Pure chicane? De waanzin met de kledingmaten
Mevrouw Morlock, de grootste lichaamsmeting tot nu toe, grootte Duitsland?, Onthulde: we worden allemaal breder. En de taille verdwijnt. Help!
Gemiddeld zijn mensen de laatste decennia een beetje groter en voller geworden. Maar de veranderingen zijn minder groot dan dat ze subjectief worden gevoeld? dus maak je geen zorgen!
Nou, van 1994 tot 2009 hebben we vrouwen in de taille gemiddeld 4,1 cm verhoogd. En op oudere leeftijd krimpt het verschil tussen heup- en heupomtrek nog verder. Trend: advertentiekolom!
Om de middelomtrek is ook de borstomtrek groter geworden, maar dat betekent alleen dat over het algemeen het aandeel van de grote maten is toegenomen en dat van de kleine is afgenomen. Dus alles duidelijk: geen neiging tot advertentiekolom.
Oef. Maar hoe worden al deze figuren kledingmaten?
De definitie en toewijzing van kledingmaat is gebaseerd op de borstomtrek. En dat is een luid formaatsysteem voor een 38 op 88 cm. Dan is het tijd om te zien hoe de taille en de heupen zijn veranderd.
Dan is er de richtlijn. Maar: wie past er in H & M in maat M, die bij Zara L nodig heeft? waarom?
? Briefgroottes?, Dwz S, M en L, zijn niet gestandaardiseerd, elk bedrijf en elk land gebruikt ze anders. Bovendien zijn de afmetingen van een kledingmaat afhankelijk van het land van herkomst van het merk. De Scandinaviërs zijn bijvoorbeeld de grootste van Europa, de Zuid-Europeanen veel kleiner. Zo is de kleding van deze internationale bedrijven altijd anders.
Zit er geen chicane achter?
Niet echt, bij het vergelijken van maten is het belangrijk om altijd alleen merken van een land te vergelijken. Maar zelfs dan: om een 38 in alles te passen, zou hij in negen verschillende varianten moeten worden geproduceerd. Alleen dan konden de verschillende lichaamsvormen worden afgedekt. Dat is onmogelijk.
Een paar labels bedriegen maar de maten, toch?
Er zijn zogenaamde flatterer-maten. Voorbeeld: ik maak een blouse van maat 40, maar naai een label van maat 38.
Voor een goed gevoel?
Onder andere dingen. Mensen worden voller met ouder worden. Zoals we allemaal weten, hebben vrouwen vaak een probleem en zijn terughoudend in het gebruik van grotere maten. Dus bedrijven hebben de afgelopen jaren hun kleding bij de klant gegroeid.
Klinkt goed! Maar verhoogt de frustratie, als je dan bij een ander merk koopt ...
Het noodlottige: Sommigen hebben één grootte verplaatst, andere twee? en vooral op het gebied van grote maten soms zelfs drie! Maar niet allemaal werken ze met vleiers. Fabrikanten met een jonge doelgroep streven naar de kleinere, smallere lijn en gebruiken soms het tegenovergestelde van vleierij. De blouse, die in maat 38 wordt gemaakt, krijgt een label van maat 40.
Dat is weer minder leuk.
En vanwege deze variantie? getriggerd door internationalisering en vleierij? je zult altijd een beroep moeten doen op verschillende maten voor verschillende merken.
Zou een bindend standaardformaatsysteem een oplossing zijn?
Sinds het midden van de jaren negentig heeft een groep deskundigen van de European Standardization Association een uniform systeem en een beschrijving van afmetingen ontwikkeld? maar de meningen van de landen zijn te verschillend. Er kan dus geen enkele EU-maat zijn, omdat mensen in verschillende landen te verschillend zijn.
Oplossing: Dus we ontspannen en ontdoen ons van grote namen!
Rethinking zou echt goed zijn. Omdat een deel dat voor iedereen even goed past nooit zal bestaan. Het is niet haalbaar? Maattabel of niet.
