Vroedvrouw Protest: Waarom je meer moet verdienen

Update: succes voor petitie "Verloskundigen hebben een hogere vergoeding nodig"
De Schwerin-moeder Anke Bastrop en de 133.796 aanhangers van haar petitie hebben het gehaald: de Unie en de SPD zijn op 20 november overeengekomen om de verloskundige de komende vier jaar te laten werken. In de huidige versie van het coalitieakkoord staat: "Het is belangrijk voor ons om een volledige reeks verloskundige zorg te bieden, dus we zullen in het bijzonder de situatie van vroedvrouwen en vroedvrouwen controleren en ervoor zorgen dat ze een adequate vergoeding ontvangen." Het is de eerste keer dat een petitie een regeerakkoord heeft gewijzigd. Ze is sindsdien klaar. U kunt ook ontdekken hoe u de verloskundigen op hebammenverband.de kunt ondersteunen.

Een bedreigde soort: verloskundigen in Erfurt protesteerden op straat voor betere beloning

Weinig kinderen worden in Duitsland geboren zonder de hulp van een verloskundige. Ze begeleiden de vrouwen voor de geboorte, tijdens de geboorte en daarna. Vroedvrouwen leveren een enorme bijdrage om ervoor te zorgen dat gezinnen goed beginnen in hun nieuwe leven. Niettemin wordt hun werk in Duitsland bemoeilijkt. Steeds meer verloskundigen moeten hun beroep opgeven omdat ze er niet meer van kunnen leven. Naast de lage lonen van 8,50 euro per uur voor zelfstandige vroedvrouwen is vooral de aansprakelijkheidsverzekering een probleem. De bijdragen zijn sinds 2010 vertienvoudigd van € 450 tot € 4.480 per jaar. Reden hiervoor zijn hogere kosten als gevolg van "persoonlijk letsel". Betekent: meer ouders klagen vandaag, als er iets misgaat bij de geboorte. Maar moeten deze kosten alleen door de verloskundigen worden gedragen?

Nee, zegt Anke Bastrop. De schrijver en moeder van twee kinderen heeft een verzoek ingediend om een betere beloning voor verloskundigen. Ze heeft de eerste 75.000 handtekeningen samen met andere supporters overgedragen aan Karl Lauterbach (SPD). Hij leidt de werkgroep voor gezondheid en zorg in de huidige coalitieonderhandelingen tussen de Unie en de EPD. Lauterbach verzekerde Bastrop dat een oplossing voor de naderende desintegratie van de verloskunde in Duitsland in de komende zittingsperiode zal worden gevonden. "We willen de verzekering en facturering aanpakken en zullen deze kwestie opnemen in de coalitieonderhandelingen", zei Lauterbach.

Initiatiefnemer Anke Bastrop sprak met ChroniquesDuVasteMonde over waarom artsen verloskundigen niet kunnen vervangen en wat de politiek nu moet doen.

Anke Bastrop, 31, startte de petitie: "Menselijke waardigheid is geen vrijwilligerswerk, verloskundigen hebben meer loon nodig". Ze heeft twee kinderen en werkt als schrijver in Schwerin.

ChroniquesDuVasteMonde: Ze baarden twee kinderen. Waarom was de vroedvrouw zo belangrijk voor je?

Anke Bastrop: Vroedvrouwen zijn niet alleen voor mij, ze zijn essentieel voor de hele samenleving voor elke bevalling en haar familie, als je het mij vraagt. Onze opvattingen over een geboorte worden gekenmerkt door mediabeelden, vooral van films, tot nu toe wordt te vaak niet gedacht aan verloskundigen. De tendens is om geboorte en blauw licht gelijk te stellen. Maar een geboorte is geen ziekte. We praten er te weinig over, het is een taboe. Daarmee gaat kennis verloren.

Wat doen verloskundigen anders dan de artsen?

Artsen worden getraind voor iets anders, namelijk voor de behandeling van ziekten. Het is een zegen dat ze er zijn voor een noodgeval. Ik heb dat ook ervaren. En veel gynaecologen hebben mijn verzoekschrift ondertekend. Het gaat dus niet om het verschil "klinisch of uit het ziekenhuis". Vroedvrouwen werken ook in klinieken, zij het onder zeer ongunstige omstandigheden. Het belangrijkste verschil is dat een vroedvrouw de elementen van het leven herkent, versterkt en produceert. Het kan de autonomie van elke vrouw versterken. Maar het kan ook vertellen wanneer een vrouw beter af is met een dokter. De werkgebieden moeten zeer nauwkeurig van elkaar worden gescheiden en wederzijds worden gewaardeerd. Anders zullen we het op grote schaal ervaren dat gezonde mensen worden overgebracht naar een systeem dat het aspect van ziekte waarneemt en waarneemt. Dat zou geen denkbare gevolgen hebben. Een geboorte heeft te maken met vertrouwen. Het is een hormonaal en emotiegestuurd proces. Daarom is het belangrijk dat de vrouw kan kiezen in welke omstandigheden ze het beste kan ontspannen. Maar wanneer verloskundigen verzwakt zijn in hun autonomie en gedwongen worden de verloskunde op te geven, hebben vrouwen geen keus. Vandaag geef ik nog steeds de versterkende begeleiding van mijn verloskundige. Het heeft impact, ook op mijn kinderen. Blijkbaar onderschat onze samenleving het belang van verloskundigen. Velen kunnen nauwelijks van hun werk leven. Waarom is dat?

