Jonge artsen eisen: "Lesgeven over abortus MOET beter worden!"
Voor vrouwen in Duitsland is het niet eenvoudig om abortussen te ontdekken. Degenen die bijvoorbeeld adressen willen hebben van artsen die de procedure uitvoeren, moeten meestal door adviescentra gaan. Dit is bekend (en deels controversieel). Waar veel mensen zich minder van bewust zijn, is dat toekomstige artsen niet worden ingevuld met informatie over de procedure tijdens hun studies. Op sommige universiteiten ligt het onderwerp bijna volledig onder tafel.
Geneeskundestudenten eisen beter onderwijs over abortussen
In onze hoofdstad heeft een groep studenten daarom het initiatief "Medical Students For Choice Charité Berlin" gelanceerd. Hun doel: de leer over abortus verbeteren!
"In de 21e eeuw is abortus niet langer taboe, vooral voor toekomstige artsen", zegt medisch student en activiste Amelie Kolandt. Ironisch genoeg werd het onderwerp in de Charité Berlin ronduit verwaarloosd behandeld. Volgens Kolandt vinden abortussen plaats in een seminar over 'prenatale diagnose', waarbij de medische aspecten alleen worden behandeld als studenten erom vragen of als de docenten bijzonder betrokken zijn.
In hun nood organiseren de Berlijnse studenten zelfs zelf lezingen en seminars. aanzienlijk: Om te leren oefenen in de praktijk, oefenen ze hem op papaja's.
Medische zorg? een kwestie van verblijf
Problematisch (althans vanuit het oogpunt van mensen die vrouwen het recht geven om voor een abortus te kiezen): vrouwen in sommige regio's hebben geen kans om hun abortus in hun directe omgeving te laten uitvoeren. Iedereen die bijvoorbeeld in de ultra-katholieke Trier woont, moet minstens 100 kilometer naar het Saarland rijden. Zelfs in Neder-Beieren zou er maar één enkele 70-jarige arts moeten zijn die abortussen maakt.
Hoe zal deze situatie erger worden als beginnende artsen niet voorbereid zijn op dit probleem, omdat sommige universiteiten het ongepast vinden om studenten erover te onderwijzen?
Universiteit van Hamburg: "Onderdeel van het onderwijs"
In de gynaecologische kliniek van het Universitair Ziekenhuis Eppendorf in Hamburg lijkt er minder angst voor abortus. "Abortus is een integraal onderdeel van onze training", zegt Prof. Dr. med. Barbara Schmalfeldt, directeur van de kliniek voor gynaecologie bij UKE.
Geen enkele arts kon zijn stage daar voltooien zonder de procedure uit te voeren en op de hoogte te zijn van de juridische achtergrond. Voor Schmalfeldt is de zuiver medische procedure tenslotte dezelfde als in een miskraam? Dus een basiskennis voor elke arts.
De UKE legt echter sterk de nadruk op gevallen waarin de gezondheid van zwangere vrouwen abortus suggereert. Het feit dat de vrouw om persoonlijke redenen geen kind wil hebben, wordt in Hamburg op zijn best als een uitzondering behandeld.
Diepgeworteld conflict
Hoe verschillend en locatieafhankelijk het probleem van abortus in medische kringen wordt behandeld, weerspiegelt waarschijnlijk ook een algemene sociale ambivalentie in deze vraag. En dat is misschien niet alleen moreel, maar ook legaal.
Omdat: Enerzijds zijn abortussen wettelijk verboden in Duitsland. "Iedereen die een zwangerschap beëindigt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van maximaal drie jaar of een geldboete", zegt paragraaf 218 van ons wetboek van strafrecht. Maar aan de andere kant worden abortussen mogelijk gemaakt door toevoegingen a tot c onder bepaalde voorwaarden.
Dat is misschien een goed doordacht compromis, maar het biedt ook conflictpotentieel en detonatie. En in het ergste geval bracht de juridische situatie artsen en professoren onrustig, net als het vonnis tegen Kristina Hänel. Omdat de arts op haar website opmerkte dat ze abortussen uitvoerde, kreeg ze een boete voor het overtreden van sectie 219a.
Maar met alle ambivalentie, kun je waarschijnlijk het zonder elkaar eens worden over ten minste twee dingen: in de taboehoek heeft het onderwerp abortus echt niets verloren. Als we een verlichte samenleving willen zijn waarin niemand wordt gediscrimineerd, moeten we er tenminste over praten. En: Artsen moeten volledig op de hoogte zijn van de procedure en er tijdens hun studies op voorbereid zijn. Omdat anders de kwestie van de keuzevrijheid van de vrouw op een gegeven moment toch al geregeld wordt.
