Waarom ik mijn smile lines echt leuk vind
Enige tijd geleden las ik over een vrouw die niet meer lacht om rimpels te voorkomen. Een triest verhaal dat me lang heeft laten nadenken. Ik vroeg mezelf: Is een glad gezicht zonder rimpels echt een leven waard zonder gelach?
Eerlijkheid van de waarheid: het is natuurlijk niet alsof ik altijd lachwekkend wil zijn. Als ik eerder foto's van mij zie, nog steeds zonder rimpels, denk ik ook: "Ja, zag er goed uit, frisser, jonger". Natuurlijk dronk ik ijverig water, gebruikte crèmes tegen rimpels, probeerde zo min mogelijk te fronsen en hoopte dat mijn huid lang mooi zou blijven.
Een ouder gezicht vol lachlijnen heeft gewoon een heel speciaal charisma.
Maar het was altijd duidelijk: op een gegeven moment zullen ze komen, de rimpels. en Ik heb altijd gehoopt dat het voornamelijk lachlijnen zullen zijn, Omdat ik vroeger en vandaag mensen met lachgeluiden bijzonder mooi vind.
Een ouder gezicht vol met lachlijnen heeft gewoon een heel speciaal charisma en een kracht die me soms verbaast.Niets doet iemand er beter uitzien dan een glimlach. Wanneer iemand lacht, komt de zon op.
Ik denk aan de uitstraling van mijn moeder, de tedere glimlach van mijn man, het warme gelach van mijn zus, de ondeugende glimlach van mijn vader, de wijze glimlach van mijn grootouders, het luide gelach van mijn vrienden op gelukkige momenten vol leven.
Ik denk aan de eerste glimlach na een tijd van verdriet, de eerste glimlach vol hoop en vertrouwen op een mooie ochtend.
Elke glimlach is een leuke herinnering.
Lachrimpels staan voor goede tijden, zon, mousserende wijn, tijd aan zee, levensvreugde, luchthartigheid, seconden zonder zorgen, tijden vol liefde, vriendschap en geluk.
Lachrimpels zien eruit als vlinders en roepen gedachten op over de lente in het hoofd, de eerste citroenvlinders, wanneer de zon na maanden van winter weer terugkeert.
Elk van mijn lachlijnen vertegenwoordigt een mooie herinnering, kostbare tijd vol vreugde in mijn leven, met lieve mensen, waartoe mijn hart behoort. Ik wil niet één van deze herinneringen missen.
Hoe ongelooflijk waardevol al deze herinneringen zijn, wordt vooral pijnlijk wanneer je een geliefde moet laten gaan, wanneer zijn lach alleen weerklinkt als een herinnering door de gedachten.
En wanneer je met deze persoon terugdenkt aan de tijd, besef je hoe kort leven is. Veel te kort om zijn tijd te verspillen, met gedachten aan rimpels en zorgen over onberispelijkheid.
Elke seconde van ons leven is een geschenk, elke glimlach een zegen, en elke glimlach van het lachen een symbool dat welkom is.
Ja, ik zou het niet erg gevonden hebben als mijn huid lange tijd glad was gebleven, maar met alles waar mijn lachlijnen voor staan, zijn ze echt tot mijn hart gegroeid en zijn ze van harte welkom om voor altijd te blijven.
