Situatie in Egypte: drie vrouwen vertellen
Hanan (35), docent mediawetenschappen
"Ik wens een democratisch, rechtvaardig land waar de toekomst van mijn dochter veilig is."
"Ik was tegen het doden van honderden mensen in de evacuatie van militaire zit-in kampen, maar we moeten nog steeds nadenken over wat democratie echt betekent, is het echt alleen beperkt tot de stembus, en hoe om te gaan met de analfabeten tendensen van de Mursi rechter -Regierung?
Ik denk dat democratie meer is dan alleen maar stemmen tellen. Mursi heeft lynchings en aanvallen op minderheden getolereerd en terroristen vrijgelaten die zijn veroordeeld tot gevangenisstraffen voor aanvallen op veiligheidsagentschappen. Maar we willen een rechtsstaat en niet lynchen.
De machtsstrijd tussen seculiere en islamitische partijen kan alleen worden opgelost door middel van dialoog. Maar als het onrecht tegen de Moslimbroederschap groeit, zullen ze geen vreedzame toenadering toestaan.
De leuzen van de revolutie waren oorspronkelijk: brood, vrijheid en sociale rechtvaardigheid. Tot nu toe is er niets gerealiseerd. Integendeel, de economische situatie is verslechterd, vooral voor de lagere klassen. Tot nu toe is de verandering beperkt tot de elites.
De verlichting van de avondklok van 19 naar 23 uur maakt ons dagelijks leven gemakkelijker. De beelden van de avond Cairo hebben me echt verbijsterd: hoe kun je deze enorme stad zo verlammen? Zo stil en al - Cairo herinnerde me soms aan Duitse steden na 20.00 uur. Sommige grap dat vrouwen van de avondklok genieten omdat hun echtgenoten en zonen 's avonds thuis blijven. Sterker nog, de meesten houden zich eraan, een teken van een minimum aan samenwerking met het leger. Bij sommige controleposten tonen de soldaten ook hun beleefdheid aan de burgers. Mijn man ging tijdens het uitchecken soms naar het café om de hoek en ondervond geen problemen. "
Ik wens een democratisch, rechtvaardig land waar de toekomst van mijn dochter veilig is. Egypte is pluralistisch. Helaas kunnen veel Egyptenaren dat niet accepteren.
Abier (36), Egyptoloog
Abier ging in 2011 de straat op tegen Husni Mubarak
"We hebben het leger gevraagd ons te beschermen tegen de gewapende groep van de Moslim Broederschap, dus ik denk dat het goed is dat het leger de protestkampen van de moslimbroeders heeft ontruimd.
The Brotherhood is een organisatie met onbekende financiering. Hun volgelingen bedreigen christenen en roepen op tot moordaanslagen en terreuraanslagen in de Sinaï. Ze dragen trots de Al Qaida vlag. Haar motto "Mursi of Death" zegt alles. De Moslimbroeders gebruiken religie voor hun eigen doeleinden en verleiden arme, ongeschoolde mensen. Maar de relatie tussen moslims en christenen is dichterbij gekomen. We willen ons bevrijden van religieus fascisme.
"Wij Egyptenaren zijn sterker en zelfverzekerder geworden."
Ik heb geen werk en geen inkomen sinds maart 2013. Gelukkig heb ik een gezin en een echtgenoot die me financieel ondersteunen. Sommige collega's proberen geld te verdienen door auto's of andere dingen te verkopen. Het is een moeilijke tijd, maar onder Mursi zou alles erger zijn geworden.
Ik heb de grote hoop dat Egypte op een dag beter zal zijn. Wij Egyptenaren zijn sterker en zelfverzekerder geworden, we geloven in onze capaciteiten. En als historicus heb ik geleerd dat het de moeite waard is om te worstelen. '
Ranja (41), leraar
"Ondanks geweld en onzekerheid, zie ik een sprankje hoop voor Egypte."
"Na een jaar onder Mursi, waren veel Egyptenaren ervan overtuigd dat als hij in de drie jaar van de regering blijft hij het land vernietigt, de voedselprijzen verdrievoudigden onder zijn presidentschap." Als een vrouw voelde men zich onwel in het openbaar onder de Moslim Broederschap, die opeens overal waren en voortdurend werden bekeken, of men ook correct gekleed was En de meeste toeristen - voor veel Egyptenaren een bestaan - bleven weg: wie wil reizen naar een land waar islamisten de leiding hebben?
Het was ons daarom duidelijk dat dit niet de manier is om te gaan. De mensen, het leger en de politie hebben daarom hun krachten gebundeld om ons land te beschermen en terrorisme te bestrijden in de vorm van de Moslim Broederschap. Omdat de Moslimbroeders weigerden dit te accepteren, kwamen ze in opstand: ze belegerden plaatsen in Caïro, sloten bruggen, verbrandden kerken en gebouwen en lukte het willekeurig om burgers te beschieten. De wreedheid waarmee ze gingen was beangstigend.
Ik woon met mijn familie in de buitenwijken van Caïro. We krijgen niet veel van de rellen, maar zitten thuis vast. Het is behoorlijk saai en frustrerend omdat we niet weten wat er aan de hand is.Ik ga niet graag met mijn kinderen naar de stad omdat ik hun leven niet wil riskeren. Soms gaan we naar een zwembad om de hoek, anders spelen we bordspellen of kijken we films. Wanneer de school opnieuw begint is onzeker. Mijn kinderen gaan naar de middelbare school in Duitsland. De meeste leraren zijn nog steeds in Duitsland, de Duitse regering heeft hen een uitwijkverbod opgelegd.
Ondanks al het geweld en de onzekerheid, zie ik echter een sprankje hoop voor Egypte. De politie is terug op straat. De overgangsregering geeft om vrouwenrechten en opleidingsmogelijkheden voor meisjes. Ik hoop echt dat we snel weer normaal kunnen leven. "
