Wie slaat de hartslagmeter
Maar er zijn nog een paar spieren. Ik kan het voelen. Meer dan ik leuk vind. Het is dinsdag, ik ben hier de derde dag en ik kan niet uit bed komen. Zaterdagochtend sloot ik mijn koffer in Hamburg, met veel sportkleding erin, omdat ik grote plannen heb om fit te worden. De Sportweek is geboekt, het "4 health & beauty" -evenement van de Robinson Club op Mallorca. Het werd tijd: ik ben 37, moeder van een dochter van een jaar en heb het hart van een sportvrouw. Ik had het minstens één keer, omdat ik was getraind: drie keer per week hardlopen, geen probleem, soms soms anderhalf uur per keer. Het stuur of de kopstand in de yoga werkte zonder problemen. 90 minuten "Total Bodyworkout" in de studio, een plezier. Maar nu zijn mijn nachten kort, mijn energie is krap en mijn laatste joggingsronde is drie weken terug. Om nog maar te zwijgen van het feit dat mijn hartslag me een lichte 'zwakke' monitor bewaakt in tegenstelling tot de fitnesstest. Dat zal op vakantie veranderen - hoop ik.
Dag 1: zondag
Niets is zo consistent als de tabelindeling in Duitse clubs. Goed uitgerust, alleen en vol energie, ben ik nu op Mallorca, en de dag is als een blanco vel papier voor me. Precies, dat is het probleem - 24 uur zonder afspraken overweldigen me. Het is een goede zaak dat alles in een club is gestructureerd: de brochure waaraan ik me vastklamp heeft 29 pagina's, het fitnessprogramma van de volgende week. Dus ik ga eerst een plan maken. Dan ga ik ontbijten. Zoals elke maaltijd in de club, is het ontbijt een buffet. Met de volle plaat loop ik onopvallend door de kamers, alsof ik iemand zoek. Ik dacht niet dat: ik zal alleen zijn tijdens het eten. Dat vind ik niet leuk: aan tafel zitten, eten, ontspannen kijken, maar naar niemand kijken.
Ik bekijk in mijn ooghoeken de achtpersoonstafels, die ik leuk vind, zitten met twee vriendelijk glimlachende veertigers. Beide zijn hier voor de vierde keer. Ze zitten altijd in dezelfde kamer, indien mogelijk aan dezelfde tafel. Niets is zo consistent als de tabelindeling in Duitse clubs. We praten over het weer, het programma en hoe belangrijk sport is. Leuk praatje gewoon. En dan wordt het serieus: een uur Pilates. De ruimte vult zich - vrouwen van de late 20 tot 70 jaar, kleurrijk gemengd: dikke, dunne, grijze, blonde, gestileerde fitnessprofessionals en 80s trim-your-trail supporters. Ik streef naar het uur ondanks het beginnersniveau. Mijn beloning: ik bespaar de eerste 60 minuten in mijn hartslagmeter en dus 328 kilocalorieën.
Dag 2: maandag
Ik ruik naar een gigantisch sesambroodje. Mijn vakantieschema zegt: 8:00 ayurvedische ochtendrituelen. We gorgelen een minuut met pure sesamolie en spugen het in gezichtsweefsels. Nu ben ik zeker wakker! Dan komt de wrijfmassage: alleen in bh en slipje puin ik mezelf met strelende bewegingen van boven naar beneden, mijn huid is rood en warm, mijn rechter bovenarm is slap. Maar ik zal niet opgeven, omdat Ayurveda een cellulitisvrij leven belooft. Na het wrijven wordt het afgeroomd, opnieuw met sesamolie. Nu komt mijn maag binnen, geen wonder, ik ruik ook als een gigantisch sesambroodje. De rest van de dag ga ik als turn-on ontbijt. Eerst naar "Athletic Stretch". Ik houd, buig, rek en kreun van inspanning.
Gunda wil dat we onze grenzen bereiken. Ik zou graag eerst een andere top willen aantrekken. Tussen de discreet gestileerde dames naast me, voelt mijn gezellige zondagochtend-top opeens ongemakkelijk. En anderhalf jaar sportief minimaal gebruik maakt mijn stijlfout niet alleen maar beter. Ik besluit te stoppen met kijken in de grote spiegel aan de muur. Na de les ga ik rechtstreeks naar de eigen winkel van de club en koop ik twee fitness-tops. En dan in de intensieve cursus "Yoga & Anti-Aging", die ik nu kan gebruiken: draai de tijd een beetje terug! De trainer praat over asana's die ons jong houden en zelfs de dood verslaan - ik adem, buig en sta een volle twee uur op, voor de eeuwige jeugd en tegen de rest van de buik van de baby. Mijn hartslagmeter laat uiteindelijk 436 kilocalorieën zien. Ik ben tevreden met het eerste fitnessverjongingsoffensief en voel de beproeving van vandaag voor mijn ligamenten en pezen.
