Boekentassen met volgapparaat: uitnodiging voor kindermisbruikers?
"Stop het volgen van kinderen!" ? dat is wat privacyverdedigers zeggen. "De app die kinderen onderweg beschermt" ? dat is wat de mensen die verantwoordelijk zijn voor het project het "beschermende kransen" noemen. Eén ding is duidelijk: het project polariseert.
Waar gaat het over "veiligheidskransen"?
Het idee van de makers: om de veiligheid van basisschoolkinderen op weg naar school te vergroten. Beide ouders moeten hun kind altijd in de gaten houden via GPS en automobilisten waarschuwen voor naderende studenten. Dit wordt mogelijk gemaakt door een richtingszoeker in de knapzak van het kind.
Ouders kunnen een app gebruiken om de locatie van hun steppke in realtime op te vragen; deelnemende automobilisten ontvangen een waarschuwingssignaal op hun smartphone zodra ze in de buurt van een kind komen. Het vroege alarm kan ongelukken voorkomen, zoals slecht zichtbare straathoeken.
Critici waarschuwen tegen gegevensmisbruik
Gegevensbeschermers bekritiseren het project echter scherp. De app lost het probleem van het gevaar in het verkeer niet op, maar verzamelt alleen massagegevens van de gebruikers en geeft deze door aan servers van bedrijven zoals Google en Amazon. Ook verleidde het programma automobilisten om achteloos te zijn, omdat ze te veel op de waarschuwingsfunctie vertrouwden.
Verantwoordelijk voor "Schutzranzen" is Coodriver GmbH, een Duitse start-up. Samenwerkingspartners zijn Volkswagen en Scout. De makers van de app verwerpen de kritiek in verschillende verklaringen. De stad Wolfsburg, die het programma op twee basisscholen wilde testen, stopte het project toch. Je hebt "adviseerde het schoolmanagement en de aanbieder om de start van het project dienovereenkomstig op te schorten", de portal "regionalWolfsburg" citeert het stadsbestuur.
Twee perspectieven? twee meningen
Schoolkinderen volgen met een volgzender? een goed idee Twee van onze redacteuren hebben daarover nagedacht. Met verschillende resultaten.
Pluspunten: niet zo onaantrekkelijk
Volgen in een tas klinkt voor mij als een moeder op het eerste gezicht niet zo onaantrekkelijk. Vooral als journalist maakt nieuws over vermiste en gewonde kinderen deel uit van mijn dagelijkse werkzaamheden. En al jaren.
In 2016 had gemiddeld elke 19 minuten een kind een ongeluk op de weg. En elke maand stierven zeven kinderen (tot 15 jaar) bij een verkeersongeval, stelt de ADAC. Dit zijn ook argumenten die de fabrikant, Coodriver, op dezelfde manier aan zijn zijde noemde.
En de hint "De Satchel-app maakt uw kind 'zichtbaar' voor automobilisten, zelfs als ze zich achter geparkeerde auto's of een hoek van een huis bevinden." doet me denken aan de trieste ongelukken waarbij ouders hun eigen kinderen in de garage of oprit over het hoofd hebben gezien. Dit kan helpen om zulke vreselijke ongelukken te voorkomen.
Geen wonder dat het idee van een volgapparaat op het kind me meer veiligheid lijkt te geven. Ik ben geen helikoptermoeder. 'Vuurtoren', zegt mijn kind over mij. Aan de ene kant wil ik mijn kind de grootst mogelijke vrijheid geven om zijn eigen wereld te verkennen. Aan de andere kant wil ik het natuurlijk op de best mogelijke manier tegen alle gevaren beschermen. Zo goed als ik kan. En dan komt hij terug in het spel, mijn speciale verslaggever kijk naar onze wereld. Gemengd met het hart van een moeder. Ik wil mijn kind niet in de gaten houden. Ik wil alleen in gevallen dat het zo snel mogelijk wordt gevonden. Dat een mogelijk ongeval kan worden voorkomen. Dat de wereld alleen maar veiliger wordt voor kinderen.
Het hele ding heeft een connotatie voor mij maar toch: dat vreemden weten door de boekentracker, waar kinderen zijn, lijkt me eng.
? Mom-editor Nina Gaglio zegt.
Nadelen: 'Big Brother' op de basisschoolleeftijd? is het nog mogelijk?
Ik heb (nog) geen kinderen? Ik moet dat van tevoren zeggen. Maar als een occasionele moeder, grote zus en dagelijkse chauffeur, kan ik alleen maar mijn hoofd schudden bij de gedachte aan de schooltasbewaking. Ten eerste: Ja, de gegevens worden gecodeerd verzonden volgens "beschermende boekentassen". Maar er is nauwelijks een systeem dat niet kan worden gekraakt. De gedachte dat een vreemde het programma binnendringt en specifiek kan observeren wanneer een kind is waar, wanneer het over een donker steegje wandelt, de kortere weg door het bospad loopt? Ik ben bang. Zou dat echt mogelijk zijn? Een grotere uitnodiging voor pedofielen is moeilijk voor te stellen.
En: zelfs kinderen hebben privacy! Ja, het kind kan volgens "veiligheidskransen" met een druk op de knop zelf beslissen of papa en mama gewoon de locatie kunnen opvragen. Maar gebruik je ze ook? Als, is de discussie aan de eettafel geprogrammeerd.
Ik roep zelden dat God weet: "Vroeger ging alles goed". Maar ik denk dat we niet afhankelijker hoeven te zijn van onze smartphones.Dat zou immers betekenen dat ouders (en kinderen) zouden worden 'opgeleid' om aan te nemen dat ze controle hadden over alles en overal. Vermoedelijk toch. Helaas kan er altijd iets gebeuren. En dat hoeft niet de naderende auto te zijn.
? zegt nieuwsredacteur Saskia Fröhlich.
En wat bedoel je? Voice 'uit!
