reizen
Mei 5, 2024

Tips van Kroatië: dit zijn de absolute hoogtepunten!

Kroatië: de blauwe gloed

Mijn herinnering aan familievakanties heet Joegoslavië. Elke zomer sinds ik vijf jaar oud was, reed ik elke zomer met mijn ouders over het Autoput-zuiden naar het huidige Kroatië voor een swingend uur. We leefden in onstuimige pensioenen met smerig patroonbehang, hadden badkamers van krijs-oranje plastic en sliepen in gammele bedden. Er was elke dag Cevapcici, en in de steenachtige zee, nadat ik had geweigerd de stijve plastic badschoenen aan te doen, stapte ik in een zee-egel. De ruggengraat had mijn moeder moeizaam en vloekend met een pincet van mijn voet te trekken.

geluk van de zomer Het is rustig op de landweggetjes, in het oude centrum en voor de kathedraal van Sibenik

Met meer dan 30 jaar oude herinneringen zit ik nu in een huurauto - en herken ik niets meer. Fotograaf Anne en ik vliegen door het zuiden van Kroatië. Over karstige, schrobberige, overwoekerde bergen die lijken op slapende monsters, op wiens rug we balanceren langs de zee. De Oostblokmuiken zijn allang verdwenen, de huizen in hun liefdevolle lak konden net zo goed in Zuid-Duitsland zijn in plaats van in dit gebied dat Dalmatië heet. Alleen de hypnotiserende blauwe zee, waar ik naar uit had gekeken na een lange autorit als kind, is er nog steeds en sprankelt ons met voorspoed.

Sibenik is net als Italië zonder pose

Aan een zeestraat, bewaakt door eilandjes en omsloten door twee landtongen, waarop torenhoge forten, is het bijna duizend jaar oude stadje Sibenik gestapeld als een amfitheater. Achter de voorkant van de huizen aan de drukke havenpromenade, waar een restaurant netjes rijt naar de volgende en schepen comfortabel in het water bobberen, betreden we verstrengelde steegjes, een betoverde wereld. Het is hier stil, alleen onze eigen treden zijn tussen de muren te horen, volledig autovrij, het gaat steil omhoog. Meer dan honderden trappen, voorbij gezellige hoekjes met kabbelende fonteinen en door handdoekachtige stenen gangen, waar we ons afvragen hoe je een koelkast in je eigen huis kunt hijsen terwijl we ons al aan het sleuren zijn met onze koffers op weg naar het hotel.

Achter elke labyrintische bocht, een klein café?, Een leuke bar of een winkel vol mooie dingen. De cafés zijn vol, het is gepraat en gewandeld, van een bar parels lichte zomerjazz. Sibenik is net als Italië zonder pose - een beetje stiller, een beetje langzamer en zonder bling-bling.

Rond de façade van de bombastische licht-witte kathedraal van St. Jacob uit de 16e eeuw, die behoort tot het Unesco Werelderfgoed, versierd met een fries van 73 hoofden, vind ik het leuk dat hier naast mannelijke hoogwaardigheidsbekleders en vrouwelijke boeren ook vrouwen, burgers en kinderen vertegenwoordigd zijn , evenals een huisdier. Maar een meer seculiere reden trekt toeristen vandaag aan:

In Sibeniks consistente middeleeuwse stijl werden verschillende scènes uit "Game of Thrones" gefilmd.

FILM ACHTERGROND Bij de rivier Krka probeerde Winnetou om vrouwen en kinderen te redden van schurken. Tegenwoordig spetteren toeristen in het heldere water van de waterval Skradinski buk

In het Krka National Park ben ik weer 6 jaar oud

De volgende dag struikelen we naar de volgende filmset. We rijden met Winnetou en Iltschi door de prairie, meer bepaald: We rijden door het Nationaal Park Krka, waar vele onvergetelijke momenten van de Karl May Strip werden gecreëerd. En terwijl onze boot door ruige canyons over de Krka-rivier glijdt en we de machtige watervallen langzaam horen brullen, meng dan mijn hoofd, de vele foto's van "The Oil Prince". Aan de Chinla River probeerde Winnetou om vrouwen en kinderen te redden van slechte schurken - dit is waar zijn vlot dramatisch neerstortte.

Plotseling ben ik weer zes jaar oud en, zoals toen, spetter ik liever rond dan in dit glinsterende spektakel. Dus we stal blootsvoets tussen gezinnen en schoolklassen door het ijskoude water. Later lopen we langs oude molens op smalle houten loopbruggen, omhoog door dichte vegetatie om in een ansichtkaart te staan: turquoise rivier, donkergroene bomen, licht witte rotsen en donzige wolkjes in goudblauw.

