Orkney-eilanden: Schotland, verbluffend anders

140 meter hoog is de mijlpaal van het eiland Hoy, de "oude man" - en te schudden door geen storm

Het stormt, tenminste zes windvlagen. De Schotten aan boord van ons propellervliegtuig van het vasteland naar het hoofdeiland van de Orkneys lezen een ontspannen krant; Ik probeer elke oogbeweging te vermijden. Op de veerboot, waarmee we later op de dag naar Sanday Island vertalen, voel ik mijn maag. Eerst denk ik, ik krijg de misselijkheid met azijnchips uit de kiosk onder controle. Maar ze helpen alleen als ik snel een tas nodig heb.

Het duurt een dag voor de maag en de zintuigen om zich aan te passen aan de groef van deze wereld tussen de Atlantische Oceaan en de Noordzee. De Orkneys zijn een netwerk van meer dan 70 eilanden, en Sanday in het noordoosten is haar koningin. Een exotische schoonheid, met smaragdkleurig water dat in zijn baaien glinstert, en zijn randen gepoederd met fijn, bleek duinzand. U wilt het strandblad onmiddellijk uitpakken, maar Sanday is daar niet voor gemaakt. Geen winkels, geen strandstoelen, geen ijs in de zon. Na Sanday kom je niet om te baden, maar om bloemen, vogels en zeehonden te kijken.

Daarom is Ranger Rod Thorne hier. 27 jaar geleden stopte hij met zijn leraar en verhuisde naar Sanday; Voor hem is elke papegaaiduiker een attractie en Sanday de mooiste plek op aarde. Rod Rod zegt dat hij houdt van deze traagheid, het leed van mensen. De bijna 600 inwoners van het eiland zijn als een grote familie, niemand sluit zijn huis, je zwaait naar wanneer je samenkomt, op straat of in Kettletoft, de kleine stad aan de haven, bij de weinige winkels is alleen "winkel" en niet wat er is. Je babbelt over de thee in de "Belsair" en voedt een portie friet. Er is een oude, demente dame op het eiland die nog steeds in een auto rijdt, en iedereen stopt als hij ze ziet aankomen in hun kleine rode auto en laat ze passeren.

Strandplezier in Schots

Rods Truck heeft geen remmenHij gaat er meestal mee, maar vandaag gaat hij liever met de fotograaf Anika Büssemeier en mij in de auto. Hij wil graag stormvogels bij ons zien en brengt ons naar Doun Helzie, een van de mooiste stranden van het eiland, omdat er holle rotsbogen zijn, die bij vloed de zee overstromen en schelpen die eruit zien als ogen in het zand. Zeer speciale shells die de extreme getijden naar het strand doorspoelen.

Spatten en zand spatten op onze gezichten, soms vormt zich een regenboog over hen heen. Het waait zo hard dat we als kinderen tegen de wind leunen en ons aan het lachen maken omdat we niet omvallen. We zien nauwelijks vogels, maar in plaats daarvan wordt de storm zelf een attractie omdat het zijn stuk uitvoert met donder en lichteffecten in de lucht. Hij hult regen sluiers als achtergronden, de contouren verlichten de zon in rood en geel, ze zien eruit als grote scheuren in de lucht.

Hieronder vertraagt het leven, zelfs van ons, een halve dag wachten we in de haven tot onze veerboot kan opstijgen. Sommige Orkney-eilanden zijn over bruggen, het meest bereikbaar met de veerboot. Het belangrijkste eiland, dat het vasteland wordt genoemd, is het grootste, maar er zijn nog 17 andere eilanden bewoond, en dat betekent: 20 tot maximaal 2000 inwoners. Hoewel achter de Orkneys alleen de Shetlands komen en dan uiteindelijk de Noordpool, is het landschap van de meeste eilanden verrassend zachtaardig.

