Hier is de verklaring waarom mannen het vuil niet zien
Was een gezellige ochtend. Tot net. "Zie je dat niet?" Vraag je mij. Grote ogen. "Kun je de vuiligheid niet echt zien? Not. Reeds. Again. Volg je uitgestrekte wijsvinger en zie je? niets. Je ogen smal, kleine spleten in een geweerbunker, schiet vanuit de bliksem: ? Er! Er! Sinds? Aha. Niets.
In plaats van op de grond te zijn, kun je net zo goed naar de lucht wijzen en zeggen dat er vliegende schotels zijn. Zeker, er zullen waarschijnlijk aliens zijn in de oneindigheid van de ruimte? maar ik ben ervan overtuigd dat het alleen op mijn schouder zal kloppen. Of verpulverde me. Als ik deeltjes over het tapijt giet, kun je van mij afzuigen.
Draai de tafels om. "Zie je dat echt?" Vraag ik. "Kun je daar echt vuiligheid zien? Dus zonder een microscoop of het fluorescerende licht van een UV-lamp ?? Je neusgaten fladderen. Moet je echt zeggen dat de onderkant niet voor mij bestaat. Bodems van lampen, gootstenen, tafels. En alles onder het knieniveau, te ver weg. Dat is waarom mijn tenen soms uit sokken zijn.
"Wil je van zo'n grond eten, wil je nu iets over mij weten. Goede vraag. Oh, er is iets naast het stoelbeen. Een stuk mortadella, met pistache. Of zo. Stop het in mijn mond. Volgende vraag, alstublieft. Je pH daalt snel, je bent nu echt boos. De kans wordt groter om een vliegende schotel te zien.
Waarom doe je alsof meubels en afval organisch samen met ons zijn gegroeid? Netheid? is een charme geworden die in mijn keel brandt, alsof ik een flinke slok bier had gedronken. Netheid? een sponsachtige term met veel ruimte voor interpretatie. Als vuil. Vies zijn treinstation toiletten, mijn gedachten en het gelach van mijn grootmoeder. Voor jou is alles eigenlijk vies, waarop het schoonmaakwater net is opgedroogd. En jouw? Schoon? wordt gedreven door de angst dat een onverwacht bezoek om de hoek komt.
Grijp de wisser, loop de groeven in de vloer. Met elke groove groeit mijn schuldige geweten. Ik wil het niet hebben. Is er. Ga naar de keuken, kook. Zoenoffer. Heb ook dringend een andere smaak in de mond nodig. Mortadella met pistache. Ik had het ook mis.
