Iris von Arnim: "Ik ben een plattelandsvrouw in de glamourwereld"
Het universum van Iris von Arnim bevindt zich onder het dak van een Art Nouveau-villa in de wijk Harvestehude in Hamburg. Hier heeft de modeontwerper het hoofdkantoor en het privé-appartement. Ontspannen zit ze in de serre van de loft van 135 vierkante meter. Boven haar buigt een glazen dak naar buiten, waardoor het uitzicht zichtbaar wordt in de grijsblauwe lucht. En alsof de kleuren zijn afgestemd op het weer, past Iris von Arnim (63) met haar zilverblonde haarspelden, de antracietkleurige coltrui en de zwarte magere broek in de natuurlijke achtergrond.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Ze produceren de Rolls-Royce onder de hoodies, modellen die tot de kostbaarste dingen behoren die je op je huid kunt dragen. Daarvoor gaf de pers je de titel "Cashmere-Queen". Vind je ze leuk?
Iris von Arnim: Ik voelde het meer als een grap, maar nu circuleert hij als een gevleugeld woord.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Waarom is kasjmier je favoriete materiaal geworden?
Iris von Arnim: Omdat dit de beste manier is om mijn mode-visies te realiseren. Er is geen materiaal dat tegelijkertijd vrouwelijk, exclusief, zacht en licht is. Wat bijna niemand weet: de investering is alleen de moeite waard als Kasjmir goed wordt verbouwd. Alleen dan wordt het materiaal steeds beter. Na het eerste dragen verschijnen knobbeltjes. Vervolgens moet de trui worden afgepeld en met een speciaal scheermes worden gewassen. De procedure - slijtage, leeglopen, wassen - wordt herhaald totdat het oppervlak glad blijft.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Vrij duur, toch?
Iris von Arnim: Ik probeer stukken te ontwerpen die je zo lang mogelijk wilt houden en natuurlijk slijtage krijgt als je ze draagt. Zodat het ook herinneringen aan een levend leven hangt, net als bij meubels.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Je kleedt je modern, maar niet overdreven modieus. Welke stijl beïnvloedt je werk het meest?
Iris von Arnim: Ik word geleid door klassiekers die een vaste plaats in de mode innemen. Trench, geplooide broek, kokerrok, deze basisstukken zijn onverslaanbaar goed. Voor mij gaat het daarom om verfijnde details, maar ik hoef de trui niet opnieuw uit te vinden. Je kunt natuurlijk een geplooide mouw missen, maar voor mij moet een geul altijd als zodanig herkenbaar zijn.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Ontwerp je voor een bepaald type vrouw?
Iris von Arnim: Eerlijk gezegd denk ik op het werk aan de vrouw die ik het beste ken: mezelf en wat ik graag draag, verfijnd kasjmier of andere kostbare materialen die meer dan één seizoen overleven ,
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Leuk, als je je deze luxe kunt veroorloven. Maar moet u niet de wetten van de markt volgen en goedkoop produceren?
Iris von Arnim: Zolang ik mode maak, zal ik vechten om de kwaliteit te behouden die ik ambieer. Gisteren had ik gewoon een ellendige dag, omdat ik besefte hoe weinig de verhouding inspanning en voordelen klopt. Toen zag ik de eerste met de hand gebreide delen van de nieuwe collectie: boterachtige zachte kasjmierjassen, pure luxe. Maar wie kan en wil vandaag zo'n kostbaar stuk kopen? Gelukkig was er een jonge Amerikaanse ontwerper in mijn studio, ze zag de jas en zei: "Wauw, als ik dat in New York zou dragen, zou ik veel bewonderaars hebben." Op zo'n moment voel ik dat mijn claim juist is.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Sta je H&M, Zara en Mango niet in de weg, die de laatste jaren steeds meer de mode democratiseerden?
Iris von Arnim: Niet alleen Mango & Co verandert het niveau, op het luxe niveau, ook de nivellering neemt toe, ook door intensieve media en marketing aanwezigheid. Hoe meer geld er wordt geïnvesteerd - bijvoorbeeld wanneer beroemdheden op zoek zijn naar een labelreclame - hoe meer ik dat voel als een soort obsessie. De nieuwe trends komen zo snel in de modieuze winkelketen dat een bedrijf als het onze onze nieuwe en andere manieren moet vinden.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Twijfelt u ooit hoe verder te gaan?