Veel rustieke pony's leven op de Orkneys

Dat is waarom we hier kwamen: Omdat we de wilde, maar toegankelijke natuur willen, om te wandelen en naar dieren te kijken. En omdat Schotland hier het meest Schots is; inclusief zijn aanbiddelijke eigenzinnige bewoners.

We gaan naar het hoofdeiland, deze keer rechtop. Vasteland, dit is een mystieke plek met grotgraven, Viking-relikwieën en wonderlijke steencirkels die ouder zijn dan de legendarische Stonehenge in Zuid-Engeland, maar veel minder bekend. Er zijn hier geen spirituele zoekers of toeschouwers, alleen toeristen in buitenjassen en Orkadians die met hun honden bij de stenen lopen.

Niemand kan precies zeggen waarom de cirkels ongeveer 5.000 jaar geleden werden gebouwd, of ze werden gebruikt om een heerser te eren, een soort tempel, of gewoon een plek waar de mensen samenkwamen. Slechts vier meer stenen worden bewaard van de Stenen van Stenness, monolieten, de hoogste bijna zes voet hoge en twee voet diep verankerd in de grond. 27 behoren tot de veel imposantere Ring van Brodgar, beide plaatsen hebben een soort energetische verbinding, Stenness is als het ware gericht op de maan, de Ring van Brodgar op de zon gericht.

Brodgar ligt op een heuvel en de ring ontvouwt zijn mystiek in de avond, wanneer het licht de stenen in zwarte wezens verandert, een beetje licht gebogen, een paar rechtop en krachtig; en ze begeven zich op het podium voor een stuk van hun eigen verbeelding, leunden hun rug tegen hen en streelden hun koude, ruige oppervlak. Leila Thomson maakte kunst uit deze fantasieën. Hun stenen blokken hebben vrouwelijke gezichten, of de stenen dansen als reuzen. De 54-jarige weeft wandtapijten die omgaan met de verbinding tussen gisteren en vandaag. Haar galerie bevindt zich in Hoxa, aan de meest westelijke rand van het vasteland, en is zo populair dat haar klanten tot vijf jaar wachten op een bestelling. Tapijt weven heeft een lange traditie op Orkney en het is terug naar de moderniteit, met wollen winkels en galerieën die cursussen aanbieden. Leila's stille natuur is het geduld dat dit ambacht nodig heeft om opgemerkt te worden. "Kunst leeft in cycli, iedereen kan het ontwikkelen", zegt ze. "Maar je moet ervoor geboren worden, je moet de kleuren, de schaduwen, de bloemen, de maan kennen."

Het duurt slechts 20 minuten met de veerboot van het vasteland naar Hoy, maar we eindigen met een vreemd misselijk gevoel. Iedereen die we ons verteld hebben om twee dagen naar Hoy te rijden had zijn wenkbrauwen opgetrokken en mompelde een dubbelzinnige "Hoy is wild", alsof de rest van de Orkneys net zo opgeruimd waren als Norderney.

Vanuit de haven in Kirkwall, de hoofdstad van het eiland Mainland, leiden de meeste veerdiensten naar het noorden.

Het is avond, de lucht bewolkt, wij zijn de enige toeristen die Hoy in de boot achterlaten. We weten dat onze bed and breakfast dicht bij de haven ligt, maar we vinden alleen huizen met blinde ramen, uitgebrande veeloodsen, niemand op straat, geen winkel, geen stadsbord.

Het grijs van de lucht en de muren, die zo typisch Schots zijn, lijken opeens griezelig. We stoppen bij een soort nieuw ontwikkelingsgebied, bij de derde deur opent uiteindelijk iemand, een jonge vrouw met rood haar, kinderjassen hangen in de vestiaire achter haar. Een normaal gezin. Plotseling verdwijnt het surrealisme, legt ze de weg uit naar de oude molen, die het echtpaar Hiscoke ombouwde tot een woongebouw.

Helen en Derek Hiscoke runnen een B & B op Hoy Island; Geloof leidde het Londense stel hier.

