Oscar Surprise Green Book: Waarom de film de prijs verdient
Een ongeëvenaard duo in een zo lastig mogelijke situatie - dat is het eenvoudige recept voor een smakelijke buddy-komedie. Oscar-verrassing "Green Book" van regisseur Peter Farrelly (62, "King Pin") voegt ingrediënten zoals sociale kritiek, drama en twee uitstekende artiesten toe aan deze basis en proeft het met een fatsoenlijke, maar niet overdreven snufje kitsch. De beloning: de Oscar in de koninklijke categorie "Beste film"!
"Green Book" is gebaseerd op een waargebeurd verhaal
De Italiaans-Amerikaanse Tony Vallelonga aka Tony Lip (Viggo Mortensen, 60) komt uit een arm gezin en woont zijn hele leven in de Bronx. Zijn voorliefde om zijn vuisten snel te laten spreken heeft hem veel banen gekost - tot grote ergernis van zijn vrouw Dolores (Linda Cardellini, 43) - maar hij heeft daar een bijzonder lucratieve voor: de Afro-Amerikaanse muzikant Don Shirley (Mahershala Ali , 45) is van plan om door de zuidelijke Verenigde Staten te reizen. In 1962 geen veilige onderneming.
Half als chauffeur, half als lijfwacht, schakelt Shirley daarom de ongeletterde incidentele schurk in, die zelf zijn dierbare problemen heeft met raciale vooroordelen. Maar aan het begin van de reis scheiden de ongelijke personages nog diepere vermoedens van elkaar en leren ze elkaar tijdens hun reis steeds meer te waarderen. Vanwege al het steeds gewelddadiger racisme dat hen treft, worden ze dichter bij elkaar gelast.
Vriendschap kent geen opleiding
De ene is een hoog opgeleid muziekgenie, de ander een levenskunstenaar met een maag zo groot als zijn educatieve hiaten, die zichzelf trots prijst als een "shit talker". In zo'n smalle filmische ruimte als een auto, wanneer zulke uiteenlopende menselijke stakingen en culturen samenkomen, biedt het onvermijdelijk interessante situaties en dialogen. Zonder maren en maren zijn het deze interacties tussen Ali en Mortensen die de strip in totaal vijf Oscar-nominaties hebben verdiend.
Maar één ding eerst: de film romantiseerde de ongewone vriendschap van Don Shirley en Tony Lip heel toepasselijk, niet in de laatste plaats omdat zijn zoon Nick Vallelonga bijdroeg aan het scenario. De familie van Shirley is echter helemaal niet groen met "Green Book", beschuldigt de makers eerder van gebrek aan nauwkeurigheid.
Hier is de eeuwige puzzel: hoeveel artistieke vrijheid is er als kijker bereid om voor de filmmakers te zorgen? Net als bij de geschorste Oscar-concurrent "Bohemian Rhapsody" moet dit door iedereen worden beslist. Hoewel de verwennerij van "Green Book" waarschijnlijk gemakkelijker zal vallen, zal het uiteindelijk een veel minder bekend verhaal vertellen.
Wie is de hoofdrolspeler en wie is de bijrol?
De titel van de film verwijst naar het zogenaamde "Negro Motorist Green Book" van die tijd. De reisgids vermeldde alle hotels, restaurants en tankstations waar u als Afro-Amerikanen werd bediend of gehost. Hier vertelt de film misschien zijn sterkste boodschap:
De welgestelde Don Shirley zou deze handschoen niet door het zuiden hebben moeten doen. Hij nam doelbewust het risico en de kwelling om te heroverwegen. "Green Book" is vooral zijn verhaal, verteld vanuit het perspectief van de ene kant, anderzijds, stevige, maar ook ongezonde metgezel Tony Lip. Het personage dat aan het begin van de film twee glazen in de prullenbak gooit, omdat zwarte ambachtslieden ervan dronken.
Hoe snel de verandering van de geldhongerige racist naar de trouwe vriend voor het leven plaatsvindt, is soms ongelooflijk en een beetje cheesy. Eén opmerkelijk ding slaagt echter in "Green Book" maar toch: bij elke seconde van de film (en als je de ware uitkomst van het verhaal niet kent), word je gevangen bij de gedachte: "Hopelijk gebeurt geen van beide!"
Vanuit dit perspectief neemt het uitstekende spel Mortensen meer ruimte in de film in. Maar terwijl hij uitging bij de Oscars in de categorie "Beste Acteur", triomfeerde Ali in de categorie "Beste Mannelijke Bijrol". Het is zijn tweede Oscar sinds zijn overwinning in 2017 voor zijn ondersteunende rol in de film "Moonlight". Dat Ali 'slechts' werd genomineerd als bijrol, terwijl Mortensen op een Oscar mocht hopen als hoofdrolspeler, kwam echter op veel plaatsen bijeen voor kritiek. De ongelijkheid van Ali, of hij nu wordt gediscrimineerd vanwege zijn huidskleur of opleiding, en zich zo volledig alleen voelt, verdient de hoogste erkenning. Evenals de waardigheid waarmee hij zelfs de meest beruchte beledigingen draagt.
Het leven schrijft de mooiste scenario's
Natuurlijk heeft het waargebeurde verhaal van Don Shirley's en Tony Vallelonga's reis door het zuiden ook de Hollywood-stijl revisie ontvangen. Maar dat krast het monument van de echte muzikant niet, integendeel. Soms is het beter om een verhaal romantisch te vertellen - dan helemaal niet.
