Baarmoederhalskanker: wat doet de "Pap-test"?
"Pap-test" of HPV-screening - wat is beter?
Al meer dan veertig jaar is het uitstrijkje een standaard in de Duitse artsenpraktijken: eens per jaar was eerder afgesproken dat vrouwen een paar cellen uit de baarmoederhals zouden moeten nemen, die vervolgens in het laboratorium worden getest. Baarmoederhalskanker is zo vroeg in het stadion te zien, waar hij nog steeds een zeer goede kans op herstel heeft. Desondanks is baarmoederhalskanker nog steeds een van de meest voorkomende vormen van kanker voor vrouwen, met bijna 1500 sterfgevallen per jaar.
Hoewel het aantal ziektes dramatisch kan worden verminderd door de introductie van reguliere tests, wordt het nu besproken om over te schakelen op een andere methode. Peter Hillemans is directeur van de Afdeling Verloskunde en Gynaecologie aan de Hannover Medical School en hoofd van een commissie die in de herfst een nieuwe richtlijn voor screening op baarmoederhalskanker zal opstellen. Hij vertelde de SZ: "Studies tonen aan dat een nieuwe test de incidentie van baarmoederhalskanker verder kan verminderen."
Wat bedoeld wordt, is een test voor HPV-virussen: omdat baarmoederhalskanker alleen wordt veroorzaakt door seksueel contact, kan zo'n test het gewone uitstrijkje vervangen als de vrouw in kwestie in een monogame relatie leeft. Volgens één onderzoek is deze testprocedure significant effectiever in kankerpreventie dan de jaarlijkse uitstrijk. In feite zien experts ook extra risico's in de jaarlijkse test: als testen frequent is, zijn er ook veel positieve bevindingen die tot verdere behandeling zullen leiden. Sommige deskundigen zijn echter van mening dat veel van deze behandelingen overbodig zijn en zelfs nieuwe risico's voor de baarmoeder met zich meebrengen.
In feite is Duitsland de leider in termen van testfrequentie, zelfs in internationale vergelijking: in een ChroniquesDuVasteMonde-interview zei gezondheidswetenschapper Ingrid Mühlhauser dat andere Europese landen met langere tussenpozen (tot vijf jaar) vrijwel dezelfde succespercentages hadden in screenings van vroege detectie zou net als Duitsland zijn. Een alternatief zou het zogenaamde "Wolfsburg-model" kunnen zijn: in dit onderzoek werden Pap-uitstrijkje en HPV-test met succes gecombineerd.
De nieuwe testprocedure wordt echter tegengesproken door de federale vereniging van gynaecologen, die geen deel meer uitmaakt van de commissie. Daar verdenkt men economische belangen achter de koerswijziging: Hillemanns, dus de beschuldiging, staat in verband met de producenten van de HPV-tests. Omgekeerd beweren de HPV-testverdedigers dat gynaecologen van nature ook een economisch belang hebben om regelmatig te bezuinigen.
Tot de val van Dr. Hillemann's begeleide commissie kan nieuwe richtlijnen geven - tot die tijd kunnen er nieuwe bevindingen en onderzoeken zijn. Totdat er uiteindelijk een beslissing is genomen, moet je de gewone Pap-uitstrijking niet opgeven. Immers, de enige controverse is of er misschien een nog betere screeningmethode is - niemand ontkent dat de "Pap-test" effectief is en al duizenden levens heeft gered.