Dag 3: dinsdag
Pijn, tranen en een arm, gestrest hart. Ik kan nauwelijks bewegen. Zelfs opstaan doet pijn. Maar het helpt niet - ik moet. Ik vermoed: dit gaat een pijnlijke dag worden. Als ik 's ochtends ademhalingsoefeningen doe, draag ik alleen de pijn. Michaela, de trainer, adviseert me ten zeerste tegen de duurtraining bij Dany. Dus ik draai mijn dagelijkse schema om en schakel over naar "TriLoChi". Wat klinkt als nummer 23 op een Chinees menu is een ontspannende mix van Tai Chi, Qi Gong en dans.We zwaaien in wuivende bewegingen van de wind, grijpen in het water en cirkelen rond de maan en de zon. Onze bewegingen vloeien, mijn nek tintelt, ik begin te zweten en plotseling komen er tranen in mijn ogen, ook al leidt Michaela ons in een goed humeur door het programma en ben ik eigenlijk best vrolijk. "Precies zo, er zijn zoveel meridianen geactiveerd, dat je nooit precies weet wat er gebeurt", zegt Michaela. Goed dat ik weet wat er moet gebeuren: mijn spieren hebben rust nodig, ik heb een massage nodig. 50 minuten ontspanningsbehandeling, dat heb ik verdiend.
Daarna hoef ik alleen maar bang te zijn voor de lichaamsanalyse. Vandaag zal ik de realiteit onder ogen zien. Wat blijft er na 18 maanden zwangerschap, borstvoeding en slaapgebrek over van mijn atleet en zijn schede? Eerst de stresstest met hartslagmeter, rustend op de vloer. Weeg, meet en geef informatie. Silvie, de voedingsdeskundige, ontlast me: alles is normaal, ik ben overal in goede gezondheid, de samenstelling van mijn lichaam is in orde qua vet en spiermassa - zo is het, dat is de simplistische conclusie van het consult. Oké, ik denk, als dat is wat het zou moeten zijn ... Hoe slechter de stresstest: mijn hart klopt te veel gelijkmatig, een teken van extreme stress - na de massage. In mijn leeftijdsgroep bestaat mijn waarde niet echt, alleen vanaf mijn 50 zou mijn hart zo ritmisch moeten kloppen, en zelfs dan zou ik gestrest zijn. Dat zet me aan het denken. Ik besluit niet naar de laatste klas te snellen, maar naar de sauna te gaan: rust vinden, naar beneden komen.
Dag 4: woensdag
Hoe zeg je precies tactvol vaarwel tussen hoofdgerecht en dessert? Vanmiddag ga ik naar Palma om te winkelen, mijn garderobe heeft dringend nieuwe impulsen nodig. Het regent in Palma. Mijn humeur is ook veel koeler. Tijd voor een zomerjurk. In de eigenwijsheid van het lichaam dat ik net heb getraind, koop ik er twee. Nog een café met Leche in het internetcafé en een paar schoenen op weg naar de parkeerplaats, en dan ben ik terug op de terugweg. Ik ben blij met mijn nieuwkomers, maar ik heb ook het gevoel van verspilde tijd: zou ik niet beter zijn gegaan naar "Step 3/4" en "Chi Yoga Dance"?
Hoe goed zou dat mijn lichaam hebben aangedaan, en hoeveel kilocalorieën dat op mijn hartslagmeter zou hebben gestaan ... 's Avonds moet ik het kleine gesprek opnieuw onder ogen zien. Ik vrees steeds meer: dagenlang leid ik dezelfde gesprekken - ochtend, middag en avond. Het is vermoeiend als de tafelbuurman niet praat of teveel of rare dingen doet. Maar hoe, alsjeblieft, tactvol vaarwel zeggen tussen het hoofdgerecht en het dessert van de tafel, en dan een andere plaats innemen? Een onopgelost probleem dat me de rest van de week vergezelt.
Dag 5: donderdag
Fitess unit plantaardige tepels. Vandaag wil ik leren koken. Meer precies, kook gemakkelijk. Om 11.30 uur geeft Silvie een kookles. Het is puur de externe tegenhanger van Farin Urlaub van de artsen en geeft energieke instructies voor het hacken van kruiden, het snijden van vlees en het schoonmaken van groenten. 20 aspirant-koks luisteren naar hun commando en sissen in drie groepen die alleen gezond zijn met weinig calorieën. Na een uur en kleine ambities van geïsoleerde deelnemers in het groentesnijden zijn van elke schotel 20 porties op het fornuis. Alle kosten en zijn blij. Ik heb drie nieuwe recepten, een volle buik en stel de volgende training uit tot laat in de middag.
Dag 6: vrijdag
Tot ziens, jullie boterachtige chocoladegangen. Ik wil genieten van deze dag, het is de laatste: "TriloChi", "Chi Yoga Flow" en vervolgens "Standing Pilates" - het zou zo kunnen doorgaan, maar de evenementweek is voorbij. De ontspannen lichaam-en-geest cursussen met namen zo boterachtig als chocoladeroom worden thuis weer vervangen door buikbenen en billen en "Stap 1-3", ingeklemd tussen taak, kind oppakken en kleren wassen. Na een week van fitnessvakanties - in cijfers: na 11,5 uur en 3620 uitgegeven kilocalorieën - heb ik een gevoel voor wat het betekent om atletisch te zijn. Mijn lichaam is steviger geworden, althans zo voelt het. Bij het inpakken van mijn bagage laat ik het zondagochtend-shirt in de kast - ik heb nu ruimte nodig voor mijn nieuwe tops.
Word fit op vakantie
De Fitness Event Week "4Health & Beauty" vindt plaats van 18 tot 25 april 2009 in de Robinson Club Cala Serena op Mallorca. Het biedt een mix van yoga, pilates, rugtraining, dans- en soultrainingen, plus kook- en Ayurveda-lessen. De cursussen "4 Health en Beauty" zijn inbegrepen in de prijs van de clubvakantie. Een korter verblijf is mogelijk. Het aanbod is te boeken vanaf oktober 2008. Er zijn meer fitness- en beautyevenementen weken z. Bijvoorbeeld op www.robinson.com
