Bettina Hagen: modelleren, mode, schilderen
Bettina Hagen
In 1975 nam Bettina Hagen afscheid van de modellenwereld, maar bleef ze trouw aan de mode. In Hamburg opende ze haar eigen boetiek en verkocht ze daar zelfontworpen knitwear. Sinds enkele jaren richt de nu 56-jarige zich volledig op schilderen. Haar foto's - meestal landschappen in krachtige kleuren - zijn al te zien op tentoonstellingen in Duitsland, Frankrijk en Zwitserland. Bettina Hagen ontwerpt op dit moment de homepage van zangeres Jennifer Warnes met haar eigen foto's - ook al was ze twee jaar geleden niet in staat om een sleutel op de computer te bedienen. Met ChroniquesDuVasteMonde.com vertelde Bettina Hagen over haar carrière, veranderingen in de modellenwereld en een mogelijke comeback.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Onlangs was je te zien als een model voor ChroniquesDuVasteMonde Woman, 30 jaar na het einde van haar modellencarrière. Heb je de smaak terug?
Bettina Hagen: Ja, een beetje. Ik besefte dat ik nog steeds kan modelleren. Ik ben mobiel, kan nog steeds bewegen zoals vroeger. Jarenlang heb ik er niet meer aan gedacht meer te modelleren, maar nu denken twee vrienden en ik erover om er drie van ons weer bij te halen, bijvoorbeeld voor haarwerk: een is grijs, een is blond, een is bruin. Dat past. Er is een enorme markt voor vrouwen ouder dan 40. We ontdekken allemaal dat we allesbehalve oud zijn.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Laten we teruggaan over 38 jaar: hoe kwam je op dat moment met modelleren?
Bettina Hagen: Na mijn afstuderen dacht ik erover na of ik bij benzinestations zou blijven werken of zelfs mijn geluk als model zou proberen. Sinds ik me net tot de ChroniquesDuVasteMonde heb gewend en voor het eerst als een mooie lezer werd gefotografeerd. Toen kreeg ik te horen dat ik te mollig was om te modelleren en ik zou liever nog een jaar wachten.
ChroniquesDuVasteMonde.com: En ben je na een jaar teruggekomen?
Bettina Hagen: Ja, in 1967 begon ik met Charlotte March te werken voor de ChroniquesDuVasteMonde. Het studioleven was heel opwindend en ik kon nog steeds iets van de andere meisjes daar vinden. Natuurlijk had ik al een bepaald talent meegebracht, maar ik moest nog een paar kneepjes leren.
ChroniquesDuVasteMonde.com: The ChroniquesDuVasteMonde was de opmaat voor een geweldige carrière voor jou ...
Bettina Hagen: Toen de banen in Duitsland steeds meer werden, dacht ik: studeer je nu of probeer je het goed en ga je naar Parijs als model? Ik ben toen getrouwd en heb mezelf voorgesteld aan een agentschap in Parijs. Ze keken me alleen maar aan en vroegen: Wil je naar Milaan vliegen? Diezelfde avond zat ik in de machine naar Italië. Daar maakte ik een grote modeaccessoire voor Ligna Italiana. Vanaf dat moment wist ik: geen studie, je wordt nu een model.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Dat klinkt als een droom ...
Bettina Hagen: Ja, maar in die tijd was ik precies het juiste type tijd. Plotseling was er vraag naar een compleet nieuw type vrouw: onopgesmukt, natuurlijk, meisjesachtig. En ik was hetzelfde met mijn sproeten en het roodachtige haar. Ik had gewoon geluk en het was heel goed voor mij om uit dit ietwat muffe naoorlogse Duitsland te komen, rechtstreeks de grote wereld in. Ik vond dat spannend en had er geen moment spijt van.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Hoe was de grote wereld?
Bettina Hagen: Fantastisch. Ik heb een manier van leven leren kennen die je hier in Duitsland niet hebt gehad, met driesterreneten en geweldige hotels. Toegevoegd aan deze waren de reizen. Met uitzondering van Azië, heb ik de hele wereld gezien, inclusief Mexico en Marokko. Aan het begin van de jaren zeventig was het heel bijzonder omdat deze landen geen toeristische bestemmingen waren. En naast dat alles verdiende ik ook echt heel goed geld.
