Van Holzen: voldoet haar tweede album "Rain" aan de hoge verwachtingen?
Begin 2017 leidde het debuutalbum "Anomaly" van Van Holzen tot een opvallende hype in het gitaargestuurde muzieklandschap. De rockband uit Ulm is in de vakbladen de "meest opwindende Duitse act in lange tijd" genoemd en zelfs de recensies van de strengste critici waren meer dan sympathiek. Ten slotte overtuigde "Anomaly" zich ook met nummers die erg volgroeid klonken voor toen nog geen 20-jarigen.
Dienovereenkomstig, de bar voor hun tweede trick "regen" bijna absurd hoog. Maar Van Holzen laat zich niet op een dwaalspoor brengen en heeft hun geluid verhoogd met kleine maar fijne aanpassingen in de volgende ontwikkelingsfase. Hoewel de krakende fuzz-gitaren nog steeds het soundscape domineren, nemen de melodieën meer ruimte in en zijn ze slim in de songs verweven. Een goed voorbeeld hiervan is de eerder uitgebrachte single "Alle meine Freunde", met wiens tekst vocalist Florian Kiesling erin slaagt om de levensstijl van zijn generatie vast te leggen met slechts een paar woorden.
En hoewel niet alle nummers erin slagen dit niveau bij te houden, worden de trio verrast door onconventionele songstructuren en verfijnde details. "Rain" bewijst eens te meer dat Van Holzen eigenlijk tot de meest interessante en meest onafhankelijke troepen in de Duitse rocksector behoort, die je als luisteraar maar een beetje moet uitwerken. Wie de nummers maar de tijd geeft, wordt er ook rijkelijk voor beloond.
