Dustin Hoffman interview: "Slechts een halve dag seks"

Laten we beginnen met praten over grootte en relativiteit. Dustin Hoffman meet exact 1,66 meter van top tot teen, wat, zoals we allemaal beamen, niet veel is voor een man. Maar wanneer hij voor je staat en zijn hand uitstrekt, 'zo blij je te ontmoeten', zegt hij en hij begint zijn mond te houden aan die wereldberoemde Dustin Hoffman-glimlach die zijn hele gezicht in de ogen neemt en kan lachen zonder commentaar, dat is raar mag klinken, dan heb je het vreemde gevoel, iemand zou deze 166 centimeter van de binnenkant gepompt hebben en de hele kleine man laten groeien. Zelfs als je over de helft van de lengte van een schoolheerser staat, heb je het gevoel dat je naar hem opkijkt.

Niets komt uit het niets. Dustin Hoffman, nu 75 jaar oud, heeft dit soort innerlijke grootheid ontwikkeld. Hij behoort zeker tot de top tien van de nog steeds levende filmsterren, en ook in deze rangorde staat hij meer voorop dan achter. Al 45 jaar lang is de Californiër een van de boegbeelden van zijn beroep sinds hij zijn internationale doorbraak als acteur in 1967 met de "Reifeprüfung" bereikte. En nu, op een leeftijd waarop de meeste mensen met pensioen zijn, debuteert hij als regisseur.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Mr. Hoffman, u bent ...

Dustin Hoffman: Wacht, ik moet één ding van tevoren zeggen.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: En inderdaad?

Dustin Hoffman: Nu komen er instructies voor dit gesprek: je moet me onderbreken. Als je me een vraag stelt en het mij laat doen, kost het me een halfuur om het te beantwoorden. Ik hou van praten en veel, en ik denk dat in ellipsen - dat wil zeggen, mijn gedachten zullen uiteindelijk terugkeren naar het beginpunt, en ik zal opnieuw beginnen. En dan ...

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Oké, stop, begrepen. Je bent 75 jaar oud en hebt iets gedaan wat je in de loop der jaren nooit hebt gedaan in de filmindustrie.

Dustin Hoffman: Precies. Thuis zeggen we: Hey is de nieuwe jongen in de buurt - ik ben de nieuwe jongen in de buurt. Zelfs Clint Eastwood heeft eerder geregisseerd dan ik.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Ben je nu begonnen omdat je geen zin meer hebt om compromissen te sluiten tijdens het filmen?

Dustin Hoffman: Wat bedoel je?

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Nou, ze worden als moeilijk beschouwd. Als "pain in the ass", als iemand die de regisseurs altijd laat werken.

Dustin Hoffman: Nou, in de eerste plaats: in elke filmtaak moet je zoveel compromissen sluiten als je als regisseur doet. Je moet een ongelooflijke hoeveelheid beslissingen nemen die bederven wat je je hebt voorgesteld. Vleugels gebroken? Oké, neem een piano. En dan moet je verschillende acteur-ego's onder één hoedje luider maken. Wie als regisseur compromisloos is en niet reageert op zijn team, krijgt de grote problemen. Nu raad eens wat voor soort regisseur zei dat ik ben uitputtend en een pijn in de kont?

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: een compromisloze regisseur die niet op zijn team reageerde?

Dustin Hoffman: Ja. Omdat ik altijd het beste wilde voor mijn rollen en films. Dat is waarom ik vaak meedoe. Als ik niet sterk word op het werk, wat dan?

