Veel plezier op het werk - of beter niet?
In een serie van de Amerikaanse televisie-sitcom "Parks and Recreation", die speelt in het kantoor van de groene ruimte van een kleine stad, is er een scène die de hele kwestie van humor in de baan beschrijft.
In deze scène komt het hoofd van de afdeling, Ron Swanson, naar het bureau van zijn collega Leslie en wil haar iets vertellen dat hij begint met te zeggen (dit deel is helaas alleen in het Engels): "Oké, hier is de situatie. ..". Waarop Leslie zich spontaan een oud rapnummer herinnert: "Oh-kay, hier is de situatie, mijn ouders gingen weg op een week vakantie ...". Een collega begint te lachen, een andere collega bobbelt zijn hoofd, aangemoedigd door het roffelt Leslie, ze kent de hele tekst uit het hoofd. Wanneer ze eindelijk klaar is en haar baas vraagt - die stoïcijns naar het geheel kijkt zonder zichzelf te vergeven - wat hij echt van haar wilde, legt hij haar onbewogen uit: "Oh, iemand brandt in Ramsett Park snel mogelijk. "
Conclusie: Grappen op de werkplek zijn in principe een lastige zaak. Meer specifiek, je kunt in zo veel voetstappen stappen die het carrièrepad krijgt naar de zeepachtige dia. Het ding is, humor terzijde, behalve dat het grappig is, heeft bijna altijd een tweede niveau erachter.
Dit zijn de feiten
1. Cemented Humor Hierarchies: Iedereen die een beetje wil werken, lacht beter om de bazige grappen van de baas, maar maakt zelfs geen onschuldige grap op zijn kosten.
2. Humor op kantoor is beperkt: als het beëdigde team uitbarst met cryptische toespelingen en onzinnige trefwoorden ("Katzfutter!") Elke keer opnieuw brullend gelach, is de nieuwe collega er steeds weer stom mee; omdat je niet de uitleg gebruikt die drie jaar geleden op het kerstfeest werd gegeven, wat toch helemaal gek was, dus daar heeft het volledig dronken afdelingshoofd over zijn kat verteld, en daar ...
3. Humor op kantoor wordt gebruikt om seksisme uit te leven en om zijn eigen stompzinnigheid te demonstreren ("Wat voor een Emanze, alle andere blondines met grote borsten aan wie ik dat zei, vonden het gezegde leuk!").
4. Humor op kantoor heeft tot doel iemand op zo'n manier te beledigen dat hij zich slecht kan verdedigen, omdat alles "gewoon leuk" was.
5. Humor op kantoor wordt gebruikt om kostenbesparingen in het bedrijf uit te lokken tijdens lunchgesprekken, met cynische uitspraken over "degenen daarboven" die misschien wel zonder hun vierde Ferrari hoeven te doen. Wat er uiteindelijk alleen maar toe leidt dat na de lunch iedereen nog meer depressief is.
En zelfs als het kantoor echt vrolijk is: de nieuwe CEO vindt het sowieso niet leuk, als mensen samen giechelen tijdens de werkuren, in plaats van stil te zitten voor hun computers.
Er zijn zelfs humortrainingen voor bedrijven
Is het niet beter om thuis en met vrienden grappig te zijn? Als je Eva Ullmann kunt geloven: lang niet. "Gedeelde humor is een teken van vertrouwdheid, en als het team niet om elkaar lacht, is er iets absoluut verrot", zegt Ullmann, oprichter van het "Duitse humoristische instituut" in Leipzig. Het coachingbedrijf met zijn zelfspot-naam biedt humor- en communicatietrainingen voor bedrijven waarin teams en supervisors moeten leren om wat humoristischer met elkaar om te gaan en klanten te behandelen. Daarbij, zegt tophobbyist Ullmann, gaat het niet alleen om meer plezier en werk voor het individu - zoals de meeste bedrijven niet zijn - maar om tastbare economische voordelen: Teams die samen kunnen lachen, werken ook beter samen. Een humoristische collega spreekt meer klanten aan die verondersteld worden iets te kopen dan een zure wrok. Als je presentaties wilt geven of andere mensen wilt leren kennen, kun je hun aandachtsspanne aanzienlijk vergroten als ze in de tussentijd aan het lachen maken of ze in ieder geval laten glimlachen. Humor maakt alles gemakkelijker, zelfs in de baan.
De vangst is: je eigen humor is heel individueel en hangt af van persoonlijkheid, karakter, intelligentie en waarden. En waar kun je grapjes over maken met een collega die humor heel anders begrijpt dan jij?
"Wanneer we praten over meer humor in de baan, gaat het niet om het vertellen van grappen of het onthouden van vage woorden," zegt Eva Ullmann. "Het gaat erom serieus genomen te worden in het werk en toch een serene sereniteit te behouden".
Moet je lachen om alle grappen van de baas?
De veilige bank voor de werkplek is daarom de 'sociale humor': een beetje zelfironie, als iemand een fout heeft gemaakt, maar zonder zelfspot te gebruiken. Een cartoon, een kleine anekdote in PowerPoint-presentaties. Onschadelijke moppen die niemand pijn doen en je er slecht uit laten zien.Zeer vriendelijke verpakte kritiek en conflictbeheersing, kaliber: "Ik zie dat jullie nu ruzie maken, moet ik ooit de bokshandschoenen krijgen?" Als een collega erg vervelend is omdat ze voor de honderdste keer over dezelfde kleine zaak wil praten, kan ze "liefdevol worden gespiegeld" zoals Eva Ullmann het noemt: "Je kunt je gedrag overdrijven en iets zeggen als: Ja, ik weet het , daar kun je niet genoeg over praten, als we het morgen doen, overmorgen, volgende week weer, wacht, ik ga de data voor de komende maanden toevoegen aan mijn kalender. " Maar blijf altijd vriendelijk en gevoelig.
Toegegeven, dit soort humor produceert geen screamer. Maar het is ongetwijfeld beter dan schnauzer, geschreeuw en slecht humeur.
Alle andere soorten humor - diepe zwarte opmerkingen, ironie, spot, sarcasme, persoonlijkheden, klootzakken, beschimpingen, volwassen anekdotes - zijn natuurlijk originaliteit en punchline, veel grappiger. Maar in het professionele leven, helaas, alleen voorwaardelijk aan te bevelen, zegt Eva Ullmann: "Ik kan dat doen met mijn favoriete collega's, ik weet heel goed en waar ik kan beoordelen wat voor haar onder de gordel ligt, anders niet." Overigens betekent dit dat deze collega's niet alleen de persoonlijke taille kennen, maar ook opletten. Omdat ze leuk en grappig zijn. Eigenlijk bijna zoiets als vrienden.
En wie heeft zulke collega's, trok het grote ticket. Maar dat kun je niet verwachten.
In tegenstelling daarmee is de ongevaarlijke, niet-heersende sociale werkplaatshumor in zekere zin de kleinste gemene deler van humor, maar het staat voor respectvolle, vriendelijke omgang met elkaar. En om daar een bijdrage aan te leveren, kun je zelfs lachen om goedwillende Dilbert-cartoons, ook al is het gewoon uit beleefdheid. Of over verwaande rapafzettingen, zelfs als ze niet op hun plaats zijn.
Omdat het ergste is wanneer niemand probeert om in een goed humeur te zijn.
"Ik werkte vroeger in een bureau waar niemand echt ooit lachte, behalve de slechte grappen van de baas natuurlijk," zegt Eva Ullmann. Ze vond het zo erg dat ze ermee ophield. En nee, zelfs een professionele humortraining zou daar niet hebben geholpen. Geen grapje.
