Verloskundige adviseert: geef niet op bij de deur van de verloskamer!

Vrouw met fijne zintuigen: Jana Friedrich, auteur van de verloskundigenblog, aan het werk

Onze favoriete blog: Jana Friedrich woont in Berlijn, is de moeder van twee kinderen en werkt al 14 jaar als verloskundige. Eerder adviseerde ze haar zwangere vrouwen: "Lees het internet niet!" Tot ze besloot om betere informatie te verstrekken met haar verloskundigenblog. Hier krijgen we tips, inspirerende verhalen en spannende feiten over het krijgen van kinderen - zonder dogma's en schriktactieken.

Zelfbepaalde geboorte: (hoe) werkt het?

Ik weet niet hoeveel geboortepatronen ik in mijn leven heb gehoord en gezien. Maar wanneer mensen over mijn werk horen, beginnen ze ook te praten. Dit kunnen jonge vrouwen zijn die net zijn bevallen, of oudere vrouwen die al lang in de buurt zijn. Maar de ervaring van geboorte? is het positief of negatief? brandt in je geheugen.

Mooie geboorten worden verteld met heldere ogen. De vrouwen melden vervolgens een ongelooflijk gevoel van geluk, de kracht en het zelfvertrouwen dat hen deze gebeurtenis heeft gegeven. De anderen, die niet zo goed renden, zeggen vaak: "Als ik thuis was geboren, zou het slecht afgelopen zijn." Klopt dat? Ik zeg: "In de overgrote meerderheid van de gevallen is dat onzin!" Ik ga nog verder en claim: Sommige van deze geboorten zouden thuis veel beter zijn geweest! En vrouwen, die complicaties zouden hebben, zouden zijn overgebracht naar de kliniek. Blauw licht nodig.

Nee, dit is geen artikel per thuisbevalling. Ik zal het een andere keer schrijven. Maar de vergelijking van ziekenhuis en thuisbevalling maakt een paar dingen heel duidelijk.

Geboortepatronen zijn niet voorgeprogrammeerd

De Duitse verloskundigenvereniging schreef in 2002 in het "pleidooi voor normale geboorte":

'Het overgrote deel van alle geboorten in Duitsland vindt plaats in klinieken (98%). Bij ongeveer 90% van alle geboorten worden routinematig interventies uitgevoerd, zoals veneuze toegang, het openen van de vruchtzak, te vroeg persen in plaats van actief duwen, episiotomie en Kristellerhilfe, { ...} Bovendien wordt ongeveer 25% van alle kinderen door een keizersnede of vaginale chirurgie geleverd en wordt de keizersnede op verzoek steeds vaker besproken en aangeboden als alternatief voor spontane geboorte. "

Klinkt dat zelfbepaald? Natuurlijk is, afgezien van de gewenste keizersnede, geen van deze interventies bedoeld. De vraag is dus of en hoe deze maatregelen kunnen worden voorkomen.

Actie? reactie

Het komt zelden voor dat complicaties zomaar uit het niets opduiken. In de regel begint een ongunstige koers. Of het nu thuis is of in de kliniek.

Wanneer mij over geboorten wordt verteld, komt op een gegeven moment het punt "van geen terugkeer", dat door het personeel van de kliniek wordt ingegrepen in het geboortegebeurtenis. Dit gebeurt niet met kwade bedoelingen of zelfs gebrek aan empathie, maar op basis van richtlijnen die om juridische redenen gemakkelijk in ziekenhuizen moeten worden nageleefd.

Een voorbeeld: Bij een vrouw opende de baarmoederhals al een paar centimeter bij de geboorte. Dan stagneren de gebeurtenissen. Als gevolg hiervan zal de kliniek zeker worden gevolgd door een pijnlijk oog. De bevalling is bezig en moet doorgaan. Het komt daarom tussen in het geboorteproces.

Thuis is er natuurlijk geen vacuüm. De verloskundige zou merken dat het lichaam een pauze nodig heeft en de vrouw moet stoppen om te rusten.

De vrouw met de huilende druppel kan ook uitgeput zijn. Maar haar lichaam krijgt deze pauze niet. Dus moet ze verder stijgende weeën verdragen, hoewel ze echt niet de kracht heeft om dit te doen vanwege vermoeidheid: dus heeft ze een pijnstiller nodig! En door een PDA te leggen is dus de volgende interventie ... En zo gaat het maar door.

Aan de veilige kant

Veel geboortepatronen nemen meestal alleen een nieuwe wending door medische interventies. Wij in de kliniek, zowel artsen als verloskundigen, weten dat natuurlijk ook. Maar we zijn, door de kennis van de juridische gevolgen, eenvoudigweg dienovereenkomstig beperkt in onze acties. Omdat de logica helaas eenvoudig is: voor zover ik weet, heeft nog nooit een arts aangeklaagd die de richtlijnen precies heeft gevolgd. Zelfs niet als de cursus naar verwachting ongunstig was.

"Meer interventies en techniek bereiken geen betere geboorteresultaten." (Duitse verloskundige vereniging e.V.)

Wees niet bang voor slechte geboorteverslagen dus alsjeblieft! Natuurlijk is er een lotscomponent die je niet kunt beïnvloeden. Maar in de verloskunde spelen de eigen houding en de kwaliteit van de geboorte vaak een cruciale rol!

Als een vrouw duidelijk aangeeft wat ze wil en wat ze niet doet tijdens de bevalling, dan is er vaak veel mogelijk.

U hebt dus iets in eigen hand: het is altijd mogelijk om maatregelen in vraag te stellen en alternatieven te tonen, behalve in echte noodsituaties. Vaak zijn er wat. Het vacuüm uit het bovenstaande voorbeeld had volledig kunnen worden verworpen.

