Tv-film "The mother mafia": alleen onder super moeders
ChroniquesDuVasteMonde MOM: Hell? dit zijn de andere moeders. Kerstin Gier's bestseller "Die Mütter-Mafia" waarschuwt voor super-moeders die je alleen maar naar beneden halen. Hij vertelt over de alleenstaande ouder Constanze, die haar imperfecte leven en haar onvolmaakte kinderen tegen de prentenboekmoeders moet verdedigen met hun prentenboekkinderen. Was jij ook in de greep van zo'n "moedersmaatschappij"?
Kerstin Greier: Ja, en ik vond het zo vermoeiend: daar komen deze moeders met alle kinderen en moet je het huis opruimen omdat het er altijd uitziet alsof het uit het ei is gepeld. En eigenlijk wil je je tijd niet besteden aan het schoonmaken en deze mensen. Het was gewoon een slechte timing voor mij. De kinderen van mijn vrienden waren al groot of ze kwamen nooit. En dan kijk je gewoon naar gelijkgestemde mensen. Zal verbinding als een onzekere tiener zijn. Maar dit zijn geen soulmates. Dit zijn alleen mensen die kinderen van dezelfde leeftijd hebben. En ze doen u niet noodzakelijkerwijs goed.
Op de homepagina van de "Mütter-vereniging", die woedt in boeken en filmen, staat er: "Wij zijn een netwerk van vrolijke, ruimdenkende vrouwen, die allemaal één ding gemeen hebben: het plezier van moeder zijn, of het nu een carrièrevrouw is of" Nur " "-Hausfrau: hier praten we over relevante onderwerpen van de moderne vrouw en moeder en steunen we elkaar."
47, is de moeder van Lennart (14) en een van de meest succesvolle Duitse auteurs. Ze schreef niet alleen de fantasy-trilogie over "robijnrood", maar in 2005 revolutioneerde ze het genre van moeders romans met de bestseller "The Mother Mafia". Ze bevrijdde het kwaad en nam alle supermama's mee op het graan. Kerstin Gier woont met haar gezin in een dorp in Bergisches Land.
Kerstin Greier: Het zou leuk zijn. Jonge moeders hebben alle steun van de wereld nodig, ware solidariteit zou een zegen zijn. Ik ken echter vrouwen die zeggen dat ze vrienden voor het leven hebben gevonden in een PEKIP-groep. Dan denk ik altijd: Oh, misschien is het aan mij ...
Annette Frier: Deze zogenaamd perfecte moederwereld, die een beetje lijkt op "Desperate Housevives" in onze film, heeft iets heel monsterlijks - je denkt niet dat het echt bestaat totdat je voor de eerste keer bent uitgenodigd voor een klas. "Kerstin Gier: Ik heb deze supermoeders eerder ontmoet, als pas afgestudeerde pedagoog, ik geef les moeder-kind, en deze moeders waren allemaal lactatiekundigen in de marge en hun eenjarigen waren allemaal zeer begaafde hoogvliegers. ze voelden zich superieur aan alles, zelfs geen kind.
Annette Frier: Omdat je 'moedermaffia' toen een aardige wraak was. Ben je daardoor ooit in de problemen geraakt?
Kerstin Greier: Op de kleuterschool van mijn zoon was er een vreselijke moeder. Wat ze zei was zo druk dat ik het gewoon thuis moest opschrijven. Toen het boek uit was, kwam ze op een dag naar me toe en zei: 'Ik heb de Moeder Maffia gelezen. Eerst dacht ik: de aanklacht u. En dan: ze maakt een grapje. Ze was echt opgewonden en lachte om tranen. En wist niet wie ze lachte om ...
Annette Frier: Ondertussen weet ik: nou, er is de tijd voordat de natte doekjes en de tijd na de natte doekjes. Dat is absoluut waar. Kerstin Gier: Ben je ook in een moederparallellenuniversum beland omdat je er gewoon bij hoorde en alles goed wilde doen?
Annette Frier: Ik ben opgegroeid in Keulen, waar ik nog steeds woon en geen nieuwe moedervrienden hoefde te zoeken. Maar je komt toch in dit parallelle universum van perfecte moeders terecht: op de eerste ouderavond in de kleuterklas viel ik bijna van mijn stoel. Ik pakte mijn man en vroeg hem wat deze moeder zei: Europese prestatienormen?
