Plitsch splash? De mooiste openluchtzwem-drama's
Zodra het warm is in Duitsland, zijn we op zoek naar mogelijkheden om in het koele water te springen. Als je geen natuurlijk water hebt in de omgeving, of als je onder toezicht wilt spetteren of als je op zoek bent naar wat plezier, ga dan naar het buitenzwembad. Is er eindelijk een opgestaan en alle zeven dingen samen? de tas is zo vol, hoe reis je een heel weekend? Eerst komt de slang bij de ingang. Wacht. Bijtend. De zon beweegt en de schaduwen worden langer. Als je eindelijk door het tourniquet bent, moet je eerst een vrije plek vinden. Niet te veel op de presentatieplaat, maar ook niet te ver weg. Zon zou leuk zijn, wat schaduw maar ook. De toiletten zouden ook niet zo ver moeten zijn. Kleedkamers? Hebben we dat niet nodig? ga zo. Natuurlijk begint dan het gevecht met handdoek, broek, kont en de eigen schande. OK, gedaan. Iemand heeft honger en wacht, wacht. Alsjeblieft geen bijensteek nu. Zwemmen? Nee, te vol met friet en ijs. Op een gegeven moment haal je het water in? deze mengeling van plas, zonnebrand, zweet en andere ondefinieerbare dingen. Class. Klinkt als heel leuk. Over de top?
Openluchtdrama midden in het leven
"Ik vind deze ingewikkelde kleding altijd een beetje vermoeiend. De mensen die ik niet ken, moeten denken wat ze willen. Maar er zijn mensen die niet per se hoeven te kijken hoe ik de handdoek verkramp en ondertussen galant ik mezelf als een walrus uit de kust op een badpak met natte vormen. Bijvoorbeeld mijn 10 jaar jongere schoonbroer. Ik was opgelucht toen mijn zus me verzekerde dat hij niets zonder bril kon zien. "Kijk, hij ziet niets!? Dus ontspande ik mijn walrusnummer naast hem en verloor zelfs mijn handdoek. Wat in godsnaam. "Gelukkig heb je geen bril op?" Ik lachte en slingerde mijn handdoek om. "Maar je weet al dat ik contactlenzen draag, toch? was zijn antwoord. Wel, ja. Nu kan hij zich tenminste op zijn minst voorbereiden op hoe mijn kleine zusje eruit zal zien als ze twee kinderen heeft en nog tien jaar onder haar riem. "
ChroniquesDuVasteMonde, 36
"Het was in Hongarije vakantie met de ouders aan het Balatonmeer. Een van mijn beste herinneringen is dat ik altijd lunch mocht bestellen in de Seelokal, wat ik wilde? was een vakantie en in Hongarije kostte het eten op dat moment bijna niets. Met 12 rust je nog steeds op zulke aanbiedingen: Pommes met gebakken bloemkool en Hollandaise saus kwamen regelmatig op mijn bord terecht. In laaiende zon op 40 graden. Helaas was ik niet zo'n kind dat "zomaar" zoveel eten weggooide? Integendeel: ik was uitgerust met een flinke dosis babyspek, je weet wat er gaat komen: kinderen kunnen heel gemeen zijn, want dit was ook de zomer waarin ik niet was Ik durfde door de glijbaan het Balatonmeer in te rennen, daarom ben ik herhaaldelijk gestopt met mijn voeten. "FETTI, JULLIE STOPPEN MET DE SLIDE!" Riep de slanke, mooie jongen achter me, zodat iedereen op het gazon het echt kon horen. Er kan niets pijnlijker zijn voor prepubesers? "
Karola, 37
"Buitenzwembad en ik? We zullen nooit vrienden worden. Waarom? Waar moet ik beginnen? Omdat ik geen zin heb om door deze zwembaden te rennen, waar waarschijnlijk 253 mensen met voetschimmel hun mauve hebben afgewassen. Omdat ik het idee vind om in de kinderen te plassen, water is gewoon niet geweldig. Omdat pubescente jongens die puberende meisjes willen imponeren met bombommen vanaf de rand van hun bekken echt vervelend zijn. Omdat ik geen zin heb om elke 5 minuten naar mijn waardevolle spullen te kijken. Omdat je altijd die rode, brandende ogen door het chloorwater krijgt. Omdat overal in de buien lang bruin haar hangt. Ik zou nu voor onbepaalde tijd kunnen doorgaan. Maar dat doe ik niet. Ik denk dat het punt duidelijk is. '
Greta, 42
"Als ik geen kind had, zou ik niet naar het zwembad gaan. De hele bevolking, het stinkende chloorwater en iemand doet altijd pijn. Gelukkig zijn er nu deze elektronische steekgenezers voor bijensteken, maar er zijn ook andere verwondingen. En niet alleen met de kinderen. Eens, wilde mijn man vooral grappig zijn en onze zoon en mij wenken onder water door een glas. We stonden in een tunnel, hij dook, een dia boven hem. Ik zei net: "Pas op wanneer je opstaat, dat is dichtbij de dia." Hij haalde alleen zijn schouders op en dook, in een poging zo lang mogelijk naar beneden te blijven. Toen schoot hij uit het water en sloeg tegen de glijbaan. Ik moest hem uit het zwembad helpen, hij was zo duizelig. In de EHBO-kamer zeiden ze dat hij een gat in zijn hoofd had. Sindsdien heb ik minder zin in het buitenzwembad. Tenslotte weet onze zoon nu dat soms het luisteren naar moeder ook goed is. "
Renate, 47
