Toscane: Vrije rit naar geluk
Kort na San Gimignano voel ik me als 16. Toen ik achter mijn vriendin Ingrid op haar roze metalen Honda zat, sloeg ik de school over en reed 12 kilometer, gewoon om een cappuccino te drinken. Alles is terug: de geur van vers gemaaid gras en acacia's, de wind die over heuvels waait en penseelstreken achterlaat op de green. Niet ver van Castellina Chianti, op kilometer 23.8 van onze tour, viel ik op een dood recht stuk weg de "rush of speed". Niet voor niets is Vespa-wesp. Dus kom ik langs en glij ik langs met 75 km / u over de wijnstokken van die wijn, die ooit de liefde van de Duitsers naar Italië heeft aangestoken: Chianti Classico, die hier alleen opduikt, in het land Gallo Nero. De zwarte haan is een symbool van de Chianti-regio, die niet alleen een strikt en centimeters groot, gecontroleerd en gegarandeerd teeltgebied is! - maar ook minder bochtig dan de rest van de Toscane-tournee.
Mijn Vespa is ferrari rood en, in tegenstelling tot in Duitsland, waar een scooter op een gegeven moment zelfs nog gênanter was dan een Opel-cadet, is hij nooit uit de mode geraakt in Italië. Het behoort tot de Italiaanse mythologie, evenals cappuccino en Carabinieri en Sophia Loren, die langzaam haar kousen uittrekt voor Marcello Mastroianni. Of het nu studenten zijn met antiglobalisatie-dreadlocks, businessadvocaten met krijtstrepen, kokerrok-secretaresses en stiletto's, Vespa reist door heel Italië. En in Toscane geeft het een zeker gevoel van superioriteit. Vooral als je langs de autolijn voor de parkeergarage bij de ingang van Volterra kunt rijden.
Terwijl ik het Romeinse amfitheater Vallebona bewonder, waarover de zwaluwen afdalen, betovert Volterra me met alle regels van de Toscaanse kunst - met tufsteenbogen over gotische ramen, met palazzi en lila struiken die uit bakstenen muren groeien - ik kan niet wachten om terug te keren om op de Vespa te zitten. En om te rijden, rijden, rijden. Het idee voor een Vespa-wijnreis had een Italiaan uit Piemonte, Roberta Ferrero en haar Belgische echtgenoot, Jean Devos. Ze zorgen er niet alleen voor dat de Vespa's op ons wachten voor het hotel, maar ook dat je geen last hebt van dikke kaarten op zoek naar de mooie, maar weinig gebruikte weg. Daar is de Vespa Roadbook voor. Het beschrijft in detail dagtochten en waar en waarom je moet draaien. Vanuit San Gimignano zijn vier verschillende routes ontwikkeld: van de Etruskische tour naar de Chianti-tour, inclusief aanbevolen wijnhuizen en suggesties voor restaurants.
Het tempo van de Vespa is ontspannen genoeg om door cypressen bedekte heuvels, olijfgaarden, wijngaarden, papavervelden en vestingmuren voorbij te zien gaan. En de heuvels zijn zacht genoeg om te worden veroverd door de Vespa. Over het algemeen moet de Toscaanse heuvel hier worden geprezen. Toen God de heuvels verdeelde, koos hij de meest gracieuze voor deze regio. Je denkt graag op die manier als je op de Vespa zit. Betekenis van de term "cultureel landschap". Dat het unieke van Toscane in hun harmonie ligt, wetende dat hier niets aan het toeval is overgelaten. In deze bodem zijn de Renaissance, de Medici, de Verlichting. De kwestie van de aard van schoonheid. Voor ideale afmetingen en verhoudingen. En veel broedermoordoorlogen. Siena tegen Florence, Lucca tegen Pisa. Op de terugweg naar San Gimignano moeten we onze cultuurhistorische reflecties voor het dorp stoppen, omdat we niet naar het centrum rijden op de Piazzale Martiri Montemaggio, maar na het Carabinieri-station rechtsaf slaan.
Signor Sergio wacht op ons in het wijngoed Montenidoli, wat 'berg met kleine nesten' betekent. Het leidt ons door de wijnmakerij, langs de stalen tanks en eikenhouten vaten, waar witte wijnen zoals de Vernaccia di San Gimignano rijpen en rode wijnen van de typisch Toscaanse druiven Sangiovese, Canaiolo en Malvasia. Dit verklaart signor Sergio, niet nalatend in elke clausule te vernemen dat zijn vrouw Elisabetta de wijn kweekt waarmee hij hier 40 jaar geleden naartoe verhuisde.
