Gezonder eten door zelfmanipulatie? Dat is hoe het werkt!
ChroniquesDuVasteMonde: We weten vrij goed wat je dik maakt en wat niet. Toch zijn we zwak bij het zien van een chocolademuffin. Waarom?
PROF. BRIAN WANSINK: Vanuit psychologisch oogpunt zijn er zeer feitelijke verklaringen voor dit gedrag. Ten eerste zijn Nash-verleidingen vandaag overal beschikbaar. Bij elk tankstation, bakkerij en in elke mini-kiosk zijn 24 uur per dag snacks en snoep verkrijgbaar. Ten tweede kosten ze niet veel. En ten derde: Voor elke smaak is er de juiste smaak. Gemakkelijke beschikbaarheid, lage prijs, hoge aantrekkelijkheid - dit alles verleidt u bijna automatisch tot toegang. En maakt het niet-benaderen ongelooflijk moeilijk.
Omdat we elke dag talloze keren worden geconfronteerd met de beslissing: moet ik of niet?
Ja, zelfs een normaal sterke vrouw zal denken bij het zien van een verse chocolademuffin: Ui, maar het ziet er heerlijk uit! En zack, ze zit in het beslissingsdilemma. Het innerlijke "ja-nee-misschien" gevecht begint ...
... dat we maar al te vaak verliezen.
Maar dat moeten we niet als een mislukking interpreteren. Ons dagelijks leven zit vol met beslissingen, zowel privé als op het werk. Elk kost de hersenenergie. Als we onszelf dan in pauzes blootstellen aan knabbel-verleidingen en er bewust tegen moeten beslissen met veel wilskracht, dan is dat eigenlijk heel vermoeiend. En het is menselijk om te bezwijken voor de verleidingen als we ze al in de neus hebben. Daarom is de flip-overbenadering veel eenvoudiger: verander uw omgeving om het zo zeldzaam mogelijk te maken in dergelijke besluitvormingssituaties. Houd Schoki, Chips en Co. niet constant in het zicht en bereik en u zult er automatisch minder van eten. Het is zo: je eet wat je ziet.
Dus we moeten gewoon onze keukens, eettafels en kantoren veranderen?
Ja, en het effect is verrassend groot. In een onderzoek in de VS bezochten we de inwoners van verschillende huishoudens, weegden ze en namen we foto's van hun keukens. Resultaat: als er ergens in de keuken voedsel zichtbaar was - bijvoorbeeld koekjes- of graanpakketten op het werkblad - Gemiddeld wogen bewoners vier kilo meer dan hun buren zonder zulke zichtbare snacks. Hoe minder calorieën bevatten, hoe minder je te binnen schiet dat je er trek in hebt.
We vullen grotere porties als het bord en het voedsel dezelfde kleuren hebben
Heeft dit 'uit het oog, uit het hart' principe ook invloed op de koelkast? In de kijken we onvermijdelijk meerdere keren per dag.
De sleutel is de verpakking. In de koelkast of opbergkast, hoe gezonder de snack, hoe beter we deze moeten opbergen; hoe ongezond, hoe meer verborgen. Dat betekent: Gesneden groenten en fruit in transparante tupperdozen of huishoudfolie Bewaar en plaats in de koelkast op ooghoogte. Verpak pizza of desserts, koekjes, chocolade en chips in ondoorzichtige tupper-dozen of aluminiumfolie en verwijder ze ver achter andere dingen.
De dingen die opvallen worden gemiddeld na twee dagen gepleisterd, de verborgen blijven tot tien dagen onaangeroerd of zal volledig vergeten. Buiten kasten is het enige dat altijd kan blijven staan een heerlijke fruitmand en groentestokken. Ook en vooral op kantoor!
Ze hebben ontdekt dat we onze eetgewoonten ook kunnen beïnvloeden met gerechtkeuzes. Hoe dat?
Ten eerste is de grootte cruciaal: We eten veel minder van kleine kommen of van kleine borden - omdat ze er sneller voller uitzien en we eerder denken: "Hui, dat is een goede portie." Evenzo drinken we minder sap en alcohol uit lange, smalle glazen dan uit een platte, brede. En in feite heeft de plaatkleur een effect: we laden grotere porties, als de plaat en het hoofdbestanddeel van de schotel vergelijkbare kleuren hebben. Omdat heldere voedingsmiddelen zoals pasta, rijst, couscous of aardappelen visueel vervagen op witte borden met de grond.
