Ontbijt in Puglia: Morning in the Garden of Eden
Al bij dageraad luiden de klokken van het nabijgelegen karmelietenklooster Santa Teresa. In de tuin van Villa Rodogallo, wiens rood in het ochtendlicht schijnt, klopt boer Marco de amandelen met een lange stok van de bomen. Ze vallen in oranje gekleurde netten, die onder de stammen worden verspreid. Zelfs verhuurder Don Ambrogio is wakker en staat gebogen in zijn bedden, stralende heldere rode pepers uit de takken en stopt heerlijke zoete Pendolino-tomaten uit de struiken.
Op het smeedijzeren balkon kunt u genieten van de eerste zonnestralen terwijl u nog in uw pyjama bent. De eigenaar van het huis, Donna Enza, werkt al beneden. Blonde en golvende lichtgroene jurk, balancerend een meloen op de schouder. Ze wil naar de keuken waar kok Fabricia zachtjes de koffie rammelt en kookt met haar collega Dan, die Enza vroeg in de ochtend oogstte.
Wie La Dolce Vita - het zoete leven - als eerste beschreef, had hier geïnspireerd kunnen zijn. Wij zijn gevestigd op het schiereiland Salento, de regio Apulië die de hiel van de Italiaanse laars vormt. In het westen liggen de kleine stadjes Sannicola en Tuglie. Van de dorpsstraat, die de twee plaatsen met elkaar verbindt, vertakt een dennenlaan zich en eindigt in een trellis van roze oleanders. Als je door dit trellis loopt, kom je direct in de Garden of Eden terecht: op Rodogallo.
De villa, een landhuis uit de 18e eeuw, was vroeger de zetel van de macht. Tegenwoordig is het een pension met drie tweepersoonskamers en een suite, gerund door Enza en Ambrogio Santese. Als u hier verblijft, serveert Enza u een ontbijt als geen ander in Apulië.
In de Beletage met uitzicht op de beschutte citrustuin en het nabijgelegen klooster, zijn de tafels gedekt. Geurige espresso wordt geserveerd. Dan de weergave van het bord waartegen een barokstilleven lijkt op een vluchtige schets: ovenwarme brioche met sappige stukjes peer! Focaccia met tuintomaten! Crostata gemaakt van knapperig korstdeeg met vijgen en moerbeien! Compote van vers geplukte gele en witte perziken, op smaak gebracht met verse munt! Gekonfijte sinaasappelschillen! Sappige meloenen! Almond! Gezoete dikke zwarte moerbeien! Smerige, glanzende ricotta! Bovendien, dieprode Vincotto, een siroop van zoete Malvasia-druiven! Tarallini, een Apulische patisspecialiteit! Biscotti alla Nonna! Met appelcompote! En alles van onze eigen oogst en gewoon zelf bereid!
De aanblik is een openbaring, alsof een oude godin haar hoorn des overvloeds hier had uitgestort. Enza straalt.
In de Villa Rodogallo is helaas alleen ontbijt - het woord "alleen" verbiedt dit echter op dit moment. De stad Gallipoli, meer dan 2000 jaar oud en direct aan zee gelegen, ligt op zeven kilometer afstand. Met zijn typische Italiaanse straatjes en pleinen betovert het elke bezoeker. In hun cafés, bars en restaurants kunt u de tijd overbruggen tot het volgende ontbijt. Net als in de prachtige barokke stad Lecce, in het rustige heiligdom van Galatone ...
Overal in Salento is een uniek licht. De steden glinsteren zacht en wit, de huizen zijn genest zoals in de dorpen op de eilanden in de Egeïsche Zee. Deze gelijkenis is geen toeval. In de oudheid, tussen 700 en 500 voor Christus, werd de Salento bewoond door Grieken.
De klinkende naam Rodogallo herinnert er nog steeds aan. "Mooie rozen" betekent het woord dat is afgeleid van het oude Grieks. Dat is wat de immigranten het gebied noemden. In de middeleeuwen was hier een klooster. Later werd het landhuis gebouwd op de fundamenten van het verlaten klooster, dat natuurlijk roze was geverfd. De grootmoeder van Ambrogio kocht het landgoed voor haar kinderen, de vader van Ambrogio Silvio bewerkte de boerderij. Franco, een van de landarbeiders, zegt dat zelfs zijn voorouders hier hun brood verdienden. Ambrogio's moeder Pippi zou prachtige feesten hebben gegeven. Vandaag is het Enza die de gastvrijheid hooghoudt.
Donna Enza bakt zelf elke ochtend het deeg voor de focaccia, en ze doet het graag elke ochtend
Ze heeft de ruime kamers liefdevol ingericht met het prachtige uitzicht op de tuin. Tot tien jaar geleden was ze lerares, maar toen won haar liefde voor koken. Alles wat ze zichzelf heeft geleerd, alleen het dikke receptenboek van haar moeder diende haar als gids. Vandaag is het al behoorlijk aan flarden. Maar Enza heeft het boek niet meer nodig. De oogst is genoeg inspiratie voor haar.
Ambrogio rammelt achter het huis met de aap, zijn driewielige busje, en laadt een mand met sprankelende Cornetti-paprika's, vergezeld van een bolletje geurende Pendolino-tomaten. Daar bovenop legt hij een enorm boeket basilicum. Enza lacht sfonisch. "Paradijs?" Herhaalt ze."Ja, misschien is het hier ..." Dan verdwijnt ze in de keuken met een armvol zachte raket.
Ontbijt in Puglia - de recepten!
Knapperig korstdeeg en een sappige topping van bessenjam en verse vijgen - hemels!Naar het recept: figcrostata
Deze fruitige salade smaakt het beste met perfect gerijpte perziken. Amandelen en mint set accenten. Naar het recept: perziksalade
Serveer de Tarallini voor ontbijt, espresso, fruit - en telkens wanneer er behoefte is aan zoete koekjes. Naar het recept: Tarallini
Het Italiaanse flatbread mag niet ontbreken bij het traditionele Italiaanse ontbijt! Deze variant is sappig-kruidig dankzij tomaten en olijven. Naar het recept: tomatenfocuscia
