Uit elkaar wonen ondanks kinderen - contracting is uitgesloten
We zijn nog steeds samen omdat we niet samen leven
Gesa zegt:
"De vragen kwamen met mijn eerste zwangerschap toen Mirco en ik drie jaar samen waren geweest, voorheen hadden mensen om ons heen min of meer kennis genomen van het feit dat ieder van ons in zijn eigen flat verbleef, maar ouders werden en Niet samenwonen, dat ging niet bij veel mensen op. Het was de basisvoorwaarde voor ons toen we het over kinderen hadden: geef gewoon onze onafhankelijkheid niet op. Er was eigenlijk een zet, maar alleen omdat het te krap was in mijn toenmalige appartement Daarom, sinds de geboorte van Robin, heb ik mijn eigen huis, een woonkamer, een kinderkamer en een halve kamer om op te slapen.
Mensen die ons nieuw leren kennen, beschouwen ons vaak als een paar. Omdat de kinderen hier wonen, soms daar. Als ze dan beseffen dat we een ander model leven, leg ik ze uit: we zijn samen, niet, maar omdat we niet samen leven. Onder één dak zouden we onze hoofden niet breken, maar we zouden minder gelukkig zijn. Nu met de baby brengen we de meeste tijd vier door, maar dat zal weer veranderen. Tot de geboorte van Toni hadden we een perfect arrangement: hoogstens vijf dagen per week allemaal samen, soms met mij, soms met Mirco, en ieder van ons volwassenen op zijn minst één dag voor zichzelf. Helemaal aan het begin heb ik mijn soliedagen altijd gevuld met werken, sporten, uitgaan. Vandaag geniet ik er ook van, gewoon om niets te doen en in de badkuip te liggen als Mirco de kinderen heeft. Natuurlijk, ons dagelijks leven is soms onpraktisch? op het moment dat het 's morgens regent en de rubberen laarzen voor kinderen in het verkeerde appartement zijn. Maar de voordelen wegen zwaarder. Mirco en ik hebben niet het romantische streven om ons hele leven te delen. Het is belangrijker om interessant te blijven voor elkaar. "
Mirco zegt
"Als je alles van elkaar weet, waar komt de positieve spanning vandaan?" Ik vind het geweldig om te kunnen genieten van elkaars bezoek, anticipatie, we hebben geen gemeenschappelijk account, we runnen onze huishoudens onafhankelijk, wat ons meer tijd geeft Om te praten over iets heel belangrijks, niet alleen onze kinderen, maar ook onze relatie, of gewoon onderwerpen die ons interesseren, woonde ik jaren geleden samen met mijn vriendin en vond het moeilijk om te worden opgeslokt door het dagelijks leven - en die ruzies Wie ben ik helemaal, waar is mijn huis? Met kleine kinderen komt het: de ene is heel erg in de rol van de ouders. In de tijden dat ik voor mezelf heb, kan ik degene zijn die ik eerder was, trouwens en zal later terugkomen - niet zozeer "vader van Robin en Toni", maar gewoon Mirco.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die achterdochtig naar ons kijken en de relatie verstoord zien. Alsof we de nabijheid niet konden verdragen of ons niet aan onze verantwoordelijkheid konden onttrekken. Compleet verkeerde beoordeling. Over anderhalf jaar gaan we samen wonen in een nieuwbouwwijk, onder één dak, maar ieder van ons in een ander appartement met andere huisgenoten. Ik geloof dat we ook iets belangrijks waarmaken voor onze dochters: menselijke relaties hebben veel schakeringen, sociale normen moeten en kunnen in twijfel worden getrokken en elk mens heeft een andere behoefte aan nabijheid en afstand. "