Kerstin Greier: Was je man bij?
40, is de moeder van de tweeling Bruno en Josefina (5) en een van de meest succesvolle Duitse actrices (ze is momenteel genomineerd voor de Grimme-prijs met de serie "Danni Lowinski"). Ze woont met haar gezin in Keulen. Haar echtgenoot Johannes Wünsche schreef samen met regisseur Tomy Wigand het scenario voor de film "Die Mütter-Mafia", die op 6 april om 18:15 uur op ZDF te zien zal zijn.
Annette Frier: Hij is vaker dan ik. In tegenstelling tot mij, kent hij iedereen op de kleuterschool met zijn voornaam. Kinderen en ouders. Op de avond van de ouders fluistert hij altijd tegen me: dit is de moeder van de matt, dit zijn de geluiden ...
Kerstin Greier: Op oudersavonden maken we Schnickschnackschnuck tot vandaag? de verliezer moet gaan. Mijn man was altijd in staat om de beste lantaarns te maken. Hij heeft zijn werktijd verkort zodat ik meer tijd heb om te schrijven. Omdat we waarschijnlijk de juiste hebben gekozen.
Annette Frier: En had een gigantisch varken.Dat weet je niet eerder, hoe je eigen man dat doet als vader. Als de mijne geen scenarioschrijver was en niet zou zeggen, doe je werk, ik denk niet dat het thuis slecht is, dan zou ik niet weten hoe ik het moet doen. Beiden moeten op de achtergrond plaats nemen en hun taken delen - men leest dat altijd als een eis of als een goed voorbeeld uit Scandinavië. Maar het is nog lang geleden, kijk rond ...
Kerstin Greier: Dit is nog zeldzamer bij ons op het platteland. Wanneer een man opduikt op de kleuterschool, lichten ze allemaal dezelfde woorden toe: "Het is geweldig, je doet je kinderschoenen aan! Mijn man weet niet eens hoe het werkt." Mijn man krijgt niet eens de ritssluiting van het jasje Ik doe altijd alles .... dat is ook stom.
Annette Frier: Ik weet dat. Toen ik de tweeling kreeg, was ik een hele week in het ziekenhuis. Toen bleef mijn man daar eenmaal en onmiddellijk werd iedereen weggeblazen: "Dat is geweldig, de vader sliep hier." Ik dacht dat je ze niet allemaal meer had.
Kerstin Greier: Bij vaders is alles altijd geweldig.
Annette Frier: En als een vrouw is het absoluut verkeerd. Het maakt niet uit wat je doet.
Kerstin Greier: En uiteindelijk heeft iedereen echt een schuldig geweten. Iedereen voelt dat ze het niet goed doen. Of niet goed genoeg. Natuurlijk maken we allemaal fouten. Maar als je dat accepteert, kan het een enorme opluchting zijn. Je kunt de fouten tot nul beperken. Of excuses aanbieden. Met het kind.
Annette Frier: Of leg hem uit waarom je dat doet. Die onderhandelt met het kind en zegt: ik ga aan het werk, niet alleen voor het geld, maar ook omdat ik er mee bezig ben. Ik doe de film omdat ik er zin in heb.
Kerstin Greier: Je vraagt je af waarom zoveel vrouwen hun gevoel voor humor verliezen als ze kinderen hebben. Waar is de zelfironie?
"In eerste instantie dacht ik: ik heb ongelijk, er is iets mis met mij."
Annette Frier: Maar humor is het enige wapen. Maar de goeien komen allemaal weer terug. Op een gegeven moment zullen ze zijn zoals ze waren. Alleen in het begin zijn alle moeders mutanten. Omdat je niet weet hoe je met de situatie moet omgaan. Ik kreeg niets gedaan en dacht alleen: als dit altijd het geval is, zal ik nooit meer alleen uitgaan. Met deze angst ging ik toen met de wandelwagen de Rijn op en af nadat het anderhalf uur duurde om eruit te komen. Ik was gewoon doodmoe en toen zeiden mensen tegen me: "Nou, is dat niet de beste tijd van je leven? Ik wist niet wat ik moest zeggen. En glimlachte gewoon stralend.