Het werkelijke bedrag is moeilijker in te schatten we nemen ongeveer tien tot twintig procent meer. Op gekleurde borden bijvoorbeeld is het contrast met pasta sterker en nemen we niet veel - omdat we sneller de indruk hebben: dat is veel spaghetti, dat is genoeg. Het is ook goed om de potten niet op de tafel te zetten om bij te vullen, dus je moet naar de keuken gaan voor het opzoeken.
U onderzoekt al 25 jaar onze eetgewoonten. Wat heb je nog meer ontdekt?
Veel vrouwen maken strikte regels: ik moet eindelijk stoppen met de snoepjes! Maar zonder dat zou het leven behoorlijk saai zijn. Verminderen is een veel beter idee. In één onderzoek hebben we onderzocht welk "Nasch-bedrag" we echt nodig hebben? zodat onze verlangens worden voldaan. Dat? Resultaat: daarvoor is geen hele reep chocola nodig. Als de onderwerpen slechts een kwart van het bedrag? snackten, waarvan ze aannamen dat ze? ze hadden 15 minuten later nodig, zou je zeggen dat ze Jieper net zo bevredigend zijn? was alsof ze de hele portie hadden? gegeten. En ze hadden geen slecht geweten.
Werkt dit effect wel? alleen onder twee voorwaarden: moeten we de resterende driekwart van de snack opruimen? en: We moeten ons 15 minuten afleiden van de verleiding, op kantoor thuis: telefoneer, ruim het bureau of de keuken op, ga naar de kamer van een collega voor een vergadering. Wat er ook gebeurt - na 15 minuten hebben we onze innerlijke Nasch-vrede gevonden.
Op het gebied van groenten en fruit kunt u comfortabeler rondwandelen dan voor het frietrek
Het verlangen naar het vette en zoete komt over ons heen als we gestrest of verdrietig zijn.
Ja, de stemming heeft absoluut invloed op wat en hoeveel we eten - Dat is wat we "humeurvoedsel" noemen. Maar we hoeven niet opnieuw een oogje te houden op minder eten, het is genoeg om de stemming een beetje op te vrolijken.
Om positieve emoties op te roepen, hebben we de proefpersonen gevraagd op te schrijven waar ze die dag dankbaar voor zijn, vlak voor het eten of snacken. Dit kunnen kleine dingen zijn: de heerlijke koffie om te gaan, het mooie weer, de glimlach van een vreemdeling in de bus. De mensen die kort pauzeerden voordat ze aten en doelbewust nadachten over positieve dingen, snakten tot tien procent minder en gezonder. Deze kleine truc kan worden opgenomen als een ritueel in het dagelijks leven, zelfs met het gezin.
Nog effectiever dan het herontwerp zou waarschijnlijk zijn om calorierijke snacks te hebben, niet alleen in het appartement of op kantoor. Kunnen we onszelf te slim af zijn tijdens het winkelen?
Ja zeker Bijvoorbeeld door onze winkelwagen in twee helften in onze gedachten of met onze handtas te verdelen. Groenten en fruit komen aan de voorkant "compartiment", al het andere aan de achterkant. Omdat we bij elke greep moeten nadenken over waar het eten thuishoort en duidelijk moeten zien of onze aankoop evenwichtig is, zijn we veel meer bezig met wat en hoeveel we in de auto stoppen.
Nog een truc: Koop eerst gezonde dingen zoals fruit, groenten, mager vlees en vis. Aan de ene kant is de auto al goed gevuld voordat we de snoepwinkel of de bakkerij in gaan. Aan de andere kant zijn onze gedachten al goed uitgebalanceerd en zullen we automatisch gezondere beslissingen nemen als we blijven winkelen. Nog een tip: op het gebied van groenten en fruit wandel je wat comfortabeler rond dan voor het frietrek. De tijd die we in één gebied doorbrengen, is van invloed op hoeveel we kopen.