ChroniquesDuVasteMonde.com: bent u vaak benaderd op uw modelfoto's?
Bettina Hagen: In Duitsland moet ik heel beroemd zijn geweest, zonder dat ooit te weten. Nadat ik was gestopt met modelleren en 1974/75 terugkeerde naar Duitsland, was ik nog jarenlang aangesproken: "Je zat altijd in de ChroniquesDuVasteMonde, je kent mij nog." In die tijd, als een model, hoewel nog niet bekend bij naam maar mijn gezicht was erg aanwezig in de gedachten van vrouwen.
ChroniquesDuVasteMonde.com: tegenwoordig kent iedereen Claudia Schiffer, Naomi Campell of Nadja Auermann. Hoe is de modellering in de loop van de tijd veranderd?
Bettina Hagen: In die tijd was er nog geen enorme concurrentie tussen de meisjes. We konden het allemaal goed vinden en werden prachtig behandeld. Tegenwoordig gaat het bij de modellen allemaal om zo snel mogelijk veel geld verdienen. Ze zijn niet erg geïnteresseerd in hun baan. Wij, aan de andere kant, hadden een geweldige tijd op het werk, speelden een rol en voelden een beetje als artiesten.Er waren zeker negatieve bijwerkingen zoals drugsverslaving en dergelijke in die tijd, maar ik had er niets mee te maken omdat ik altijd erg down to earth was.
ChroniquesDuVasteMonde.com: U hebt geen spijt, zoals u eerder zei. Waren er nog dagen dat je modellenwerk haatte?
Bettina Hagen: Ik kan me een slecht werk herinneren. Ik moest uren buiten staan en werd voortdurend van boven water gegeven. De fotograaf heeft me echt gekweld. Het was ijskoud, ik was volledig bevroren en de waterladingen stopten gewoon niet.
ChroniquesDuVasteMonde.com: En dat gedisciplineerde leven van altijd aandacht hebben voor wat je eet en drinkt, heeft je nooit lastig gevallen?
Bettina Hagen: dat heb ik nooit gedaan. Ik heb instinctief gezond mijn hele leven gezeten, ben nog nooit liefhebber geweest van snoep of junkfood. Ik was blij om het goede eten in de restaurants in Frankrijk en overal te leren kennen.
Bettina Hagen: Chaussee
ChroniquesDuVasteMonde.com: Wanneer wist u dat u moest stoppen met modelleren?
Bettina Hagen: Op 28-jarige leeftijd dacht ik dat je, voordat je niet langer wordt gewenst, moet stoppen met je en iets verstandigs moet doen. En toen keerde ik het model-bestaan de rug toe - trouw aan het motto: "Als het de mooiste is, moet je gaan".
ChroniquesDuVasteMonde.com: daarna heb je knitwear ontworpen en verkocht, en in de tussentijd heb je een nieuwe plaat toegevoegd en vandaag schilder je. Blijf je bij ons of kom je snel terug?
Bettina Hagen: Ik ga zeker verder met schilderen. Dat is altijd al een droom van mij geweest. Ik durfde het eerst niet en wilde nooit naar een academie. Mijn principe is altijd om alles zelf te doen. Ik had ook geen training voor mode, ik ontwierp alleen truien, besprak de tekeningen met mijn breiers en ze brachten ze in de praktijk. Dat is precies hoe ik begon te schilderen. Ik behoor tot geen richting van de kunst. Ik wil mijn dromen schilderen en mezelf uit het dagelijks leven katapulteren.
ChroniquesDuVasteMonde.com: Heb je soms spijt gehad van je modelleertijd?
Bettina Hagen: Nee, nooit omdat ik gelukkig altijd vol was met wat ik deed. En omdat ik al 30 jaar een partner aan mijn zijde heb, die met mij dik en dun is gegaan. Het maakt het leven gemakkelijker, en daar ben ik dankbaar voor.