Wanneer een vrouw duidelijk en duidelijk aangeeft wat ze wil en wat ze niet doet onder de geboorte, is er vaak heel veel mogelijk. Zo is het tenminste in mijn kliniek!

Minder is meer

Dit betekent niet dat ik de conventionele geneeskunde en de technologie ervan fundamenteel afwijs. Ik werk graag zelf in een kliniek en ben blij dat ik vandaag leef en werk en niet alleen 100 of zelfs 1000 jaar geleden. Maar naar mijn mening hebben we een punt in onze samenleving bereikt waar verloskunde niet kan worden verbeterd door nog steeds "meer te doen". Maar misschien precies het tegenovergestelde. Zelfs de Duitse gynaecoloog en wetenschapper, professor Dr. Willibald Pschyrembel (1901-1987) zei:

"Je moet veel weten in de verloskunde om weinig te doen."

We weten veel over alles, maar we doen niet zoveel, dus helaas zijn we iets vergeten.

Natuurlijk? maar snel

En niet alleen het medicijn, maar ook de vrouwen zelf zijn vaak vergeten te wachten: Nauwelijks is de vervaldatum bereikt, wilt u worden ingewijd? soms zelfs eerder. En tijdens de bevalling eisen ze vaak maatregelen om dingen te versnellen. De wil om te wachten op natuurlijke processen heeft niet veel. Als je hen vraagt "Natuurlijk?", Staat er: "Ja zeker!" Maar het moet hoe dan ook kort en pijnloos zijn.

De "normale" geboorte

Maar wat is normaal? In het "pleidooi voor een natuurlijke verloskundige" van de BDH staat:

'Vroedvrouwen weten dat' normaal 'in de zin van' ongestoord 'of' natuurlijk 'niet altijd het belangrijkste criterium is voor een vrouw bij het kiezen van een plaats van bevalling of een vorm van bevalling. om zelf te kiezen wat voor soort zorg en bevalling ze wil, maar om goed geïnformeerde beslissingen te kunnen nemen, moet ze eerst voldoende geïnformeerd zijn: een bevalling met weinig interventie moet beschikbaar zijn als een keuze, ook op klinisch gebied. " (P.E. Treffers 2000).

Waarschijnlijk zijn de cijfers in de verloskunde ook zo goed omdat vrouwen die voor een thuisbevalling beslissen, dit al lang en grondig hebben aangepakt. Door met haar verloskundige te praten, weten ze precies wat ze kunnen verwachten. Op de pagina van de Quag e.V. ("society for quality in the non-hospital obstetrics") staat:

"Meer dan technologie en medische ondersteuning, vertrouwen deze vrouwen op hun eigen competentie, intuïtie en kracht, evenals op de deskundige hulp van een vroedvrouw om hun kind ongestoord in hun eigen ritme te bevallen."

Dus 98% van alle vrouwen, die kiezen voor de kliniek, hebben vanaf het begin slechte omstandigheden voor een "normale" geboorte? Of moeten we gewoon 'gewoon' opnieuw definiëren? De WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) verklaart in haar "Aanbevelingen voor normale geboorte" ** dat

- Elke vrouw heeft een basisrecht op uitgebreide zorg tijdens de zwangerschap. - Focus op alle aspecten van deze zorg en neem deel aan de planning, uitvoering en evaluatie van de voorzorgsmaatregelen. - Naast medische zorg zijn sociale, emotionele en psychologische factoren cruciaal voor uitgebreide zorg tijdens de zwangerschap.

Natuurlijk denk ik niet dat we altijd kunnen beginnen met deze ideale omstandigheden, maar de structuren zijn er al tenminste.

Optimale omstandigheden

In het najaar van 2012 nam ik deel aan het DHZ Midwifery Congress. Het motto: "verloskundige kunst - het heil van de normale geboorte". Ina May Gaskin, verloskundige en alternatieve Nobelprijswinnaar, was een van de sprekers. Ze wees ons erop hoe goed we het hier in Duitsland hebben. In tegenstelling tot veel andere landen. En ze bedoelde niet de ontwikkelingslanden. Wij hebben:

- De mogelijkheid van uitgebreide verloskundige zorg in elke fase van de zwangerschap? betaald door de zorgverzekering! - De mogelijkheid om een geboortevoorbereidingscursus te volgen? wordt tenminste betaald voor de vrouw, maar in toenemende mate ook voor de partner. - Vrije keuze van geboorteplaats (klinische geboorten zijn gedeeltelijk verplicht in andere landen) - De mogelijkheid van verloskundige zorg op het kinderbed? ook betaald!

Amerikaanse vrouwen die bijvoorbeeld niet eens een verloskundige bij de geboorte aanwezig hebben, dromen van deze rechten! Dus er zijn een aantal manieren voor ons om met de aanstaande geboortegebeurtenis om te gaan en de dingen dienovereenkomstig te regelen.

conclusie

Zelfbeschikking zou het nieuwe normaal kunnen zijn! De zelfbepaalde geboorte is mogelijk, noodzakelijk en absoluut aan te bevelen. Geef jezelf niet alleen op bij de deur van de verloskamer!

Meer en meer vrouwen komen met kleine "verlanglijstjes" voor registratie. Ik vind dat goed.Natuurlijk kan een geboorte niet in detail worden gepland. Maar u kunt al enkele punten instellen. Het is jouw geboorte! Denk na over wat voor jou belangrijk is. Dan heb je de beste kans op een leuke en goede geboorte-ervaring.