Iris von Arnim: Ja, zeker. Alleen doe ik mijn werk al bijna 30 jaar. Toen leerde ik me te concentreren en aandacht te schenken aan kwaliteit. Vandaag is er een snel tempo dat niet bij me past. Voor mij zijn de ontwerpen nog steeds met de hand getekend. En omdat de verwerking van kasjmier zo complex is en een bijzonder zorgvuldige behandeling vereist, denk ik steeds opnieuw: gaat mijn werk mee?
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Is er naast talent niet veel zelfvertrouwen in de mode-industrie?
Iris von Arnim: Er moet iets meer zijn.Vaak krijg ik het verwijt van mijn zoon en mijn vrienden: wees niet zo klein! Op dit moment bevind ik me in een fase waarin ik mezelf afvraag: waarom ben ik in een baan waarbij ik altijd gestileerd door het gebied loop? Ik haat staren, wil geen ster zijn en ik ben geen ster. Soms heb ik aanmoediging nodig zodat ik met vreugde verder kan gaan.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Zult u duidelijk zijn in de mode-industrie?
Iris von Arnim: Ik zeg altijd dat ik eigenlijk een boer ben, te normaal en natuurlijk voor de funky modescene. Ik ben een zijbeginner die dit beroep een kans heeft gegeven. Ik antwoordde met de vraag: wat zou ik zelf willen dragen? Misschien was dat de kans om ongeschonden te overleven in de wereld van glamour. Ik ben trouw gebleven aan mijn intentie om in elk geval authentiek te zijn. En ik had ook geluk: in de jaren zeventig bestond mijn soort gebreide mode nog niet. Alles is gelukt zonder moeite.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Sinds enige tijd wordt de mode meer en meer adolescent. Heropleving van trends uit het verleden is in trek, zoals de babydoll-stijl. Hoe reageer je daarop?
Iris von Arnim: Nieuwsgierig! Onlangs was ik in Wolfgang Joops Wunderkind-winkel in Berlijn en kocht me zo vol lust zo'n modieuze kleine hanger in zwart. Als een "Modetante" - hoewel ik oud word - veroorloof ik me van tijd tot tijd zulke eigenaardigheden.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Begrijpelijkerwijs is uw beroep experimenteler met modetrends, heeft een getraind oog voor de dingen die opkomen. Maar hoe kan de generatie 40 plus de juiste stukken kiezen uit het overaanbod van jonge mode?
Iris von Arnim: De stijl van een vrouw, zelfs een oudere, is erg afhankelijk van karakter en charisma. Als ze als persoon extravagant is, heeft ze ook extravagante outfits. Op een bepaalde leeftijd moeten vrouwen oppassen dat ze zich niet al te goed ingeburgerd vestigen. Zijn haar, make-up, sieraden, kleding te perfect op elkaar afgestemd, men ziet er wat ouder uit. Leggings, hoge hakken of babydoll-jurken daarentegen kunnen modieuze basics de modieuze kick geven. De mix moet kloppen. Goed gecombineerd, kunnen jonge trends bij oudere vrouwen erotisch en tegelijkertijd elegant zijn.
Mode uit twee decennia: verfijnde wikkeljurk gemaakt van grijze wollen jersey uit 1989 en paarse kasjmier trui uit de huidige collectie
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: gebeurt het dat u zichzelf onweerstaanbaar vindt?
Iris von Arnim: Natuurlijk, ik vang mezelf nog steeds. Onlangs kwam ik terug van een leuke avond met vrienden in een goed humeur en begon ik door mijn garderobe te bladeren. Met een paar kilo minder pas ik weer in oude favorieten, die ik nu opnieuw combineerde. Het "Electric Light Orchestra" speelde op de radio. In een dergelijke situatie heb ik het gevoel dat ik de juiste baan heb.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: En waarom wil je leven?
Iris von Arnim: Elke dag. Vooral omdat ik besefte hoe beperkt mijn tijd is. Dat was toen ik de diagnose borstkanker kreeg. De ramp trof me 12 jaar geleden zo verrassend dat ik mezelf de schuld gaf omdat ik er niet genoeg voor had gezorgd. Gelukkig had de kanker zich niet verspreid en was er geen grote operatie nodig. Ik ben dankbaar dat alles goed is tot vandaag.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: een ervaring die de kritische afstand van uw werk heeft versterkt?
Iris von Arnim: Ziekte betekent beperking, veel dingen lijken niet zo belangrijk meer. Op dat moment begreep ik dat zelfs het mooiste werk ter wereld moet worden gemeten.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Was je Pruisische afkomst en opleiding nuttig bij het overwinnen van levenscrises?
