De goede kus: Kom op, kus me!
Gelukkig zaten we in de taxi. We reden door de stad en naderden zijn straat, en ik dacht: dat is het niet, je kunt het nu niet begrijpen. Niet alleen zo. Dus, deur naar buiten met de vrouwelijke reserve. In plaats van een "tot ziens" was er een kus. Kort en licht als een oogwenk, maar - knal - explodeerde er een bom in mijn maag. In de weken die volgden poetste ik mijn tanden vijf keer per dag en had ik last van een open kin (hij droeg een driedaagse baard).
Vandaag, tien jaar later, zijn onze kussen, nou ja, kort. Er is er één 's morgens wanneer de man naar kantoor rijdt en één in de avond. Af en toe ademt hij iets uit dat de naam-kus niet verdientterwijl we de elektriciteitsrekening bespreken. Je zou ook kunnen zeggen dat onze kussen nu zijn zoals gedefinieerd door de cultuurwetenschapper Ingelore Ebberfeld in haar boek "Kiss Me": "A Touch with the Lips."
Ouch. Dat doet pijn. Een kus is immers veel meer: lokken, beloven, verlangen. Hij laat ons hopen, vrezen, troosten, bedriegen en verlangen. Met een kus besluiten we of we de ander eerst naar bed laten gaan en dan naar ons leven. Daarom beschouwt de wetenschapper de allereerste kus als "gevaarlijk". Waarom? "Omdat we zoveel over ons onthullen." Een kus is niet alleen een kus. Maar een soort visitekaartje voor wat de man nog meer kan doen. Belabberde zoemers krijgen geen tweede kans.
Het gevoel van bruisend poeder in de mond en geluk in de hersenen
Natuurlijk zien mannen dit meer pragmatisch. Ten eerste houden ze niet van zoenen, zoals Ingelore Ebberfeld ontdekte in een onderzoek. Ten tweede, niet alleen vanwege romantiek. Als het wordt gekust, moet het ook op het einde verschijnen. In bed, op de wasmachine, maakt niet uit. Belangrijkste ding seks. En ten derde geven ze liever het kussen op dan alleen dit.
Weet je dat aan het begin van een hete liefde? Nee. En zelfs als, who cares: Kisses, er zijn op dit moment, zoals in de zomer algen in de Oostzee. Seks erop. Het leven is prachtig, iedereen is gelukkig. Maar als de kinderen eenmaal zijn verwekt, wordt de stationwagon gekocht en wordt de babydoll van de top gepakt, men moet tevreden zijn met een roker die niet eens een hond waardig is.
Een kus zou meer waard moeten zijn. Vanwege hem mocht liefde bij ons intrekken. Maar hoe kom je terug tot een fatsoenlijke knuffel wanneer de tijd voorbij is, waarin je spontaan het kostuum in de ochtend hebt opgelicht? Smeek je om kusjes? Onwaardig. Begin gewoon, ongeacht waar en wanneer? Ik ben niet een van degenen die ongebreideld likken terwijl ze de legobouwactiviteiten van de kinderen bewonderen. Bedreigde seksopname? Ha, goede grap.
Ik verwacht niet veel van de man aan mijn zijde. Geen schoonmaakster, geen luxe auto, geen aandelenfonds. Alleen kusjes. Teder, gepassioneerd, hongerig. Het gevoel van bruisend poeder in de mond en geluk in de hersenen. Ik wil mijn ogen sluiten als ik kussen en vergeet tien minuten dat ik ouder ben dan dertig, getrouwd en met een gezin.
Misschien moet ik mijn verlangen in het gezicht schreeuwen: "Kom op, kom onmiddellijk terug! Anders ... "Ja, anders? Niets anders. Want de vijand is krachtig en luistert naar het dagelijks leven. Altijd een stap voor, moeilijk te rijden.
Een vrouw die ik erg waardeer, omdat ze een hert deskundig weet te ontleden en weet hoe ze lichte schakelaars met decoupage-techniek verfraait. kent een truc ertegen: Fremdküssen. Wanneer ze één keer per jaar naar het weekend van een vriend reist en 's avonds aan de bar een charmante Gin Tonic nipt, is ze blij dat ze wordt uitgenodigd voor een drankje. En hoewel ik vastgehecht ben aan monogamie, heeft ze gelijk dat knuffelen met een vreemde in de bar van het hotel glamoureuzer is dan een affaire met een buurman. Haar vriend verwondert zich altijd over haar terugkeer, hoe blij en ontspannen ze eruit ziet (en haar lust voor seks).
Kussen is ook mooi. Met een kus beweegt men naar de 38 gezichtsspieren, rimpels hebben geen kans. En dunner: drie minuten kussen kost twaalf calorieën. Dankzij de afgifte van endorfines beschermen kussen tegen depressie, verlichten ze stress en laten we vijf jaar langer leven.
Maar eigenlijk heb ik geen redenen nodig om te zoenen. Of is het? Het is tijd om de magie terug te krijgen. Gelukkig stelt hij zich aan voor kussen, tenminste als je nog steeds houdt van degene die je kust. Ik begin met het uitbreiden van ons afscheid en hallo kussen van vijf tot dertig seconden. Voel je op vijftien, wat tegelijkertijd verschrikkelijk en mooi is. Dus ga je gang.Soms is er een zachte kus op straat, soms een verlangen op de bank. Na een paar dagen kust de man me helemaal alleen en zo vaak als gebruikelijk in een maand en blijkbaar zonder bijbedoeling. Mijn kin wordt rood en ik proef bruisend poeder.
Ja, knuffelen is een beetje kinderachtig, maar ... oh - probeer het eens!