De rode aarde van de wijngaard plakt nog steeds aan haar schoenen wanneer Elisabetta Fagiuoli ons begroet en vraagt om een wijnproeverij. Elisabetta is een mooie oude dame met donker haar en zwarte ogen met zilverkleurige draden: Elisabetta heeft alles onder controle, haar Albanese arbeiders, haar man, ons. Als gehypnotiseerd horen we haar praten over de tranen van Bacchus en over de Romeinse munten die ze vond onder de wortels van een olijfboom toen ze de Tempeliers die hier regeerde vertelt, en de zee die ooit deze valleien bedekte ,
Voor Elisabetta is de aarde een wezen met wie ze met elkaar spreekt.Ze introduceert haar wijnen als opvoeder voor haar leerlingen: "Ik maak vier verschillende soorten Vernaccia, en deze, de Vernaccia Tradizionale DOCG, is het meest brutale! En daar is het rood, de Garrulo, een beetje spraakzaam, maar ik vind hem zo leuk zoals hij is. " Elisabetta Fagiuoli komt uit een oud Noord-Italiaans wijnbereidingsfamilie en het spreekt voor zich dat deze wijngaard noch pesticiden noch oenologen gebruikt die de wijn op de computer ontwerpen: "De aarde maakt de wijn", roept Elisabetta uit, "en niet de wijn wijnmaker! " Dan spotte ze kort de mode van zware rode wijnen: "De Toscaanse wijnen zijn jam geworden!" We nippen garrulo en brute vernaccia en luisteren urenlang naar Elisabetta. De volgende dag rijden we richting Montespertoli, een van de andere Toscaanse wijnhoofdsteden, naar onze volgende stop: Certaldo, zittend op de top van een heuvel en zo pittoresk Toscaans, dat je het nauwelijks kunt verdragen. Op het dak van het Palazzo Pretorio is een windwijzer gemaakt van plaatstaal, op de wanden waarvan pas gerestaureerde fresco's zijn verlicht en het Bocaccio-huis, waar de auteur van 'Decamerone' werd geboren, leefde en stierf, is net witgekalkt. In dergelijke juwelendorpen als Certaldo of het versterkte dorp Monteriggioni verslaat de Toscaanse drang naar harmonie en gratie de touwen, en ik zou wat ontreddering willen in deze idylle van wijnproeverijen, landelijke hotels en delicatessens waar de leverworst in designerbrillen wordt verkocht.
En dan komen we aan in het dorp Castel San Gimignano. We parkeren de Vespa's voor een bar met een verbleekt vlieggordijn dat voor de deur hangt. De barman is in een slecht humeur ("Beslis eindelijk, wil je de espresso macchiato of niet?"), En op een huismuur plakt een poster die een muziekfestival promoot en ziet eruit alsof de jaren 50 nooit zijn gestopt. "Muziek voor iedereen" staat onder de poster. Een roestig bordje beweert dat dit huis het Casa del Popolo is: het huis van het volk, dat ooit door de arbeiders was bewoond. Tegenover een vrouw stapt u de deur uit en hangt een onderbroek op een droogrek, dat midden op straat staat. Het zijn onderbroeken voor vrouwen. Enorme damesonderbroek.
We stappen terug op onze Vespa's, halen een paar racefietsen in en vergeven Toscane alles, inclusief de leverworsten in het designglas. Zolang hier zulke onderbroeken zijn gehangen, is Toscane nog niet verloren. Muziek voor iedereen!
Reisinformatie Toscane
Chianti op twee wielen. Het hier beschreven programma kan geboekt worden bij Olimar: van / naar San Gimignano, 5 nachten / ontbijt, 4 dagen Vespa incl. Verzekering, roadbook met tips over wijnhuizen en routevoorstellen, vanaf 425 Euro per persoon / tweepersoonskamer; dagelijks van maart tot half november (www.olimar.com).
Wijnhuizen in Toscane
Wijnmakerij Montenidoli In het hart van Toscane, tussen Florence en Siena. Roep altijd de dag ervoor de wijnproeverijen op, bij voorkeur na 17.00 uur. Elisabetta Fagiuoli spreekt ook Engels en Frans (San Gimignano, tel. 05 77/94 15 65, www.montenidoli.com).
Wijnmakerij Castello Sonnino Gelegen in het wijnbouwgebied van Montespertoli en is bezienswaardig: de wijnkelder bevindt zich in de kasteelkelder. Sinds 1820, de familie van Baron Alessandro de Renzis Sonnino wijn - Chianti Montespertoli en vooral de San Leone van Merlot druiven, Sangiovese en Petit Verdot. Wijnen, die allemaal zijn bekroond en worden geprezen door de gastronomische gids "Veronelli". De wijnproeverij wordt uitgevoerd door de Baronessa zelf met het hoogste niveau van expertise en kennis van het Engels. De enorme Mastiff mastiff Rosa behoort tot de familie (Fattoria Castello Sonnino di Alessandro De Renzis Sonnino, Via Volterrana Nord, 10, Montespertoli, Tel 05 71/60 91 98, www.castellosonnino.it).
Castello di Nippozzano Te midden van prachtige cipressen en olijfbomen, op een hoogte van 400 meter, staat dit voormalige verdedigingsfort uit het jaar 1000. Vandaag worden de rode wijnen van het landgoed hier geproduceerd en opgeslagen. ChroniquesDuVasteMonde lezers kunnen de wijnmakerij bezoeken voor een speciale prijs van 15 euro per persoon inclusief snacks en wijnproeverijen (gesloten van mei tot september op zaterdagmiddag en zondag, op zondag en maandag in de resterende maanden). Het aanbod is geldig tot september 2007. Wijnproeverij en bezoek aan de kelder kunt u registreren op enoteca.nipozzano@frescobaldi.it of telefoon 00 39/05 58/31 10 50, trefwoord "ChroniquesDuVasteMonde". Routebeschrijving op internet: www.frescobaldi.it/frescobaldi/en/nipozzano_en.swf
