Taijiball: Balwisseling met Yin en Yang

De eerste keer zag ik haar op een zondagmiddag in de Hamburger Alster: een badmintonnet, een paar mannen en vrouwen met kleurrijke clubs. Op het eerste gezicht leek het een nieuwe variant van tennis of badminton. Maar hoe ze het deden! Met zachte, vloeiende, elegante bewegingen zwaaien ze hun rackets, geconcentreerd en zeer aan elkaar gerelateerd. Slechts voor een korte tijd gleed de bal door de lucht, waarna hij op onbegrijpelijke wijze aan de stok bleef hangen en cirkels rond de andere spelers trok. Het kleine spektakel maakte me nieuwsgierig en ik wist meteen: Dat wil ik ook.

De nieuwe trendsport uit China heet Taiji Bailong Ball. Ik had Tai Chi al geprobeerd. Het voelde heel gezond - en dood. De Taijiball-cursus begint helaas op dezelfde manier. Xiaofei Sui, onze trainer, brengt ons in een cirkel, laat ons opwarmings-, rek- en losoefeningen doen. Alles draait hier om de cirkel. We nemen een half geschuurde tennisbal, laten de armen draaien, ontspannen de schouders, gooien en vangen. Dan komt het racket en de bewegingen die Xiaofei uitlegt met een wijzerplaat: "We vangen de bal om elf uur!" We leren centrifugale kracht te gebruiken terwijl de knuppel en bal in grote bogen om ons heen slingeren. Het duurt nog steeds totdat we elkaar de eerste ballen spelen.

Er zijn al twee miljoen in China. Daar werd het spel in de jaren 90 uitgevonden door sportprofessor Bai Rong. Xiaofei Sui, die in Hamburg opgroeide als zoon van Chinese artsen, leerde hem kennen in het gezondheidscentrum van zijn ouders. En was gefascineerd: Bal en schurken, gelooft hij, maken het voor westerlingen gemakkelijker toegang te krijgen tot de oosterse bewegingskunst. Omdat we altijd iets willen verplaatsen en willen concurreren.

Onze koers is echter nog steeds vrij vaak te horen bij de harde ploppen, die ontstaat wanneer een bal op de grond valt. Hoewel we oefenen met beginnende rackets waarvan de zachte siliconenlaag veel fouten vergeeft. Later worden hardere hitters gebruikt, maar harde bewegingen zijn verboden. "Raken is een uitdrukking van hulpeloosheid en grofheid in dit spel", legt Xiaofei uit. We moeten liever leren het natuurlijke traject van de bal vast te leggen, te vertalen in vloeiende bochten. Je kunt deze sport alleen of in groepen doen, je kunt tegen elkaar en met elkaar spelen. Binnen en buiten, op pleinen en in parken, zogenaamd zelfs in hun eigen woonkamer.

Er zijn solo formaties dansen: In Japan ontmoeten honderden vrouwen elkaar in sportscholen om de beweging te oefenen. En er zijn wedstrijden die via het internet worden gespeeld: een variant die populairder is bij westerse fans. Wanneer Xiaofei een paar weken naar China vertrekt, ontmoeten we elkaar om zonder hem te spelen. En al snel bereiken we onze grenzen, omdat we onszelf proberen te bedriegen over de langdurige bewegingsoefeningen, die het lichaam in balans brengen.

Als je het goed doet, eist Taiji Bailong Ball alle spieren even en laat je behoorlijk snel zweten. Na de eerste lesavonden doet mijn hele lichaam pijn. Maar de volgende ochtend wordt alles weggeblazen en het gaat prima. Studies die de gezonde effecten van Taiji Bailong Ball aantonen, voor het hart en de bloedsomloop, spieren en gewrichten, voor concentratie en coördinatie, is er nog niet. Maar ze zullen niet wachten als Xiaofei Sui, die in de hoofdbaan ambassadeur werd van de "White Dragon" (Bailong) in Europa, doorgaat met een eerste boek over de nieuwe sport, met open spelerbijeenkomsten en workshops in steeds meer Steden en met een Europees kampioenschap in september in Bonn.

"Je moet schrijven dat Taiji Bailong Ball goed is voor je buik en billen," vertelt mijn coach me eindelijk. Wat zou hiermee gedaan worden?