BARBARA: Heb je het hele jaar geen nieuwe kleding gekocht?

Anna Schunck: Ja, ik heb eigenlijk geen nieuwe kleding gekocht voor een jaar. Ik was ook een beetje bang dat ik dat niet zou kunnen doen, dus creëerde ik een levenslijn voor mezelf: ik zou nieuwe onderbroeken en tweedehands kleding in een noodsituatie hebben toegestaan.

Hoe ben je bij je experiment gekomen?

Dit komt vooral door onze blog Viertel / Vor, die over duurzaamheid gaat. Mode is de op een na smerigste industrie ter wereld, omdat er gewoon veel kleding wordt geproduceerd. Veel hiervan wordt ook fast fashion genoemd voor grote ketens, die is ontworpen om lang mee te gaan en niet te worden gebruikt. Bovendien gebruikt de katoenproductie vaak eindeloze hoeveelheden water, en de mensen die kleding maken en verkopen, doen dit vaak onder extreem oneerlijke omstandigheden. Ik wilde niet alles meer ondersteunen. Maar dat was niet eens de belangrijkste reden ...

Wat?

Ik wilde niet meer voor de gek gehouden worden door de mode-industrie. Het blijft ons vertellen dat we sommige dingen moeten hebben die we helemaal niet nodig hebben, en we propageren elke vier weken nieuwe trends die we zouden moeten kopen. Ik wilde zien hoever ik er vanaf kan komen.

Hoe werkte dat?

Dat werkte een stuk beter dan ik dacht. Ik heb echt veel kleding gekocht in mijn leven, vaak best goedkoop. Ik heb trends doorlopen waarvan ik niet eens wist of ze bij me pasten. Achteraf gezien moet ik zeggen dat ik heb gerealiseerd dat ik al alles heb wat ik nodig heb. Het experiment was na een jaar voorbij? en ik merkte het niet eens. Ik stond voor een etalage en vond een pet leuk toen mijn vriend me vroeg of mijn jaar nog niet voorbij was. Tegen die tijd had ik veertien maanden lang niets gekocht. By the way, dan niet de dop! (ze lacht)

"Het is veel leuker om te zien wat je hebt dan na te denken over wat je nodig hebt"

Zou je snel kunnen overstappen?

Ik begon in juni, het was erg goed. Ik heb niets gemist. In de herfst had ik een inbraak, het was koud, het licht is veranderd. Ik voelde me als iets nieuws. Ik wilde gewoon een inkopen doen. Ik stelde me voor dat ik door de stad slenterde en verschillende jassen en handschoenen kocht. Ik heb dat in het verleden niet gedaan, maar meestal online. Op dat moment moest ik mezelf bij elkaar brengen om niet eens te kijken naar wat je nu zou kopen.

Heb je niet gekeken naar wat er momenteel "in" is?

Nee, ik probeerde dat te verbergen. Maar je krijgt er natuurlijk nog steeds iets mee, wat is aangekondigd. Ik was altijd geïnteresseerd in kleding. Het kan me nog steeds niet schelen hoe ik eruit zie, ik wil niet helemaal zonder tijd komen te zitten.

Werkte dat met de "oude" kleding?

Total. Er zijn heel eenvoudige codes om er modieus uit te zien. Het gaat erom hoe je je jeans oprolt, daarvoor heb je geen nieuwe broek nodig. In de tijd van mijn experiment, kwam de trend van het knippen van denim. Maar dat deed ik niet omdat het duidelijk was dat de broek over een half jaar tien centimeter langer moest zijn. Dat is waarom ik ze heb gekaard zodat ik ze langer kan maken als ik wil. Dat was goed? en voelde als een klein, persoonlijk protest tegen de reclame- en mode-industrie.

Heeft het experiment je veranderd?

Ja, hij heeft me bewuster gemaakt. Voor de slechte omstandigheden waaronder de meeste kledingstukken worden gemaakt? en voor de overconsumptie die velen in onze samenleving gewoon als vanzelfsprekend beschouwen. En het heeft een stressor uit mijn leven gehaald. Ik hoefde me bijvoorbeeld niet zoveel zorgen te maken over wat ik moest dragen voor een bruiloft. Ik nam net een oude jurk en keek ernaar, wat in mijn andere dingen past. Bevindingen: het is veel leuker om te zien wat je al hebt dan na te denken over wat je nodig hebt. Ik vond mijn stijl, het is relatief eenvoudig. Broek en blouse of jeans en T-shirt zijn genoeg voor mij.

Was dat anders in de oude dagen?

Ja, soms dacht ik dat ik misschien iets nieuws moest proberen. Toen kocht ik iets dat ik nooit op heb gedaan omdat het mij niet goed uitkwam. Je hoeft niet alles opnieuw te kopen. Ik vind het altijd een goede manier om dingen in de tweedehandswinkel te zoeken of om bijvoorbeeld in de kleding te lenen. Er zijn al veel gekke kleding die al is geproduceerd en erg mooi is.

Was er nog iets anders dat je tijdens het experiment wenste?

Ik had een vest van mijn vrienden en een sjaal van mijn moeder voor mijn verjaardag. Omdat ik dat toen dacht dat ik het nodig had omdat het kouder werd. Maar daar was ik vooral blij mee. Over het algemeen is mijn garderobe volledig geminimaliseerd.Ik heb veel minder dingen. Ik moet in de winter en de zomer minder motten. Ik vind dat behoorlijk relaxed.

© Anna Schunk / privé

Anna Schunck, geboren in 1981, schrijft als freelance journalist voor tijdschriften als Emotion, Gala en Maxi. Sinds april 2016 blogt ze op quarter-vor.com over onderwerpen als groene levensstijl, natuur en duurzaamheid. Ze woont samen met haar vriend, vijf schapen en een kat in Brandenburg.

 

Foto: Marcus Werner

How Jacquemus Became One Of Fashion's Most Loved Labels | i-D (April 2024).