Een wijnproeverij mag niet worden gemist ...

De lucht moppert, De bergen steken scherp af van de zwarte horizon. We komen gewoon bij de auto en dan giet het veel water in het droge landschap. In de daverende storm gaan we genadeloos verder, maar eindigen in een vergeten tegen de tijd, klein en naamloos strand met kleurrijke badhuizen; en plotseling is de zon weer te zien.

Slechts enkele uren later bereiken we eindelijk onze bestemming: het wijnhuis "Baraka". Het onopvallende stenen huis ligt direct aan een eenzame landweg, sinds 2010 bouwt Filip Baraka hier wijn.De Babic? Druiven, die het beste gedijen op de kale Dalmatische bodem, groeien in nette rijen achter het pand in de nu zon. Al bij het eerste glas van onze wijnproeverij beseffen Anne en ik dat we waarschijnlijk hetzelfde neurologische synaptische netwerk hebben: Geur en smaak doen een felgekleurd verenigingsvuurwerk met ons ontsteken, terwijl de Filip luid lacht schudt zijn hoofd. De eerste rode wijn smaakt zijdezacht en blauw, de tweede als de lederen zetels van een oude Jaguar-geur. En ten laatste bij de derde wijn is Filip volledig betrokken. Als ik zeg dat deze wijn mannelijk is, voegt hij eraan toe: 'Maar een man met een hoed, een heer, geen macho!' Anne lacht: "En hij draagt een sjaal met een patroon."

Overigens vind ik de "barone" het meest leuk, het smaakt als een kat die op een oude stenen muur in de zon sluimert. Als we afscheid nemen, zegt Filip: "Kom alsjeblieft terug en neem de volgende keer wat van je drugs mee, alsjeblieft!"

Primo? Ten maakt indruk met zijn schoonheid

De volgende ochtend rijden we naar Primo? Ten, een klein stadje als een Atlantis dat uit de wateren oprijst, alleen verbonden met de kust door een smalle dijk en in het midden ervan in de glinsterende zee met aquamarijn. Dit net gewassen turquoise is zo mooi dat we gewoon snel moeten ravotten.

Primo? Ten maakt indruk met zijn bijna onwerkelijke schoonheid. Geen kruimels op de grond, zelfs het fruit op de markt ziet er uit als gepolijst. En omdat het slechts een half uur duurt om helemaal rond het stadje te cirkelen, wagen we ons dan op de meest avontuurlijke grindwegen naar het bedevaartsoord met de gloednieuwe zwarte Madonna van Loreto, een bedevaartsoord hoog boven de wijngaarden voor de vele katholieken in het land. Hier heb je het allerbeste uitzicht over Svilan, Lukvenjak, Barilac en talloze andere eilandjes in de Adriatische Zee - sommige alleen zo groot als een voortuin en onbewoond. En helemaal aan de achterkant van de gouden horizon lonkt Italië.

PROEVEN Absolute lekkernijen worden geserveerd in het restaurant "Fort Barone"

Tegenwoordig vertoont het weer de meest charmante kant, de zon schijnt zonder op te houden. We gingen comfortabel terug naar Sibenik, niet zonder te stoppen op het strand - hij is tenslotte zo goed als overal.

Om te vertragen moeten we plotseling zien dat we stipt aankomen in het sterrenrestaurant "Pelegrini" in Sibenik, waar we dineren - met zand in ons haar en rode verbrande neuzen - zo fijn dat het echt een evenement is: bediening van aan de rechterkant, grote fanfare in elke gang, kunstzinnige composities van traditionele en moderne gerechten, ongelooflijke wijn. De zon zinkt woedend achter de kathedraal, terwijl verliefde stelletjes langs het witte stenen voorplein wandelen en een paar kinderen voetballen.

Op sommige momenten beginnen jeugdherinneringen te springen

Ik zal het Joegoslavië van mijn jeugd niet meer vinden. Het struikelen van het Oosten is volledig verdwenen, niet alleen in de accommodaties, maar ook in de steden. Maar op sommige momenten komen herinneringen bij me op. De geur van geroosterd vlees op de kleine strandstalletjes, op straat kraampjes de handbal-sized tomaten en reuzenmeloenen die ik als kind niet kon dragen, de slordige bergen en telkens weer de blauwe sprankelende zee - het voelt allemaal zoals vroeger.

