Verlossing voor het lichaam

ChroniquesDuVasteMonde: Waarom is het zo hip om vegan te eten?

Professor Dr. habil. Christoph Klotter: Omdat veganisten de moreel betere mensen zijn. Het gaat echt om de schuldvraag. Veganisten zijn minder schuldig dan anderen die dieren doden of eten of hun producten gebruiken om te leven. Om zijn schuld te betalen, offerden mensen de goden op. Ondertussen heeft Essen zich ontwikkeld tot een ideologische oorlog. In het verleden vochten mensen voor politieke utopieën. Vandaag de dag streeft men naar redding en beloften van geluk voor het eigen lichaam.

In welke mate spelen voedselschandalen een rol in de veganistische beweging?

Nauwelijks. Er is een wereldwijde trend tegen de voedingsindustrie, onder mensen met een hogere opleiding. De massa's geven niets om schandalen, kopen waar het goedkoop is.

is een gezondheids- en voedingspsycholoog aan de Fulda University of Applied Sciences. De vegetariër waardeert vooral de Aziatische keuken.

Op het internet vindt u de duistere veganistische dieetaanbevelingen om ongeveer 30 bananen per dag te eten. Hoe serieus kun je zoiets nemen?

Dit is sektarisch gedrag. En het wordt zelfs meer gepromoot door sociale media. Ze bieden de mogelijkheid dat iedereen een sekteleider kan worden, via een bepaald aantal volgers. Iedereen mag een auteur zijn, een auteur en zoekt zijn publiciteit vandaag. Dit is een proces van democratisering, dat eetgewoonten verandert. Het advies van de echte experts is minder in trek.

Men heeft de indruk dat er ook mensen met een eetstoornis onderweg zijn.

Dat kan zijn. We noemen de dwang om overheersing over eten om het goed te krijgen, zoals Orthorexia nervosa. Deze eetstoornis leidt tot sociaal isolement en uiteindelijk zelfs tot depressie.

Zijn deze mensen echt geïsoleerd? Ze hebben hun publiek op internet en volgers ...

In het net zijn ze niet geïsoleerd, omdat ze met elkaar kunnen communiceren. Maar op het werk en in het privé-leven al. Als iemand een buitenstaander wordt met een extreem eetgedrag.

Vraagt ​​u zich af of deze mensen leven zoals ze anderen aanbevelen.

Dat is onzeker. De sociale media bieden de mogelijkheid om het zogenaamd beste te propageren, maar om het anders te doen. Niemand merkt het op. Als ik als veganist een stuk schnitzel eet, ga ik gewoon weg, ik ben verdwenen. Niets en niemand wordt daar gecontroleerd. De sociale media zijn een purgatory van ijdelheden en creëren een samenleving van zelfpromotoren.

Naar het artikel Veganistisch voer - je moet opletten.

12. Geest, ziel en lichaam - eeuwige verlossing (Mei 2024).