Helen Hiscoke, 54, ontmoet ons op de oprit, ze heeft een wit schort gebonden, gekookte zalm voor ons, als dessert is er appeltaart. Uw tafel is bedekt met fijn porselein, over de roomkruik is om te beschermen tegen de vliegen een gordijnovertrek met gerolde rand. Haar huis is een heerlijke plek, waar naast het goede eten ook conversie plaatsvindt. Ze spreekt over God met de straling van de laat ontwaakte en op een manier die impliceert dat ze de Bijbel letterlijk neemt. Ze was een advocaat in Londen tot haar en het geloof van haar man Derek belangrijker werd en ze verhuisden naar de oude molen van Mill Bay. Bij hoog water is het water slechts een paar meter van hun veranda verwijderd, zeehonden vaak op de oever liggen, soms zwemt Helen er mee uit.

Na het eten vertelt ze over het leven op Hoy, zij is raadslid, ze rijdt twee keer per week naar het noorden, naar de ouderen, die veel alleen zijn. "Vooral in de winter is dit belangrijk," zegt ze, "de depressie, de alcohol."

Hoy is als een slapende reus, lang en subliemEr zijn hier nauwelijks cultische plekken, de aanwezigheid van het eiland zelf straalt. Je moet Hoy willen, het eiland biedt zichzelf niet. Er zijn geen straatnamen, nauwelijks hotels, in het zuiden een paar huisjes. Sanday, dat was het strand, de flirt met de zee; Vasteland is pure mystiek. Maar Hoy is een ander kaliber, zijn kracht is de kliffen, de kliffen; de rotsen van St. John's Head zijn de op een na hoogste piek in het VK.

Bezienswaardig op Hoy, wat de zee en de zoute lucht van de kust hebben geschild. Als een pilaar stijgt de Old Man of Hoy uit de branding, bijna 140 meter hoog, een rode bewaker van het eiland. Vanwege hem komen de dagtoeristen hier.

We gaan door paarse heide, de wind kamt de bloemen; voorbij watervallen die in een dikke stroom in de zee vallen. Dan verschijnt de Oude Man voor ons, als een Jenga-toren gemaakt van honderden netjes gestapelde plavuizen. Meeuwen nestelen aan de randen, als je helemaal naar de onafgewerkte rand van de kliffen durft te kruipen, kun je naar de bodem kijken waar de golven breken, het lawaai doordringt naar de top. Iedereen die daar is gestrand, heeft geen kans op behoud. De oude man ligt daar als iemand die alles weet en alles tart. Hij valt niet, hoewel hij zou moeten vallen.

Helen Hiscoke vraagt of ze ons kan knuffelen, dus doe dat op Hoy. Haar twee witte katten spinnen rond onze benen, en voordat we iets kunnen zeggen, drukt ze ons al op haar hart.

Reisinformatie Orkney-eilanden

blijven

The Stromness Hotel. Britse is niet op het vasteland, rode pluche en dikke tapijten, goed restaurant. DZ / F vanaf 96 Euro (The Pierhead, Stromness, Orkney, KW16 3AA, Tel. 018 56/85 02 98, www.stromnesshotel.com).

Lynnfield Hotel.Plushy huis op het vasteland, direct naast de Highland Park-distilleerderij met meubels in Engelse stijl waarvan de boerengeschiedenis door de kamer stroomt. DZ / F vanaf 135 Euro (Holm Rd., Kirkwall, Orkney, KW15 1SU, tel. 018 56/87 25 05, www.lynnfield.co.uk).

Brinkies Guest House. Leuke cottage-stijl kamers, op het vasteland. Eigenaar Yvonne Harrold kookt graag Orkney-stijl met lokale ingrediënten, zoals het Bere-meel, een graangewas dat sinds de neolithische tijd op de Orkneys is gegroeid. DZ / F vanaf 82 Euro (Innertown, Stromness, Orkney, KW16 3JN, tel. 018 56/85 18 81, www.bedandbreakfast-directory.co.uk).

