Scheiding: Hoe vertel ik het hem?
ChroniquesDuVasteMonde.com: "Ik deel!" Kan dit een eenzame beslissing zijn, of moet je de partner betrekken bij de eerste twijfel?
Hans Jellouschek: zeker niet van de eerste twijfel. Maar wanneer scheiding een serieus probleem wordt, moet je je partner een eerlijke kans geven om te reageren, zodat het niet uit de lucht komt vallen als een bliksemschicht.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Maar mannen onderdrukken vaak problemen, zelfs als de vrouw probeert erover te praten. En dan doen alsof het uiteenvallen plotseling is.
Hans Jellouschek: Dat klopt, mannen neigen ernaar de signalen van hun partner te negeren zolang ze kunnen. Aan de andere kant schrikken veel vrouwen af van de echte confrontatie. In hen wordt zoveel ontevredenheid opgebouwd dat ze op een dag besluiten: "Het is voorbij." Het zou goed zijn als ze het op tijd duidelijk maakten: "Als dit zo doorgaat, scheid ik mezelf." Vaak hebben mannen deze knal nodig om de ernst van de situatie te begrijpen. En dan ben je klaar om aan jezelf en de relatie te werken. Natuurlijk moet dit geen routine worden: als de relatie na een dergelijk sterk signaal niet permanent verbetert, kan een uit elkaar vallen de juiste zet zijn.
ChroniquesDuVasteMonde.com: hij die vertrekt, brengt verwondingen toe. Hij voelt zich schuldig. Terecht?
Hans Jellouschek: Het onderwerp scheiding moet zijn behandeld na een langere relatie voordat ik het uitvoer. Is het anders een wonder dat de ander onvoorspelbaar reageert? en als ik schuldig en bang ben voor zijn reacties. Wanneer ik echter tot de conclusie kom na een serieus argument dat ik moet opsplitsen omdat ik anders uit de boot sta, kan ik duidelijk maken dat er geen beter alternatief was. Het leven gaat niet over het kwetsen van anderen. Het spijt me, maar ik hoef me er niet schuldig over te voelen.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Maar we doen het meestal toch. Met zinnen als "Je hebt mijn leven vernietigd!" of "Ik zal nooit meer gelukkig zijn zonder jou!" we zijn bang.
Hans Jellouschek: Dit zijn simpelweg overdrijvingen die niet verward moeten worden. Als de relatie eigenlijk alleen maar destructief is en niet in een constructief pad kan worden gestuurd, is het beter voor alle betrokkenen, inclusief de kinderen, om ze op te lossen. Het toebrengen van pijn aan anderen is niet hetzelfde als "vernietigen". Iedereen heeft het vermogen om een scheiding te overleven en het als een kans te gebruiken.
ChroniquesDuVasteMonde.com: kunt u zich voorbereiden op een separatie-interview?
Hans Jellouschek: De Forsaken zullen zich onvermijdelijk aangevallen voelen, maar ik moet een houding internaliseren die de ander niet verder degradeert: ik kan hem niet ondermijnen om mijn positie te versterken. In plaats daarvan zou ik over mij moeten spreken, mijn vastberadenheid, mijn redenen. Stuur dus "I-berichten" en vermijd zinloze escalaties.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Zijn er typische mannelijke reactiepatronen bij een breuk?
Hans Jellouschek: Sommige mannen maken een pokerface en verdringen de pijn. Maar vaak breken ze ook, verrassend voor de partner, samen. De discrepantie in de gevoelens die vóór en na de scheiding worden getoond, is groter bij mannen dan bij vrouwen: in het bewustzijn van mannen is de relatie vaak meer op de achtergrond. Toch zijn ze er soms meer afhankelijk van dan vrouwen van wie het sociale netwerk veel sterker is. Dat is de reden waarom degenen die na een breuk zichzelf of anderen geweld aandoen, veel hoger zijn onder mannen dan onder vrouwen.
ChroniquesDuVasteMonde.com: En als ik vrees dat mijn partner gewelddadig zal worden?
Hans Jellouschek: Als deze angst echt aanleiding geeft, moeten de bedreigde personen beschermende maatregelen nemen: bijvoorbeeld om tijdelijk te verhuizen naar familie of vrienden of om het vrouwenopvangcentrum te bezoeken.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Hoe bevrijd je jezelf van iemand die niet vrijwillig is? Hij dringt erop aan: "Ik weet dat je nog steeds van me houdt!"
Hans Jellouschek: Misschien is het logisch om even te denken: als de relatie zo belangrijk is voor de ander dat hij op die manier reageert? Misschien zou er geen manier zijn om samen te zijn? Als er nog hoop is, zou ik voorwaarden kunnen stellen waaronder ik bereid ben om bijvoorbeeld door te gaan naar intensieve koppeltherapie met elkaar om de relatie op een nieuwe basis te krijgen. Maar als ik er zeker van ben dat de relatie voor mij voorbij is, is er niets anders dan de laatste stap naar de ander.
De theoloog, psychotherapeut en auteur Hans Jellouschek, 64, woont en werkt in de buurt van Tübingen.Boeken van hem: "Relatie en betovering" (19,90 euro, Kreuz Verlag) en "Waarom deed je me dit aan? Ontrouw als een kans" (8,90 euro, Piper) en anderen.
