Corfu met kind

Vuurplaats, barbeque schuur, schaduwrijke gebieden, voetbalveld, hangmatten: In de honingvallei is er alles waar kleine en grote vakantiegangers van houden

Een bad in oranje: Toen we aankwamen, baadde de avondzon de honingvallei in donzig licht. De tuin met de paarse oleander en de kleurrijke parasols, de olijfbomen en de bezem op de heuvels rondom, de woedende kinderen in de wei en de vrouwen die in de hangmatten wegen.

"Hi!" Ik hoor van alle kanten terwijl we Maren het kantoor inlopen om onze kamersleutel te krijgen. Vanaf de eerste seconde voel ik me omhelsd door deze oranje-warme wereld, waar de temperatuur zo perfect is dat je het niet merkt. Ik denk er al over na of ik mijn vakantie niet moet verlengen.

Als je met kinderen reist in plaats van volwassenen, kun je nauwelijks rust verwachten. Daarom heb ik Corfu slechts een week geboekt: misschien kunnen Fred (3) en ik zo ver weg zijn - dus zonder pauzes van papa en kleuterklas - dat we het niet langer uithouden? Het zou onze eerste vakantie als koppel moeten zijn, en peuters zijn gewoon onvoorspelbaar: in het begin de leukste dwergen, in de volgende de ergste ergernissen. Fred en ik alleen? Laten we kijken hoe het zal zijn!

Het komt goed. We maken snel vrienden met Gudrun en David (3), de twee wonen in de studio naast de deur. Onze balkons zijn verbonden door een deur, dus onze jongens bezoeken spontaan om auto te spelen en te winkelen. Al op de tweede dag ontmoeten de twee elkaar in mijn bed "om te knuffelen".

Open en gesloten, open en gesloten ...

Bij het ontbijt ontmoet ik Karin en dochter Alina (5) wordt Fred's grootste "Kriechnland" -vriendin: De twee verwarmen hun fietsen in de wagen, openen en sluiten de paraplu's urenlang en verzamelen mieren en kevers in hun zandemmers. Ze worden onafscheidelijk, gaan zelfs samen naar de wc of de boomhut ("Susanne, ik heb slecht nieuws voor jou, Fred is teruggekeerd naar de boomhut ...") - en dan knuffelen de moeders op hun knieën en boenen alles opnieuw schoon.

Fisherman's Tavern in Agios Georgios

En dan is er Nina, die ook alleen met Noach naar Corfu was gekomen (6). Terwijl onze kinderen op zoek zijn naar een piratenschat in het kinderprogramma, zitten wij, moeders, in de mooiste taverne van de baai en vertellen met witte wijn en tonic uit ons leven.

Natuurlijk huilt men altijd - deze kleine zin is ook in de beste vakantie. Noah klaagt niet over het eten, Fred is hees omdat hij geen ander ijs krijgt. Fred en Alina graven vreedzaam in het zand, David schreeuwt, omdat zijn moeder drie meter van hem is weggelopen zonder officieel af te melden. Maar gedeeld lijden is half lijden en het gaat goed. Zelfs erg goed.

Het is het ideale leven: een huis vol kinderen, met een vuurplaats, een boomhut en veel dieren, omgeven door groene heuvels, de zee vanaf het balkon in zicht en te voet in tien minuten. Ontbijt en diner worden buiten geserveerd aan lange houten tafels, je hoeft je nergens zorgen over te maken, en het eten is altijd leuk vermaak, terwijl de kinderen weer in de bosjes zitten voor schildpadden of 'rock in the clouds'.

Op de vierde dag besloot ik nog een week door te gaan. We hebben geluk, een studio is nog steeds gratis.

Spectaculair: Cape Drastís

Samen met Karin en Alina verkennen we dit zonovergoten, maar wonderbaarlijk niet zonovergoten eiland in een huurauto: we buigen door zilverkleurige olijfgaarden, die zijn doorspekt met donkere cipressen, turkooisblauwe kusten bijna zoals in het Caribisch gebied, kalkwitte rotsen veel leuker dan klachten en knapperig eten Sardines in de schaduw van een pergola direct aan het strand. De kleuren springen in onfeilbare consistentie: er zijn nauwelijks nuances, nauwelijks grijs en bruin; hier zijn blauw, turkoois, rood, geel, groen, wit.

