Idris Elba - sexy, slim en gewoon menselijk
Idris, we moeten praten. Ik heb altijd gedacht dat je de coolste man ter wereld bent. Als gebroken commissaris in de serie "Luther", met ontwerp als Nelson Mandela in "De lange weg naar vrijheid" en nu als verdedigingsadvocaat Charlie Jaffey in het briljante pokerdrama "Molly's Game" (vanaf 8 maart). Mijn man in Hollywood. Eindelijk iemand die dit millennial washandje voor de gek houdt, hoe mannelijk te zijn. Begrijp me niet verkeerd. Juist omdat er in de reactionaire blanke filmwereld nauwelijks karakterrollen zijn voor zwarte mensen, misgun ik je elke seconde van je succes, misschien omdat je het nog nooit gemakkelijk hebt gehad.
Self Made Star: van buitenwijk van Londen tot Hollywood
Geboren in 1972 in Hackney, Londen, groeide je op in het noordoosten van de stad, zo zorgzaam als je kunt zijn tussen sociale woningen.
Je vader kwam uit Sierra Leone, je moeder uit Ghana. Je was een enig kind, je had nooit geld.
Zonder de beurs van de Prince's Trust zou je op 16-jarige leeftijd nauwelijks de dramaschool hebben bereikt. Je begon te werken op de leeftijd van twaalf, als DJ, in een callcenter bij Ford in Dagenham, je bracht nachtdiensten aan, zoals je vader deed. Daar, zei je, was er meer etnische diversiteit dan in de film- en televisie-industrie. Keer op keer had je deze deeltijdbanen nodig - zelfs in New York, net voordat je de rol kreeg van de drugshandelaar Russel "Stringer" Bell in de serie "The Wire", was je vaak blut. Dat weerhield je er niet van een gezin te stichten. Maar ik wil niet met je praten over vrouwen. Je hebt wat huwelijken en zaken achter je, je bent de vader van twee kinderen, onlangs werd je gezien met Naomi Campbell. Jouw ding.
"Ik ben maar een mens"
Heb je dat gezegd? Nee, u bent met velen: u bent een jager en een verzamelaar, een vader en een jager, een gek en een knuffelbeer. Het is alsof de onhandelbare krachten in je niet kunnen beslissen waar je heen wilt. Net als bij Luther, je epische rol uit de gelijknamige serie die je beroemd maakte in 2010. Deze opvliegende, geobsedeerde onderzoeker die de drie-eenheid van de herfst voor vrouwen personifieert: sexy, sluw, met een verborgen probleem. Ja, je bent ook sexy, je meet 1,90 meter en wordt beschouwd als gespierd, waarschijnlijk alleen omdat je spieren hebt waar andere acteurs lucht dragen. En deze baritonstem. Lange tijd had ik "Mijn naam is DCI John Luther. geprogrammeerd als beltoon. Ik was blij met elk telefoontje. Kate Winslet zegt trouwens dat er nauwelijks seksscènes van jou zijn omdat je jezelf in verlegenheid brengt.
Ze moest zelfs haar sokken in bed houden, zodat je niet zwak zou worden omdat je op de voeten van een vrouw stond. Dat is ook cool.
Nee, Idris, we moeten alleen over je muziek praten. Zing je, je rapt, je schrijft liedjes? gegeven. Maar je DJ-optredens? In het feesthotel 'Ibiza Rocks' Het is pikdonker. Plots schreeuw je: "Waar zijn mijn dames?" in de microfoon. Dan open je de remix "Summertime Sadness", roep je "Maak wat fuckin? Ruis" en "Uffz Uffz Uffz" dondert door de hal, een aantal horst draait op de stroboscoop, dan komen de sirenes. Idris. Ouch. Ben je niet te substantieel voor zulke junk clubs? Ben je niet te cool om te dansen op je eigen muziek achter de DJ-stand? Is het leven niet te kort voor slechte housemuziek? Idris, zeg het.
