Middagdutje? de vergeten El Dorado van geluk
Vandaag kan ik echt niet begrijpen waarom ik, toen ik twee was, besloot om mijn mond niet meer te slaan tijdens de lunch omdat de wereld blijft roeren. Ongelooflijk! Wie geeft deze luxe vrijwillig op? Nou, dan heb je zoveel besloten, wat vandaag een klein beetje anders zou regelen. Maar toch ging dat te ver! Gelukkig weet ik vandaag beter en probeer ik die luxe weer terug te brengen in mijn leven. Wetenschappers zijn het overigens met mij eens (en wetenschappers hebben gelijk, het is officieel): Het middagdutje is niet alleen mooi, het heeft bewezen mijn prestaties te verbeteren, mijn bloedspiegels te verbeteren en me tegen depressie te beschermen. U bent echter des te kwetsbaarder, als u wilt, maar niet toegestaan.
Ik zou graag Italiaans willen zijn
Met Duitse kantoortijden is het dutje na de lunch ten minste semigut-compatibel. Kopieerapparaten zijn niet echt comfortabel en toetsenborden piepen na ongeveer 20 keer met dezelfde punt op uw neus op dezelfde letter te drukken. Ook is de zaak soms niet zo goed bij de hard werkende collega's. Voor veel van onze Europese buren is het middagdutje volledig sociaal aanvaardbaar. Italië, bijvoorbeeld: je werkt tot het middaguur en dan neem je een pauze van twee of drie uur. Sommigen liggen op het strand na een kleine lunch, anderen in hun eigen bed. Klinkt als een paradijs? Ik denk het ook! Zelfs als het geografisch niet het geval is - op dit punt voelt Italië heel, heel ver weg. En het systeem heeft ook een kleine vangst: probeer iets in de supermarkt te krijgen voor de lunch in een Italiaans dorp. Je voelt je als een tijdreiziger in een spookstad. Niemand op de weg en geen kassa die wakker is, er is niets te koop.
Ook in het weekend is alles op de een of andere manier niet meer wat het was
Kent u deze kleine bordjes nog steeds in residentiële gebouwen, waarop stond 'lunchrust let op'? Je kunt ze niet meer zien omdat de middagrust eigenlijk is afgeschaft! Net zo, knal, je bent nu allemaal wakker, de jackhammer mag doen wat hij wil en de buurman belt - of je het nu leuk vindt of niet. Het resultaat: in Duitsland zijn vanaf 13 uur veel zombies onderweg. Lege, vermoeide koffers met een halfschitterende hersenkracht. Je kunt echt alleen vanavond herstellen van deze middaglaag. Het kan zo eenvoudig zijn: gewoon even gaan liggen, je ogen sluiten, je spieren ontspannen en je gedachten opladen op het strand van Rimini.
Het dutje zal uitsterven
Als we niet eindelijk samen opstaan (om 's middags weer te kunnen gaan liggen), zal het dutje binnenkort uitsterven. Zelfs de kleintjes zijn geknipt op zombie. Natuurlijk is er op de meeste dagscholen geen rust tussen de lunch en huiswerk. Zelfs in kleuterscholen, is 3 meestal voorbij. Als je in slaap valt over je spaghettiplaat, word je weer gewekt. Waarom? Omdat ouders niet het gevoel hebben dat hun kinderen tot 22.00 uur zijn. En waarom wil je dat niet? Omdat ze zombies zijn sinds 13 uur en de hele dag geen minuut stil hebben gestaan. Let wel? We draaien een cirkel om.
Dutten is van nature inherent aan ons
We zijn terughoudend om het te horen - maar in feite zijn mensen een soort van dieren. En als ik tijdens de lunch aan dieren denk, zie ik sluimerende leeuwen, katten krullen, honden opkrullen en lui voor me hangen. Nou, de laatste tellen niet, ze hangen altijd. Maar zelfs in de mens is de behoefte aan een siësta biologisch. Dit is gevonden in zogenaamde bunkerexperimenten. Verscheidene mensen leven tijdens dergelijke experimenten meerdere dagen in bunkers? volledig geïsoleerd van de buitenwereld en zonder klokken of daglicht. Ze hebben taken te doen, maar moeten op hun behoeften letten. Je krijgt dus inzichten in de interne klok. Je zult verwachten dat deze mensen allemaal zijn gaan lunchen.
Ik wil slapen? niet in de bunker!
Wat leren we hiervan? Wij Duitsers hebben op sommige manieren echt een knal! Uit pure efficiëntie en zinvolheid hebben we? tenminste als het gaat om slapen? verloor echt de grip. Ik pleit hierbij voor een Hospitanz van alle Duitsers in Italië met het middagdutje voor permanente vorming. Dat zou een verstandige manier zijn om het geld van onze belastingbetalers uit te geven. God, we zouden allemaal herstellen, als we iets van de Italianen zochten. Zo hersteld dat we zulke mooie dingen als pizza en ijs hadden uitgevonden, dan is dat geen kunst. En kom alsjeblieft niet naar me toe met Duitse uitvindingen zoals bier of gloeilampen. Ik ken mezelf dat mijn redenering volledig gaga is? Ik heb tenslotte geen dutje gedaan! Grrr!
