijna tegelijkertijd beweert een kind te zijn gekidnapt door een 'oom'. Angst verspreidt zich in het pittoreske Göteborg, ouders en studenten leven voortdurend in onrust. Totdat commissaris Winter beseft dat er een vreemd verband bestaat tussen de twee handelingen.

ChroniquesDuVasteMonde.com: betekent dit dat u uw eigen films kunt bekijken en naar uw gesproken boeken kunt luisteren?

Matthias Brandt: Het is niet zo eenvoudig. Dat is altijd een stap geweest. Ik ben bijvoorbeeld graag alleen als ik mijn werk voor het eerst zie of hoor, omdat ik niet geïrriteerd wil zijn door de reacties van mijn medemensen.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Voor de audioboekeditie wilde je ook "Heaven on Earth" lezen omdat je je dicht bij commissaris Winter voelt. Waar zie je parallellen?

Matthias Brandt: Allereerst staat de Nordic heel dicht bij me. Ik kan me inleven in deze sfeer omdat ik zelf een Scandinavische moeder heb. En in de winter heb ik altijd een interessant figuur gevonden. Ik las graag de thrillers met hem, zelfs voordat ik de kamer in kwam, dat ik dit audioboek las. Het was in die tijd niet eenvoudig om naast Mankell Wallander een interessant figuur te vestigen, een figuur die zich onderscheidt van Wallander. Dat is wat Åke Edwardsons heeft bereikt. Zijn Inspecteur Winter is een figuur die een beetje meer gedistingeerd en toch niet cool is. En de winter is jazzliefhebbers zoals ik. Deze muzikale affiniteit heeft me dichter bij de figuur gebracht.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Waar zat je nog meer mee aan deze winterzaak?

Matthias Brandt: Ik vind het verhaal erg spannend. Er zijn hier bepaalde scenario's die ervoor zorgen dat je bloed koud wordt, vooral als je zelf een vader bent. Wat daar gebeurt - kinderen die worden gekidnapt door een "oom" - is de ultieme nachtmerrie. Misschien is dat de reden waarom 'Hemel op aarde' mij vooral heeft aangeraakt en aangeraakt.

ChroniquesDuVasteMonde.com: Geef je als vader van een dochter de lezer privé?

Matthias Brandt: Ik heb altijd graag aan mijn dochter voorgelezen. Uiteraard met enig succes, want ze is nu zelf een grote lezer.

ChroniquesDuVasteMonde.com: En vind je het leuk als je iets voorleest?

Matthias Brandt: Ik ben altijd dol geweest op lezen en, om eerlijk te zijn, moest ik eerst wennen aan het genre van het audioboek. In de tussentijd ben ik het gaan waarderen en waarderen, luister ik naar audioboeken als ik met de auto of de trein naar het werk rijd. Ik beschouw ze echter niet als een boekvervanger, ik geniet er nog steeds van om ze te lezen.

ChroniquesDuVasteMonde.com: is er een bepaald audioboek dat uw liefde voor het genre heeft geïnspireerd?

Matthias Brandt: Een kinderboek van mijn dochter, de Pu-der-Bär-lezing door Harry Rowohlt, nog steeds een van de beste audioboeken, denk ik. Ik hield van het verhaal als een kind. In dit verband zou ik het audioboek "Mr. Urxl" van Harry Rowohlt willen aanbevelen, dat zojuist is verschenen, "Verhalen van Bad Dreckskaff". Ze zijn echt goed.