Kerstin Greier: Je kunt niet van de bank af komen. Je rust en rust uit en je bent aan het slingeren en rusten en rusten. En iedereen vraagt: wat doe je de hele dag? En jij weet het ook niet, maar zelfs jij durft er niet over te praten.
Annette Frier: Het is als moederliefde. Ik sprong in de zee voor mijn kinderen, maar het was niet zoals ik zei vlak na de geboorte: Ja, de moeder is klaar. Het duurde een tijdje. In het begin dacht ik: ik heb ongelijk. Er is iets mis met mij. Omdat ik alles zo hel-enthousiast vond. Er zijn zeker moeders, waar alles vanaf het begin goed is. Maar dat is misschien 10 tot 15 procent. En dan zit er iets tussenin. Maar zeker voelt 20 procent aan dat ik het in het begin deed: helemaal verkeerd. Je denkt dat iedereen gelukkig is. En jij? Je bent altijd uitgeput.
Kerstin Greier: Vaak is het de combinatie van emoties die gewoon een flagrante mix maakt: ik heb nog nooit zulke sterke gevoelens gehad voor iemand als voor mijn zoon. En aan de andere kant is het saai en vermoeiend om de hele dag met zo'n klein kind door te brengen. Je houdt er zoveel van, je voelt deze enorme verantwoordelijkheid. Wil je het geen seconde uit het oog verliezen? en je bent bijna gek.
Annette Frier: Je bent tegelijkertijd volledig overweldigd en te klein. Omdat je iets doet wat je nog nooit eerder hebt gedaan. En in het begin, waar de kinderen zo veel veranderen, moet je elke maand iets anders kunnen doen.
"Je moet tegen de vrouwen liegen, in hun eigen belang."
Kerstin Greier: En als je er dan twee tegelijk hebt zoals jij ... Zelfs met een kind was deze eerste babytijd een extreme situatie voor mij. Een beetje zoals een vliegtuigcrash? alleen duurt het veel langer.
Annette Fier: Ik heb andere tweelingmoeders verteld of ze me met hun drie maanden oude kinderen hebben gevraagd wanneer het eindelijk beter wordt: uiterlijk met 6 maanden. Ik kon het ze gewoon niet vertellen: over twee jaar. Vroegste. Je moet tegen de vrouwen liegen, in hun eigen belang.
Kerstin Greier: Maar dan zullen ze uiterlijk over drie maanden denken, iedereen zal het krijgen, zelfs de bevriezing, alleen zal ik het niet doen.
Annette Frier: Wat nog belangrijker is, ze blijven gewoon ademen op dit moment. Soms zei ik zelfs: morgenochtend wordt het beter. Stop nog maar een nacht.
Kerstin Greier: Dit gebrek aan slaap is marteling. Dit is een soort uitputting die je gewoon niet weet.En je kunt niet nadenken over een gedachte, want het kind wil weer iets. Ik was toen zo verloren. Eenmaal thuis kwam ik volgeladen met de Maxi-Cosi en gooide de aankopen snel in de vriezer. Dek af, alles erin, snel terug naar het kind. Alleen dat was niet de vriezer, maar de wasmachine. Ik huurde niet.
Annette Frier: Dat is echter cool. Waarom zit dat niet in je boek?
Kerstin Greier: Ik kon me dat niet herinneren toen ik het me net herinnerde.
Annette Frier: Mijn vriendin en ik zaten in de supermarkt, eindelijk zonder kinderen, en ze schudde nog altijd met haar winkelwagentje. Toen zei ik tegen haar: dat is genoeg, er zit alleen een hack in, dood vlees. Dat gaat niet met ons door. We moeten concentreren. Het leven gaat door.
Mis het niet!
De verfilming van Kerstin Frier's roman "Die Mütter-Mafia" met in de hoofdrol Annette Frier speelde op 6 april om 18:15 uur op ZDF. Hier kunt u de film bekijken in de mediabibliotheek
geen bijschrift
Het nieuwe ChroniquesDuVasteMonde MOM
Meer eerlijkheid van het leven van moeders met een schuldig geweten in het nieuwe ChroniquesDuVasteMonde MOM, nu in de winkels of in onze online winkel.