Braeswick B & B. Moderne en sfeervol ingerichte kamers aan de zuidkant van het eiland Sanday. Prachtig uitzicht op zee door panoramische ramen. DZ / F vanaf 82 Euro (Sanday, Orkney, KW17 2BA, tel. 018 57/60 07 08, www.braeswick.co.uk).

Kettletoft. Klein familiehotel in het dorp Kettletoft op Sanday, eenvoudig en schoon. DZ / F vanaf 82 Euro (Sanday, Orkney, KW17 2BJ, tel. 018 57/60 02 17, www.kettletofthotel.co.uk).

Wild Heather B & B. Eenvoudige, vriendelijke kamers. Eigen ontbijtruimte in de serre met uitzicht op zee. DZ / F vanaf 77 Euro (Lyness on Hoy, Orkney, KW16 3NU, tel. 018 56/79 10 98, www.wildheatherbandb.co.uk).

genieten

Kirkwall Hotel. Goed restaurant in een traditioneel hotel aan de waterkant van Kirkwall op het vasteland. 'S Avonds ontmoet hier de chique Orkney (Harbour St., tel. O18 56/87 22 32, www.kirkwallhotel.com).

Wrigleyandthereel. Overdag een leuk café met goede worteltaart, 's avonds het podium voor lokale bands, folk en rock. In Kirkwall op het vasteland (6 Broad St., tel. 018 56/87 10 00, www.wrigleyandthereel.com).

Argo's Bakery. Traditionele bakkerij en goed adres voor handgemaakte Orkney Fudge in Stromness op het vasteland (50 Victoria St., telefoon 018 56/85 02 45, www.argosbakery.co.uk).

kijken naar

Maes Howe is het best bewaarde stenen graf op het vasteland. Wanneer de zon eenmaal per dag onder een bepaalde hoek door de lage ingang van een meter valt, licht de kamer op in sensationeel geel.

Skara Brae. De archeologische vindplaats op het vasteland dateert uit het Neolithicum en is een van de oudste nederzettingen ter wereld. Omdat er geen bomen op Orkney zijn, was het niet van hout gemaakt, dus het kon niet rotten.

Italiaanse kapel. De kapel werd gebouwd door Italiaanse gevangenen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, een goede plek om de geschiedenis van de oorlog tegen Orkney vanuit een andere hoek te bekijken.

Stromness. Een heerlijk havenstadje met smalle straatjes en huizen die de hoeken afsnijden om ruimte te sparen.

Sandays vogelsleven. Ranger Rod Thorne toont bezoekers de meest ornithologische vlekken op Sanday (tel. 018 57/60 03 41).

het winkelen

Hoxa Tapestry Gallery. De wandtapijten uit Leila Thomson's galerij in Hoxa behoren tot de meest gewilde op het eiland Mainland (Hoxa, St. Margaret's Hope, tel. 018 56/83 13 95, www.hoxatapestrygallery.co.uk).

Craft trails. Vereniging van kunstenaars die je kunt bezoeken tijdens een reis over het eiland: schilders, keramische kunstenaars, sieradenontwerpers. De meest rustieke: Harry Potter? natuurlijk een pottenbakker (www.orkneydesignercrafts.com).

Highland Park-distilleerderij. Een rondleiding door de distilleerderij op het vasteland kost 7 euro, de goedkoopste fles is een 12-jarige whisky voor 35 euro. Rondleiding (45 minuten) met korte maaltijden (Holm Rd., Kirkwall, Orkney, KW15 1SU, tel. 018 56/87 31 07).

Hoe komt u er

De beste vluchtverbinding is via Aberdeen. Vanaf daar is het 50 minuten naar Kirkwall (bijv. Frankfurt? Aberdeen, met Lufthansa vanaf 119 euro, verdere vlucht met Loganair of Flybe naar seizoensgebonden variërende tarieven).

Tijdreizen Hoogseizoen is juni-augustus, laagseizoen tot half september? daarna stormt het te veel.

Telefooncode 0044.