Het resultaat is altijd sterke films, Klassiekers die het genre versieren. "Asphalt Cowboy", "Papillon", "Marathon Man", "The Untouchables", "Lenny" - dit is allemaal een geweldige bioscoop. Zeven keer was hij genomineerd voor de Oscar, want "Kramer tegen Kramer" en "Rain Man" hij hem. Maar het zegt veel over Dustin Hoffman dat hij nooit zo blij was zichzelf opnieuw uit te vinden. Hollywood is de afgelopen 20 jaar veranderd. Hoffman is niemand die erover klaagt. Hij verandert gewoon met. En had niet veel te maken met het personagecompartiment waar hij was en waar hij thuis is. "Er zijn niet zoveel concepten voor oudere mensen," zegt hij. En daarom gespeeld in familiefilms zoals "Hook". Of in popcorn Hollywood komedies, was er de overdreven "Meet The Fockers" -serie met bijvoorbeeld Ben Stiller. Omdat hij zich niet aan de wetten van de filmmarkt onttrekt, leidde dit onvermijdelijk tot andere debuten op oudere leeftijd: op 71 leende hij voor "Kung-Fu Panda" voor de eerste keer een geanimeerd dier zijn sonore, donkere stem. In 2011 maakte hij iets dat volledig ondenkbaar zou zijn geweest voor een wereldster van zijn cut een paar jaar geleden: hij speelde in een televisieserie genaamd "Luck", die Hoffman speelt als een ouder wordende crimineel gokpeter die net uit de gevangenis is vrijgelaten ,

"Quartet", het persoonlijke regiedebuut van Dustin Hoffman, is zeker de belangrijkste van alle projecten van de afgelopen jaren.Ook omdat de film die hij in het najaar van 2011 in Engeland maakte, zich bezighoudt met onderwerpen die hem en ons allemaal vroeg of laat zullen treffen: hoe kunnen mensen verouderen met waardigheid? Wat te doen als een leven niets anders is dan een herinnering aan oude, betere dagen? En hoe, dammit, lukt het je om kracht en mentale frisheid te verliezen?

De focus ligt op de inwoners van Beecham House, Een bejaardentehuis voor voormalige kunstenaars, tussen zacht glooiende heuvels en weelderig groene Engelse weiden. "Er was zoiets in Italië," zegt Hoffman, "Guiseppe Verdi richtte in 1899 persoonlijk een huis op in Milaan, waar zangers oud konden worden met wie het lot niet zo goed was." Er was weinig in zijn leven Verdi was trotser. '

Sommige thuisbewoners in de film van Hoffman hebben moeite om met hun leeftijd om te gaan, niet in staat om zelfstandig te leven, maar missen vooral de faam en erkenning die het leven op het podium en in de studio met zich meebrengt. Dit alles geldt in het bijzonder voor de voormalige operadiva Jean Horton, die arriveert in Beecham House. En het barst in het midden van de voorbereidingen voor een gala-avond: het huis wordt bedreigd met sluiting. En dit is wat de even oude en getalenteerde muzikanten willen voorkomen met een groots galaconcert. Des te beter dat Jean Horton, gespeeld door Maggie Smith, nu een echte wereldster in huis heeft. Maar Miss Horton, alle diva, weigert met haar oude collega's op te treden. Om te beginnen omdat ze weet dat ze nooit zal klinken zoals vroeger. En ten tweede omdat een van de drie haar ex-echtgenoot Reginald is, die nog steeds veel woede over haar heeft ...

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: De film gaat over liefde op oudere leeftijd. Is het in de loop van de tijd aan het veranderen?

Dustin Hoffman: Ja en nee. Ik ben bijvoorbeeld gekalmeerd, denk ik nu slechts de helft van de dag van seks en niet het geheel. En ik ben ontspannen in het omgaan met mijn vrouw, met wie ik al 32 jaar getrouwd ben. Maar als het gaat om blessures, blijven de patronen hetzelfde. Net als de irrationele dingen die je dan doet. Oh, raar. Ik begrijp dat ook niet altijd. Weet je iets? Mijn grote ambitie is om te leven totdat ik mezelf begrijp.

* HET CASA VERDI

Het bejaardentehuis voor verarmde muzikanten in Milaan, gesticht in 1899 door Guiseppe Verdi, vond niet alleen de interesse van Dustin Hoffman, maar ook die van de ChroniquesDuVasteMonde WOMAN-redacteuren: in februari 2005 ontvingen we een gedetailleerd rapport over deze bijzondere instelling. Je kunt het verhaal lezen op www.ChroniquesDuVasteMonde-woman.de/verdi.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Nou, laten we een prognose hebben over wanneer dat zal zijn.