Olli in actie

Woensdagavond is een nachtwandeling met Olli, biologie-maniakmet vleermuisdetector in de hand en koplamp op verward, zongebleekt haar die de gekke professor geeft. 15 kinderen en volwassenen volgen hem in de zwoele duisternis om inheemse soorten in de olijfgaarden te vinden. Met welke passie Olli lezingen geeft over elk klein insect dat hij uit het nachtelijke gras vist, hoe enthousiast hij is over idioot, geitemeermin en mierenleer raves! De kinderen zijn dol op hem, houden hun zaklantaarns eerbiedig in hun handen en luisteren met open monden naar de knuppeloproepen van zijn melder.

De volgende ochtend ben ik ziek, met keel- en lichaamspijnen. Ik heb geluk, Fred is goed, er zijn vandaag ook drie uur kinderopvang, waar hij een kleine ezel assembleert van zelfverzamelde wrakstukken en verven met blauwe glitter.Daarna woedt hij weer rond met Alina en laat hij zichzelf af en toe eens kijken of ik er nog steeds ben. Bedankt, Fred, dat je me liegt en leest!

'S Nachts raakt Fred verstrikt in het klamboe, scheurt het van het plafond en een gat erin. Ik sla mijn toilettas moeizaam door en lijm het gat met een pleister. Sluit gewoon je ogen en vergeet de zere keel! Het werkt niet. Hoewel we op het platteland wonen, is het hier veel luider dan in het midden van Hamburg - zodra de omtrek van de heuvels in de bleke hemel begint, begint de symfonie van de dieren aan de buitenkant: mussen en zwaluwen tsjilpen alsof het over hun leven gaat, kippen kraken intermezzi, honden, kikkers en schapen missen hun missie nooit. Alleen de Greylag kwaakt ertussen ongemotiveerd. De krekels hebben nu geen kans, pas veel later op de dag, wanneer mensen en dieren de broeierige middagwarmte laten rusten, kun je hun ritmische concert horen.

Ezel Paul en de wagen

En dan is er het hees "I-aaa!" van ezel Paul, de lieveling van alle kinderen hier. Fred noemt hem hardnekkig 'Powell', alsof hij te maken heeft met de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken. Met een ezels geduld verdraagt het dier de kinderen, die het met hun vingers prikken, gedroogde bloemen onder hun neusgaten houden of ze voor de wagen strekken. Noah en Fred leggen het touw zo vaak rond Powells benen dat hij nauwelijks kan bewegen, zelfs als hij dat wil. De jongens geven het op in frustratie als Paul weigert de auto met de twee folteraars te slepen, ondanks een martial brul.

Dimitri en Fred voeden de schapen

Omdat ik 's morgens nog steeds moe ben, gaan we niet naar het strand. Fred en ik dwalen door de tuin, en wanneer we door de omheining van Dimitris kijken, nodigt hij ons uit in zijn dierenrijk. We kunnen niet communiceren met woorden, compenseren met hulpeloze, beleefde gebaren. Dimitri woont samen met zijn vrouw in het huis, 's avonds roostert hij kippen voor de gasten of bakt hij moussaka in de houtoven. Hij opent het tuinhek en laat ons zijn pas uitgekomen kuikens zien, plukt bladeren van de moerbeiboom en geeft ze een bemoedigende hand aan Fred om aan de schapen te geven. De oude man grijpt een ladder en klimt op elke enige boom die fruit draagt, en geeft Fred heerlijke plukken in zijn hand: pruimen, moerbeien, sinaasappelen, kersen, abrikozen en uiteindelijk twee eieren van het kippenhok. Dit zal onze lunch zijn: ik kook de eieren hard en knip de vrucht. We hebben niet meer nodig in de hitte.

Eenzame baai op Agios Georgios

Op de laatste dag rijden we met een paar gezinnen in een motorboot naar een eenzame baai met kristalhelder water en barbecueschapenkaas en -worsten op het strand, die gretig Fred gretig met watervleugels op de armen voedt. De witte rotswand, die achter ons uitsteekt, biedt schaduw tot 2 uur 's middags - waarna we terug naar de koelstudio's gaan.

En dan is het tijd om opnieuw in te pakken. Jammer. De drie boeken die ik in de twee weken heb gelezen, vertrek ik hier voor de volgende gasten. Ik heb niet zoveel kunnen doen in zo'n korte tijd sinds de geboorte van Fred. Het was een echte vakantie - zelfs met een kind.