Aan de ene kant wordt hun werk te weinig betaald.Hun uurloon is 8,50 euro, wat een afgerond gemiddelde is. Na aftrek van werkgerelateerde kosten en belastingen bevinden ze zich bijna op het gebied van vrijwilligerswerk. Aan de andere kant moeten ze zeer hoge premies betalen. Er zijn verloskundigen die zeggen dat ze hun vak alleen uit toewijding nastreven, ze kunnen er niet van leven. Sommigen gaan naar huis na het werk, anderen die volledig in dienst zijn, krijgen Hartz IV. Ik heb er geen woorden voor. Wat moet concreet veranderen?

Het is wettelijk geregeld dat de beloning van de vroedbouwverenigingen onderhandelt met de centrale vereniging van zorgverzekeraars. Gedurende één jaar is er een wetverlenging: de kostenstijgingen moeten worden overwogen. Dat is duidelijk niet genoeg. Misschien is het de verkeerde manier om dingen voor jezelf te laten. De aansprakelijkheidsverzekering moet ook door de staat worden geregeld. Er zijn verschillende manieren om de premie te beperken. Sommige Europese landen hebben bijvoorbeeld een fonds opgezet om een deel van de premie voor de verloskundige te dekken. Persoonlijk is het idee om premies voor eenmalige geboorten te verhogen ook heel duidelijk voor mij - momenteel moet elke verloskundige dezelfde premie betalen, ongeacht het aantal geboorten waarvoor zij zorgt. Deze opties moeten het beleid onderzoeken.

Er is een werkgroep van het ministerie voor verloskundigen. Heb je het gevoel dat het probleem met de nodige nadruk wordt behandeld?

Er is veel politieke activiteit en er zijn verschillende felle gevechten om de verloskunde in stand te houden. En er zijn ook veel politici die keer op keer zeggen dat ze voor verloskundigen willen werken. Maar de politiek is zijn verantwoordelijkheid ontnomen - precies waar woorden moeten worden gevolgd door daden. De stabilisatie van verloskunde hoort thuis in het nieuwe regeerakkoord. Dat is het minste dat kan worden gedaan. Het is een geweldige kans om je kleuren te laten zien. Ik heb niet de indruk dat men heeft begrepen dat de verloskunde in Duitsland zeer snel kan instorten. Je kunt verloskundigen niet vervangen, er is geen toereikendheid.

Meer dan 80.000 mensen hebben hun petitie ondertekend. De burgers hebben de vroedvrouwen aan hun kant, maar ze missen nog steeds de lobby met de machtigen. Is dit een typisch probleem van "vrouwenbanen"? Verdedigen we onszelf te weinig?

Het zou niet de vraag moeten zijn of dit een vrouwprobleem is. We zouden met elkaar moeten praten, wij allemaal. Ik heb niet het gevoel dat we dat doen. Maar de petitie is ondertekend door vrouwen, mannen, verloskundigen, artsen en nog veel meer. Dit toont de breedte van het protest. Er moet een gevoel zijn voor wat daar feitelijk gebeurt. Alleen dan kunnen we actief worden en onszelf verdedigen, dat is iets niet te stoppen. En daarin schuilt een grote kracht. In andere Europese landen, zoals Italië, is er geen vroedvrouw voor moeders. Is het een luxe die Duitsland misschien niet snel kan betalen?

En in Schotland is de verloskunde de afgelopen jaren opzettelijk versterkt. Het gaat niet om luxe, integendeel. De universele dienst moet worden gegarandeerd. Wij zijn trouwens een ontwikkelingsland. Het zou zielig zijn om ontoereikende basisvoorzieningen een luxe te noemen.

Wat zouden de gevolgen zijn als moeders niet langer verloskundige zorg hadden?

Ik wil me dat niet voorstellen. Veel slechte gevolgen zijn echter al reëel. Vrouwen bevallen op parkeerterreinen of in de auto, omdat de wegen naar de dichtstbijzijnde kliniek te ver zijn. In klinieken worden vrouwen alleen gelaten omdat ze personeel sparen en de verloskundigen op hetzelfde moment voor verschillende vrouwen moeten zorgen. Men laat een geboorte niet voortduren zolang deze natuurlijk duurt. Stel je moeders voor met geboorteblessures en onzekerheden in de omgang met hun pasgeborenen! We moeten kunnen denken in de modus van het leven, niet in de overlevingsmodus.