Dustin Hoffman: Ik weet het niet. Ik heb nog steeds het gevoel helemaal aan het begin te zijn. Er is zoveel dat ik nog niet weet. Zoveel te ontdekken.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Veel mensen van jouw leeftijd hebben geen energie meer.

Dustin Hoffman: ik niet. Ik zie dit getal 75 soms voor me en vraag me af wat dat met mij te maken heeft. Ik vind het niet leuk dat ik zo snel oud word. Maar ik vind het leuk om oud te worden. Waarmee: wat is hier oud? Eigenlijk voelde ik me alleen oud toen ik 40 jaar oud was.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Waarom?

Dustin Hoffman: In die tijd was ik erg ongelukkig getrouwd - mijn toenmalige vrouw Anne Byrne en ik pasten gewoon niet bij elkaar. We hebben twee dochters, waarvoor ik dankbaar ben, maar eigenlijk zijn we gemarteld door dit huwelijk. Bovendien werkte ik als een berserker, ook erg succesvol - en toch heb ik veel dingen in twijfel getrokken. Dat was een tijd die me veel emotionele kracht kostte. Ik voelde me vaak oud en versleten.

ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Toen ik "Quartet" zag, dacht ik spontaan: de man behandelt zijn eigen angsten, met zijn angst voor een hoge leeftijd met gebreken en verzwakte dementie.

Dustin Hoffman: Interessant. Ik zie in de film dat het luide mensen zijn die het beste uit hun moeilijke situatie willen halen. Ze worden geconfronteerd met hun beperkingen met humor en moed. En ze worden zelfs verliefd en gedragen zich als gekke tieners. Is het niet grappig hoe je naar iets kunt kijken en iets heel anders kunt zien dan de persoon in de stoel naast je?

Het is leuk om met Dustin Hoffman te praten. Hij staat open, is oprecht geïnteresseerd. ("Ik heb zes kinderen en jij? Ah, een geweldige zoon, studeert hij? Zijn je ouders nog in leven?"). Zijn haar is nog steeds vol maar niet zo donker als het vroeger was, glanzend als de late herfstlucht van Londen voor het "SoHo Hotel" waar het interview plaatsvindt. Londen is zijn stad, onder andere - Hoffman woont afwisselend in zijn huizen in Kensington, New York of Los Angeles. Voor hem is deze luxe niet vanzelfsprekend. "Voordat ik op mijn dertigste afstudeerde, ben ik al tien jaar een acteur zonder succes", zegt Hoffman, "mijn inkomen ligt al jarenlang onder de Amerikaanse definitie van de armoedegrens."

Dustin Hoffman kent het leven, en hij is nederig genoeg om zijn veranderlijkheid te aanvaarden.En hij heeft, net als de oude artiesten in "Quartet", het beste uit zijn mogelijkheden gehaald. Hij heeft geleerd dat hij na 45 jaar in de filmwereld ook naïef was, hij zegt dat hij directeur heel anders heeft beoordeeld. Waarschijnlijk was dit werk zijn eindexamen, een andere voor hem. Een die hem zal laten groeien. Alsof hij al niet groot genoeg was.

Dustin Lee Hoffman

werd geboren op 8 augustus 1937 in Los Angeles. Eigenlijk wilde hij pianist worden, maar hij realiseerde zich snel dat hij als acteur beter bij meisjes kon komen. In 1957 verhuisde hij naar New York, waar hij amper professioneel een been op de grond kreeg. Soms vormde hij een WG in Manhattan met zijn even inefficiënte vrienden en collega's Gene Hackman en Robert Duvall. Hij bezit nu twee Oscars en zes Golden Globes. Hij is voor de tweede keer getrouwd met de advocaat Lisa Gottsegen. Afgezien van de vier kinderen uit dit huwelijk, heeft Hoffman er nog twee uit zijn eerste huwelijk. Op 24 januari zal het charmante regiedebuut 'Quartet' van Hoffman in onze bioscopen worden uitgebracht.