Reisinformatie Corfu met kind

De reis Avontuurlijke natuur - in de honingvallei op Corfu wordt aangeboden door ReNatour. De "Honey Valley" is gelegen in de baai van Agios Georgios in het noordwesten van Corfu. Drie huizen zijn beschikbaar voor de gasten, 350 tot 500 meter van het strand: House Dimitri (mijn favoriet!) Direct naast de tuin en de paviljoens, waar u kunt eten; House Maria staat ernaast, het zonnetje een beetje dichter bij de zee.

Op de kinderopvang (11 uur / week) verzamelen de kleintjes natuurlijke materialen en maken ze kunstwerken of zoeken ze een piratenschat; Ouders en gezinnen kunnen deelnemen aan begeleide wandelingen en boottochten.

De organisator van Neurenberg hecht belang aan de milieu- zijn reizen. Er is dus geen zwembad in de honingvallei, airconditioning is alleen tegen betaling en verwerkt voornamelijk lokaal biologisch voedsel.

prijzen

Twin studio vanaf 330 Euro / volwassene en week incl. Halfpension, kinderen tot 4 jaar kosten 70 Euro / week incl. Halfpension, kinderen vanaf 4 jaar 200 Euro / week incl. Halfpension; Voor eenpersoonsgebruik betaalt u 70 euro toeslag / week.

Hoe komt u er

Of met het vliegtuig (Air Berlin of German Wings) naar Corfu-stad (taxi transfer naar Honigtal 50 Euro) of met de veerboot vanuit Venetië.

ga heen

Fisherman's CabinThe Tavern "Fisherman's Cabin" is het meest zuidelijke huis in de baai van Agios Georgios. Hier zit je in absolute stilte over de zee en geniet je - wat nog meer? - vis.

Afionas: Het traditionele dorp ligt een kilometer ten noorden van Agios Georgios op een heuvelrug. Er zijn nog steeds oude, heel mooie huisjes op een rustige locatie, een Duits stel runt het winkeltje Olijven en Mee (h) r, waar onder andere heerlijke olijftabak te koop is. Het uitzicht vanaf de top naar de baaien van Arillas en Agios Georgios is geweldig (voor het uitgaan van het dorp). Een pad leidt naar de dubbele baai waar u kunt zwemmen en snorkelen.

twin bay: De afgelegen tweelingbaai kan worden bereikt vanuit Agios Georgios in 5 tot 10 minuten per motorboot. Diegenen die honger hebben voor lichaamsbeweging, kunnen in anderhalf uur wandelen of op de waterfiets varen.

Mirtiotissa (Midwestenkust): Het strand met de bizarre rotsen kan worden bereikt vanaf Vatos op een steile, onverharde weg. Daar beneden zijn geen huizen, alleen een taverne met een prachtig uitzicht over de baai. Tip: voordat je naar het strand gaat, is er een bewaakte parkeerplaats (3 euro). Negeer dat en ga verder. Kinderen kunnen de steile terugtocht niet te voet maken, en u kunt gratis parkeren aan de onderkant.

Cape Drastís (noordwestelijke punt): De kaap met zijn bizarre rotsen is te bereiken vanuit Perouládes (aangegeven met borden). De onverharde weg naar de zee biedt fantastische uitzichten, bekwame zwemmers kunnen van de vlakke rotsen in de turquoise wateren springen.

Longas Beach (noordwestelijke punt): Ook vanuit Perouládes gaat het naar de kliffen op Longas Beach, ook wel Sunset Beach genoemd, omdat je daar samenkomt voor zonsondergang. Er is een leuke taverne met een prachtig uitzicht, hangmatten en rustige loungemuziek.

Kassiópi (noordoosten): De haven van Kassiópi is nog steeds mooi om naar te kijken, ondanks de vele toeristen. Direct achter de herberg "Three Brothers" op de havenweg verbergt een romantische witte kerk uit 1590. Bovenop de heuvel zijn de overblijfselen van een fort.

Strand van Astrákeri (noordkust): Op het nogal sobere strand van Astrákeri is de taverne "Three Brothers", waar u kunt ontspannen onder de pergola van de wijn die heerlijke vis eet (ongeveer 6 km van Roda).