"Adem nu!" ? Zijn horloges slimmer dan ons?
Onlangs stond een vrouw in de bewegende metro. Is ze net opgestaan? en ging weer zitten. Gek, dacht ik. Toen verduidelijkte een collega me over de "stand-by-sitting" -functie van de nieuwe AppleWatch. Dus de staande vrouw in de metro was niet verward en stonk ook niet naast haar. Het was haar trillende slimme horloge dat aangaf: "Sta op! En ze stond gehoorzaam op. Toen vertelde een vriend me over een app die haar naar bed stuurt. Toen zag ik een advertentie die een app suggereerde om mee te ademen. En toen knipperde de telefoon van een vriend. "Belangrijk ??, vroeg ik. Zij: "Nee, geef me gewoon een glas water." En toen knipperde het armbandding van een collega wild en trilde. Hij verliet de kamer. Kwam kort daarna terug. Een uur later hetzelfde spel. Wow, dacht ik, is er een Orwelliaanse? 1984? ? en ik ben niet bekend met? Ik stel me mensen in de trein voor, die canonachtig zijn om op te staan en weer gaan zitten, omdat hun klok, hun telefoon? of wat en wie en wat? het vertelt het hen. Ik stel me voor hoe ik me moet aansluiten om niet de aandacht te trekken. Terwijl de mist door de wagens drijft, wordt de trilling van de apparaten het sonore geluid van de nieuwe wereld. Oké, ik drijf weg. Of?
Er zijn de smartphone-discipelen en de draagbare discipelen
Zelfoptimalisatie is nog steeds het ding van het uur, en we blijven vrolijk. Natuurlijk moet je hier een duidelijk onderscheid maken: er zijn de smartphone-discipelen, degenen met de apps voor drinkwater, ademhalen en naar bed gaan, en de draagbare discipelen. Dit zijn de elektronica op het lichaam. Dus met de minicomputers in horloge of armband. De cursus is ook van toepassing op discipelen van smartphones, omdat alleen door de app, zodat de vastgelegde gegevens leesbaar worden gemaakt. Waar het om gaat, is dat er slechts een hele reeks nieuwe zelfgemaakte messen zijn. Van de vrijwillige Raushauen uw eigen vitale gegevens Ik begin hier niet eens. Dus het telt vlijtig voetstappen en calorieën, gemeten hartslag en hartslag en gooit de zittende drager, gebruiker (discipelen?) Door middel van trillingsalarm en LED knippert terreur van de stoel. Met uitroepteken! We willen tenslotte niet dat iemand iets zegt, we zijn duidelijk op zoek naar een nieuwe imperatieve coach. Of waar komt het verlangen naar commando's vandaan? Misschien heeft de beloning hier iets mee te maken: "Je hebt 100 procent van je activiteitsdoel bereikt", meldt een fitness-app. "Je gaat tot het uiterste!", Another. Gefeliciteerd. En nu? Of gaat het om controle? En daarmee voor de veiligheid? Als ik vandaag 10 000 stappen heb gelopen, goed heb geademd en 45 keer ben opgestaan, ben ik aan de veilige kant van gezondheid. Dus ongeveer?
Ik laat een app niet dicteren wanneer ik naar bed ga!
Luisteren naar je eigen lichaam, het weten en het lezen van signalen is duidelijk zo erg dat ik al bang ben om op te staan of een glas water te drinken tot ergens iets vibreert. Het uiterlijk in de spiegel, de broekknoop of de trek zijn zware controlemechanismen die we zouden moeten gebruiken. Anders hebben we binnenkort een fitness-ideaal naast een vreemd schoonheidsideaal? met constante vergelijkbaarheid en toenemende druk, en niemand heeft dat echt nodig.
Ik ben echt geen technologieobjecteur. Integendeel. Geen wegenkaarten lees meer? Super! Geen telefoonnummers meer om uit je hoofd te leren? Prachtig! Ik zie dit niet als dementie, maar als een charmante hersenverlichting. Meer capaciteit om zich op de essentie te concentreren. Maar ergens is voorbij. Absoluut tijdens het slapen. De misschien laatste rustzone met SmartWatch is nu ook een optimalisatieobject. En daarmee naar het prestatieplatform. Ik laat een app niet dicteren wanneer ik naar bed ga!