We brengen onze laatste dag voornamelijk op het water door. Met een kleine motorboot en een schipper schommelen we eerst naar het fort van St. Nikola, dat alleen toegankelijk is vanaf de zee. Het zout en de jaren hebben de uitdagende constructie zwaar aangetast, de druppels van de druipsteen hebben zich al binnen gevormd en vogels nestelen in de groene, overgroeide hoeken. Het is een speeltuin voor avontuurlijke gedachten, en mijn kleine zwakheid voor plaatsen met bizarre schoonheid zal hier waar voor hun geld krijgen. In de gewelven zijn er in de zomer feestjes met halve ballen, ook in grotten en bunkers op het tegenoverliggende vasteland, waar ik als kind verbluft klom.

Boottocht De laatste dag wordt besteed aan het water. Het gaat naar het fort van St. Nikola, dat alleen toegankelijk is vanaf de zee

Onze bootsman stuurt naar de mini-eilandjes in de Sibenik-archipel; eerst naar Zlarin, waar we door de autovrije rijstroken slenteren, in het kleine koraalmuseum met mooie armbanden van met de hand gesneden koraalvoorraad en kopen langs de weg van oude zelfmerende oliën van vrouwen, waarvan de olijfolie zo heerlijk is dat je hem direct als een drankje neemt willen. In Dalmatië wordt gezegd dat een non met een tas geluk brengt - en we ontmoeten er een aantal, rond de schoudertassen of gevulde plastic zakken.

Eindelijk maken we een omweg naar de kleinste van alle eilanden, naar Prvic ?. Behalve de zachte branding is het erg stil, we liggen op de warme stenen van de steiger, onze voeten in het kristalheldere water, tot de zon in fel rood gewaad voor vandaag aanbeveelt en het weer tijd is voor de eerste wijn. Eén ding weet ik zeker: de volgende keer duurt het 30 jaar, gegarandeerd, totdat ik terugkom.

Tanias Kraotien tips

DAAR

Croatia Airlines vliegt naar Split (vanaf ongeveer 150 euro, croatiaairlines.com). Met de auto heb je ongeveer een uur nodig naar Sibenik.

LEES

De liefdevol snotterige roman "DARKROOM" van de Kroatische auteur Rujana Jeger vertelt in ex-Joegoslavië uitgebreide miniaturen en dagboekachtige fragmenten van Generation X: tussen clubs en burgeroorlog, drugs, seks en de uitputtende zoektocht naar hun eigen identiteit.

STAY

Life Palace Dit prachtige boetiekhotel ligt in het hart van het autovrije oude centrum van Sibenik. Liefdevol gerestaureerd paleis uit de 15e eeuw, 17 kamers in barokstijl, groot terras. Tweepersoonskamer vanaf € 108, hotel-lifepalace.hr

Koning Kresimir In de lobby gaan oranje fluwelen sofa's en antieke bijeenkomsten samen tot een vurige alliantie. De kamers zijn zeer eenvoudig en modern, spectaculair de suite met jacuzzi op het privédakterras met uitzicht over de stad. DZ / F vanaf ongeveer 75 Euro, hotel-kingkresimir.com

Hotel Maestral Het mini-eiland Prvic? ligt op slechts een half uur varen van Sibenik - hier kunt u genieten van absolute rust en kristalhelder water. Je kunt in puristisch meubilair blijven en de zee horen kloppen in bed. Tweepersoonskamer vanaf ongeveer 90 Euro, hotelmaestral.com

VOEDSEL & DRANK

Pelegrini: Michelin-ster gerechten in de kathedraal van Sibenik - de menu's zijn als weelderige opera's. Vooral goed: de octopus! Viergangenmenu van ongeveer 77 euro, pelegrini.hr

FORT BARONE: Exclusief lokale producten, Grand Ham-kaasschotel, huisgemaakt zout pistacheroomijs, barone.hr

BADEN & WINKELEN

STRANDEN Het helderste water Als je voor de primaten aan de kust bent, maar het is daarom zo onaards turkoois, omdat je moet waden terwijl je in het zand op ruige rotsen zwemt in de overstromingen. Niet zo spectaculair, maar comfortabeler zwemt het op het Sibenik stadsstrand Banj met een ansichtkaart van de oude stad en een kleine infrastructuur van bars en verhuur van strandstoelen.

SOUVENIRS Futuristische mode door Kroatische ontwerpers is verkrijgbaar bij "Charlie Design" in Sibenik; gewaagde, deels asymmetrische, maar toch behoorlijk draagbare creaties van leer en chiffon - en alleen in zwart, wit, zilver of blauw, charlie-design.hr

Op het eiland Zlarin en op de lokale groente- en fruitmarkten zijn er hoogwaardige zelfgeperste olijfolie, rozemarijn en andere kruidenoliën voor weinig geld langs de weg. De oude dames die ze maken, zijn blij met kopers en hebben tegelijkertijd een geweldig cadeau.

Een artikel van ChroniquesDuVasteMonde Woman