Iris von Arnim: Bepaalde ouderwetse deugden zijn mij als kind geleerd. Betrouwbaarheid, fatsoen, beleefdheid waren vanzelfsprekend. En het ging nooit om het doel, hoger, verder, om sneller te zijn. Ik moest vroeg opschieten zonder ouderlijke steun - mijn moeder stierf toen ik drie jaar oud was, ik verloor mijn vader toen ik 16 was - maar de vroege indrukken gaven me nog steeds voldoende basis.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: kwaliteiten die u aan uw zoon zou kunnen doorgeven ...
Iris von Arnim: Hij heeft veel geaccepteerd, dat kan ik met dank zeggen. Hij was acht jaar in de VS, vier op de universiteit en vier in een zakenbank. Hoewel hij daar alleen moest staan, vertoont hij een zeer sociaal gedrag. Hij zegt zijn mening en legt uit waar zijn generatie naar toe wil, maar hij geeft zichzelf nooit op.
Nauwe relatie: Iris von Arnim en haar zoon Valentin
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Was je niet als jong meisje in Amerika?
Iris von Arnim: Na de dood van mijn vader ging ik daar een jaar naar school. Familieleden wilden me adopteren, wat een wees uit het naoorlogse Duitsland de hemel op aarde zou kunnen zijn. Alles was enorm: het huis, mijn kamer, mijn auto. En toch verlangde ik naar "goed oud Europa". Na mijn terugkeer probeerde ik het juiste beroep te vinden, maar ik kon niet kiezen tussen fotograaf, journalist, PR-vrouw en reclameassistent. Ik was een beetje ongegrond, je kon je toen bijna zorgen maken.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Dus je kende het gezinsleven nauwelijks?
Iris von Arnim: Juist. En misschien is dat waarom ik mijn zoon alleen heb opgevoed. Destijds, 28 jaar geleden, besloot ik tegen het huwelijk te gaan en me te concentreren op het bouwen van het bedrijf. De tijd viel samen met de geboorte van Valentin. Vóór dat was het tijdperk van '68, als een trouwe hippie rookte ik gewrichten, zat op de flokati, hoorde de stenen en gebreide truien in psychedelische kleuren.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: En toen kreeg je een ernstig auto-ongeluk. , ,
Iris von Arnim: Ja, ik heb daarna maanden in het ziekenhuis doorgebracht. Om de tijd te doden, brei ik de meest fantasierijke creaties. Ik had nooit gedacht dat dit een zakelijk idee zou worden; maar de truien werden een succes.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Heb je je geboorteplaats in Silezië daadwerkelijk bezocht na de val van de muur?
Iris von Arnim: Ja, toen ik aankwam, ging mijn hart echt open. Ik zag het brede landschap, het morbide kasteel uit de 17e eeuw, dit alles raakte me. Op het moment dat ik door de poort de binnenplaats binnenkwam, had ik het gevoel dat ik naar huis zoog.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Achter je huis in Hamburg ligt een stuk wilde weide met een machtige eik erop - herinnert dat je aan je huis?
Valentin is nu toegetreden tot het bedrijf van zijn moeder
Iris von Arnim: Natuurlijk belichamen de weide en de boom een stukje thuis in de stad. Ik kom van het platteland, als mijn leven een traditioneel leven was geweest, als ik was getrouwd, als ik huishoudster was geworden, vijf kinderen bovenop mijn rok had. Die trouwens ook kwaliteit van leven had, gewoon een andere.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Maar uw huidige leven laat meer ruimte over voor creativiteit en vrijheid van denken?
Iris von Arnim: Natuurlijk! Ik denk dat je niet alles uit het leven kunt halen. Gezinsleven, een gelukkig partnerschap, succes in het werk - de evenwichtsoefening die bijna niemand krijgt. Ik geef toe dat "ouder zijn" soms leuker is met een partner. Aan de andere kant blokkeren sommige paren ook hun persoonlijkheidsontwikkeling. Ik denk dat je alleen vrede kunt sluiten met je eigen mogelijkheden. Ik ben erg tevreden met mezelf, soms is ze er, soms niet. Maar één ding is zeker: ik kan niet meerdere levens tegelijkertijd leven.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Klinkt redelijk, toch?
Iris von Arnim: Misschien, maar wie weet wat de toekomst in petto heeft? Tot nu toe heb ik het goed gedaan met de volgende levensfilosofie: Elders is het gras ook niet groener.
